Ναρκοθετημένος ο νέος νόμος για την παιδεία

Η κυβέρνηση ελπίζει στην εκτόνωση της κρίσης στα πανεπιστήμια μετά την ψήφιση του νόμου για τα ΑΕΙ-ΤΕΙ, την ώρα που οι ορκισμένοι εχθροί του δηλώνουν ότι θα συνεχίσουν με αμείωτη ένταση τις κινητοποιήσεις τους.
Δεν είναι η πρώτη φορά άλλωστε που ένας νόμος για την παιδεία στη χώρα μας συναντά την σφοδρή αντίδραση μερίδας καθηγητών και φοιτητών. Συνέβη και παλαιότερα μετα τη μεταπολίτευση, τόσο επί κυβερνήσεων Ν.Δ., όσο και επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ.
Είναι προφανές, με δεδομένη και την ραθυμία των πρυτανικών αρχών, ότι μόνο σε θέματα που υπάρχουν αναγκαστικές διαδικασίες στο νέο νόμο θα εφαρμοσθούν ορισμένα άρθρα του. Όπως, για παράδειγμα στον τετραετή προγραμματισμό, που θα συνεπάγεται και αύξηση της χρηματοδότησης των πανεπιστημίων. Σε άλλα θέματα, όπως αυτό του χωροταξικού ορισμού του ασύλου, ποιος πιστεύει ότι οι πρυτανικές αρχές θα τολμήσουν να το ορίσουν. Αν το κάνουν, κινδυνεύουν να δουν το γραφείο τους… κτισμένο. Το πόσοι παίρνουν αυτές τις «επαναστατικές» αποφάσεις δεν έχει σημασία.
Το θέμα είναι το κλίμα. Και το κλίμα, κι αυτή είναι η μαύρη αλήθεια, τρομοκρατεί τους καθηγητές που κατέχουν διοικητικές θέσεις και στο τέλος κάνουν πίσω κι αυτό σημαίνει ότι δεν είναι καθόλου πιθανή η εφαρμογή του μεγαλύτερου μέρους του νέου νόμου για την παιδεία. Αλλά υπάρχει και ένας άλλος παράγοντας, η εκλογή των πρυτανικών αρχών, που εξαρτάται από τους φοιτητές, κι αυτό κάνει πιο διστακτικούς όσους αναλαμβάνουν διοικητικά καθήκοντα.
Προχθές καμιά δεκαπενταριά άτομα μπήκαν στο χώρο που στεγάζεται η πρυτανεία του Πανεπιστημίου Αθηνών, στο ιστορικό κτίριο της οδού Πανεπιστημίου και έκαναν λέει συμβολική κατάληψη. Με το έτσι θέλω και χωρίς να ρωτήσουν κανένα. Φρόντισαν να στολίσουν και το φρεσκοβαμμένο κτίριο με εξυπνακίστικα συνθήματα του τύπου «να καταργηθεί το άσυλο … το βουλευτικό» και έδειξαν για μια ακόμη φορά, ότι ο πολιτισμός και η γνώση που επικαλούνται και υποτίθεται ότι επιδιώκουν δεν δικαιώνεται από τις πράξεις τους.
Οι νηφάλιες φωνές δυστυχώς δεν ακούγονται, ή πνίγονται από όσους δεν σέβονται το δημοκρατικό δικαίωμα του αντιλόγου.
Δεν λείπουν εκείνοι που στο όνομα του, να μην γίνει τίποτα, βολεύονται, μια και δεν έχουν επιστημονικό έργο να επιδείξουν, ενώ ορισμένοι από αυτούς λυμαίνονται χωρίς έλεγχο ως προς το επιστημονικό αποτέλεσμα, τα κονδύλια για την έρευνα.
Οι 200 γνωστοί-άγνωστοι έκαναν πάλι χθες το θαύμα τους με πέτρες σφεντόνες και φωτοβολίδες και προφανή στόχο να θρηνήσουμε θύματα, για να αποκτήσει προφανώς δραματική διάσταση η υπόθεση των μεταρρυθμίσεων στην παιδεία.
Γινεται αντιληπτό ότι κάποιοι έχουν μετατρέψει σε χαβαλέ το θέμα της παιδείας, Επιχειρηματολογούν υπέρ των θέσεων τους με γενικόλογες προτάσεις και προβαίνουν σε ανέξοδες ρητορικές διαπιστώσεις.
Το να καταστρέφει κανείς είναι εύκολο. Το να δημιουργήσει είναι το δύσκολό. Σ αυτό το περιβάλλον δεν περιμένει κανείς πολλά από το νέο νόμο και δεν μπορεί να είναι διόλου αισιόδοξος για το καλύτερο αύριο της παιδείας στον τόπο μας.