Πέμπτη 1 Δεκεμβρίου 2011

Παιχνίδια με χειροπέδες...

Τον τελευταίο καιρό παρακολουθούμε καθημερινά το παιχνίδι με τις χειροπέδες. Κάθε λίγο και λιγάκι μας παρουσιάζουν έναν οφειλέτη του δημοσίου να μπαίνει στο δικαστήριο με χειροπέδες. Δεν συμβαίνει το ίδιο κατά την έξοδο. Οι χειροπέδες έχουν αφαιρεθεί και ο οφειλέτης την έχει βγάλει καθαρή…
Οι χειροπέδες δεν μπαίνουν τυχαία. Όλα γίνονται προς τέρψιν της κοινής γνώμης προκειμένου να νιώσει έστω και πρόσκαιρα δικαιωμένος στο πάγιο αίτημα των πολιτών να μπουν κάποιοι στη φυλακή…
Το show που στήνεται κυριολεκτικά για τα μάτια του κόσμου ουδέν αποδίδει. Η όλη διαδικασία δεν οδηγεί στο ζητούμενο, που δεν είναι άλλο από τον εξαναγκασμό των μεγαλοφειλετών να εξοφλήσουν τις υποχρεώσεις τους στο δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία…
Με δεδομένη την αδυναμία του κράτους να εισπράξει τα βεβαιωμένα οφειλόμενα που προσεγγίζουν τα 60 δις ευρώ, φτάνουμε στο αποτέλεσμα οι τρύπες του προϋπολογισμού να κλείνουν με την εύκολη λύση, που δεν είναι άλλη, από την περαιτέρω αφαίμαξη μισθωτών και συνταξιούχων…
Αν αυτό το κράτος, αν αυτό το διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα, αν οι δημόσιοι λειτουργοί έκαναν με σοβαρότητα τη δουλειά τους θα είχε ήδη εισπραχθεί μεγάλο μέρος των οφειλομένων και η χώρα δεν θα είχε περιέλθει στη σημερινή δεινή θέση…
Από τη μια ξοδεύαμε περισσότερα από όσα είχαμε και από την άλλη ήταν και είναι δυστυχώς στο απυρόβλητο και μάλιστα συχνά με πολιτική προστασία, οι μεγαλοφειλέτες που χρησιμοποιούσαν ένα σαθρό νομικό σύστημα για να μην αποδίδουν τα οφειλόμενα. Βεβαίως υπάρχει το «αν» στον παραπάνω συλλογισμό, που υποθέτει και καταγράφει το γεγονός την πραγματικότητα που οδηγεί στο δυσάρεστο και δυσοίωνο αποτέλεσμα…
Τώρα οι βιαστές θέλουν σώνει και καλά να αναλάβουν την ψυχολογική υποστήριξη των θυμάτων τους. Να δούμε αν οι βιασθέντες θα ξυπνήσουν από το λήθαργο και θα απαντήσουν δυναμικά σε αυτούς που ασέλγησαν εναντίον τους. Η ώρα της κρίσης, δηλ. της κάλπης, πλησιάζει…