Πέμπτη 1 Μαρτίου 2007

Η αξιολόγηση θα επιβληθεί από την Ε.Ε.

Όσοι ποντάρουν στην εκπαιδευτική ακινησία λογαριάζουν χωρίς τον ξενοδόχο. Αγνοούν ή κάνουν ότι αγνοούν την αξιολόγηση των ΑΕΙ-ΤΕΙ των 27 κρατών μελών της Ε.Ε. που θα αρχίσει από το 2010.
Τι σημαίνει πρακτικά αυτή η αξιολόγηση; Ότι θα έρθει η Ε.Ε. να χωρίσει την ήρα από το στάχυ. Η αξιολόγηση αυτή θα έχει στόχο να διαχωρίσει τα ΑΕΙ-ΤΕΙ σε αναγνωρισμένα και μη αναγνωρισμένα Πανεπιστήμια.
Όσα υποβιβασθούν στα μη αναγνωρισμένα, θα δίνουν πτυχία χωρίς αντίκρισμα. Δηλ. ο πτυχιούχος γιατρός, πολιτικός μηχανικός, νομικός δεν θα μπορεί να ασκήσει το επάγγελμα του, όχι μόνο στα κράτη μέλη της Ε.Ε., αλλά και στην ίδια του τη χώρα.
Αυτό συνεπάγεται ραγδαία έξοδο των φοιτητών για σπουδές με αναγνωρισμένα πτυχία, σε Πανεπιστήμια του εξωτερικού, συνωστισμός των νέων προς τα ΑΕΙ της Ελλάδας που θα εξασφαλίσουν την αναγνώριση και παράλληλη απαξίωση των σχολών που θα βρεθούν εκτός νυμφώνος.
Το τι θα συμβεί σε κοινωνικό επίπεδο δεν περιγράφεται, μπορεί όμως να το φαντασθεί κάποιος, γνωρίζοντας τι επενδύει κάθε οικογένεια στις σπουδές των παιδιών της.
Επειδή πολλοί λένε και δημοσίως ισχυρίζονται ότι τα πανεπιστήμια μας είναι καλά και κάποιοι επιχειρούν να τα δυσφημίσουν και να τα απαξιώσουν, καλό είναι κάθε αντιρρησίας να αναζητήσει μέσω του internet τα 500 καλύτερα Πανεπιστήμια του πλανήτη. Εκεί θα διαπιστώσει ότι κάπου ανάμεσα στην 300η και 400η θέση βρίσκονται τα Πανεπιστήμια της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης. Το ΕΜΠ δεν υπάρχει σε καμία από τις 500 αυτές θέσεις και να σκεφθεί κανείς ότι την δεκαετία του 1960, ήταν ένα από τα τρία καλύτερα Πολυτεχνεία της Ευρώπης. Τότε πρώτο ήταν το IMPERIAL του Λονδίνου, δεύτερο το ΕΤΗ της Ζυρίχης και τρίτο το ΕΜΠ της Αθήνας.
Σήμερα το πρώτο βρίσκεται στην τρίτη θέση των καλυτέρων της Ευρώπης, το δεύτερο πέμπτο και το τρίτο δηλ. το ΕΜΠ … αναζητείται μια και βρίσκεται εκτός λίστας.
Βεβαίως θα πουν κάποιοι τι μας ενδιαφέρει ο ανταγωνισμός; Δεν έχουμε ανάγκη από τις λίστες. Εμείς είμαστε απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων και αυτό μας αρκεί. Μπορεί να ακούσουμε και άλλα ακατανόητα όπως αυτά τα κακά μας τα φέρνει η Ευρώπη, για να μας ρίξει στον άγριο καπιταλισμό και βορά στο στόμα των βιομηχάνων.
Ένας λαός που έχει να επιδείξει όχι μόνο τον Οδυσσέα της αρχαιότητας, αλλά και πολλούς σύγχρονούς του ,που διαπρέπουν στο εξωτερικό, είναι κρίμα να χαρακτηρίζεται σήμερα απαξιωτικά από ορισμένους, που έχουν κάνει σημαία τους την αρχή της ήσσονος προσπάθειας.
Γιατί όλα δεν είναι μικρή ή μεγάλη κομπίνα στη ζωή, υπάρχουν και πολλά φωτεινά παραδείγματα σπουδαίων Ελλήνων επιστημόνων που διαπρέπουν στο εξωτερικό και φυσικά αρκετών που ζουν στην χώρα μας υπομένοντες ένα άθλιο σύστημα οικογενειοκρατίας που δεν αφήνει εύκολα τα λαμπερά άνθη να ξεχωρίσουν.
Αλήθεια, από τις μετριότητες που καθορίζουν τη ζωή μας πότε θα απαλλαγούμε…