Παροχές ναι, αλλά ποιος θα πληρώσει το μάρμαρο;

Στη διάρκεια του τριήμερου το ΠΑΣΟΚ θα παρουσιάσει το πρόγραμμα του, που όπως όλα δείχνουν, θα αποτελέσει και το εργαλείο προσέγγισης του εκλογικού σώματος στις προσεχείς βουλευτικές εκλογές. Ήδη χθες ο Πρόεδρος του Κινήματος Γ. Παπανδρέου παρουσίασε τις βασικές αρχές του νέου προγράμματος.
Έχει ενδιαφέρον να δει κανείς μερικές από τις δέκα αδιαπραγμάτευτες, όπως είπε χαρακτηριστικά ο Γ. Παπανδρέου θέσεις, τις όποιες εγγυήθηκε ότι θα υλοποιηθούν, αν το κόμμα του επανέλθει στην εξουσία.
Μια από αυτές είναι η αύξηση των δαπανών για την εκπαίδευση. Ποιος θα έλεγε όχι σε μια τέτοια δέσμευση. Όμως αξίζει να μάθουμε για να μιλάμε υπεύθυνα, πόσο θα αυξηθούν οι δαπάνες και από πού θα εξοικονομηθούν τα κονδύλια. Ακόμη που θα πάνε τα πρόσθετα αυτά ποσά. Στην στοιχειώδη, στην μέση ή στην ανώτατη εκπαίδευση. Και το κυριότερο θα δοθούν σε μισθούς, στην έρευνα ή σε υλικοτεχνική υποδομή. Γιατί αυτό το περιβόητο 5% για την παιδεία, το ακούμε εδώ και δεκαετίες να το τάζουν προεκλογικά τα κόμματα, αλλά για την ώρα δεν το βλέπουμε.
Μια ακόμη δέσμευση του Γ. Παπανδρέου περιλαμβάνει βασική σύνταξη για κάθε ανασφάλιστο ζευγάρι 950 ευρώ και 550 για κάθε μεμονωμένο άτομο. Αντίστοιχη κατώτατη σύνταξη υπόσχεται ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και στους αγρότες. Παράλληλα υπόσχεται διεύρυνση του ΕΚΑΣ που θα καλύψει 300.000 επιπλέον συνταξιούχους. Τέλος στις εξαγγελίες περιλαμβάνεται οικονομική ενίσχυση για κάθε παιδί 2.000 ευρώ και άλλα 1.000 σε προθεσμιακό επενδυτικό λογαριασμό.
Χαράς ευαγγέλια θα έλεγε κάποιος. Και ταυτόχρονα θα απορούσε, γιατί δεν τα κάνει όλα αυτά η σημερινή κυβέρνηση, για να προλάβει το ΠΑΣΟΚ.
Το θέμα είναι τι κοστίζει το κουστούμι που λένε και που θα βρεθούν τα χρήματα. Γιατί αν τα δώσει κάποιος ελαφρά τη καρδία που λένε, θα διαπιστώσει στην συνέχεια ότι το ταμείο είναι μείον και θα επιχειρήσει να τα πάρει πίσω μέσω της αύξησης της φορολογίας. Σε αυτό το κρίσιμο ερώτημα καλό είναι να υπάρξει απάντηση στο πρόγραμμα, όχι μόνο του ΠΑΣΟΚ, αλλά και των υπολοίπων κομμάτων που θα ακολουθήσουν, γιατί οι εκλογές, όποτε κι αν γίνουν, βρίσκονται στον κοντινό χρονικό μας ορίζοντα.
Μια ακόμη θέση που παρουσίασε ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, είναι αυτή που προβλέπει για τους νέους απασχόληση τετραετούς διάρκειας με πλήρη ασφαλιστική κάλυψη. Που θα γίνει άραγε αυτή; Στο δημόσιο ή στον ιδιωτικό τομέα; Το δημόσιο είναι υπερπλήρες. Έχουμε τους περισσότερους απασχολούμενους σε αναλογία πληθυσμού από κάθε άλλη χώρα της Ευρώπης. Και λόγω αυτού του γεγονότος, έχουμε υψηλό κόστος στην παροχή υπηρεσιών στους πολίτες από το δημόσιο και δυστυχώς υπηρεσίες, κατά κοινή ομολογία, χαμηλής ποιότητας. Αν οι νέοι προβλέπεται να απασχοληθούν από ιδιώτες, τότε να μας πουν τη συνταγή να την εξάγουμε και στο εξωτερικό, για να μηδενισθεί το φαινόμενο της ανεργίας των νέων που υπάρχει και μάλιστα έντονο, σε ολόκληρη την Ε.Ε.
Ποιος άραγε δεν θα ήθελε όλα αυτά να συμβούν και μάλιστα από τη μια μέρα στην άλλη; Όμως στην εφαρμογή τους κολλάνε, όταν μπαίνει το θέμα δη δει χρημάτων.