Ρεαλιστικά προγράμματα χωρίς να χαϊδεύουν αυτιά

Οι μεταρρυθμίσεις που επιβάλλονται από τις ανάγκες της κάθε εποχής και την εξέλιξη της, είναι πολλές φορές το ζητούμενο, όχι όμως και το αναμενόμενο. Κι αυτό γιατί οι βολεμένοι αντιδρούν και εμποδίζουν οποιαδήποτε αλλαγή, εν ονόματι μιας άλλης καλύτερης, που όμως δεν προτείνουν απλώς προβάλουν προσχηματικά ως αίτημα.
Έτσι ροκανίζουν τον πολιτικό χρόνο και οι όποιες καλές προθέσεις μένουν εκεί και στα βιβλία των προγραμμάτων, που αραχνιάζουν σε κάποια αποθήκη μέχρι να σταλούν για ανακύκλωση.
Το ΠΑΣΟΚ ολοκληρώνει σήμερα τον προγραμματικό του λόγο με την ομιλία του Προέδρου του κόμματος και ανοίγει τα προεκλογικά χαρτιά του, με αριθμούς και παροχές που ρίχνουν το γάντι στη Ν. Δ. και την καλούν να δώσει και εκείνη με τη σειρά της έγκαιρα, τις δικές της προτάσεις για την επόμενη τετραετία.
Υπάρχει βεβαίως το ερώτημα που αναφέρεται στο που θα βρεθούν τα χρήματα, για να υλοποιηθεί αυτό το πρόγραμμα παροχών, που έχει μιαν ενδιαφέρουσα κοινωνική διάσταση.
Γιατί τα 950 ευρώ στο ζευγάρι για σύνταξη είναι υπερδιπλάσιο του σημερινού, και το 5% για την παιδεία με προκαταβολή ένα δις επιπλέον, απαντούν σε σημερινά άμεσα ερωτήματα και αιτήματα τόσο των νέων όσο και των απόμαχων της εργασίας δεν μοιάζουν όμως ρεαλιστικά στην υλοποίησή τους.
Βεβαίως η αναδιανομή του εισοδήματος υπέρ των αδυνάτων που επικαλείται στο πρόγραμμά του το ΠΑΣΟΚ είναι μια θεωρητικά λογική προσέγγιση.
Όμως το ΠΑΣΟΚ δεν είναι ένα κόμμα χωρίς κυβερνητική εμπειρία, και ασφαλώς γνωρίζει ότι το πείραμα της φορολόγησης της μεγάλης ακίνητης περιουσίας του περίφημου ΦΜΑΠ ,που είναι ήδη εν ισχύ, ισχνά αποτελέσματα έχει αποδώσει, με αποτέλεσμα η κυβέρνηση να προσανατολίζεται στην κατάργησή του και στην επιβολή φόρων σε όλα τα ακίνητα.
Σε ότι αφορά την φορολόγηση των διανεμόμενων κερδών των εταιριών σαν εισόδημα φυσικών προσώπων, το ερώτημα που προκύπτει είναι κατά πόσο μια μικρή οικογενειακή επιχείρηση από τις χιλιάδες που υπάρχουν στη χώρα μας, θα εμφανίσει τα κέρδη της και δεν θα τα διανείμει πριν με άλλες μορφές παροχών στους εταίρους της.
Η φορολόγηση των εξωχώριων εταιριών που όλοι γνωρίζουμε ως off shore companies, που είναι ένας τρόπος νομότυπης αποφυγής της φορολογίας των εχόντων, είναι μια διαδικασία ενδιαφέρουσα, αν μπορεί να επιβληθεί, χωρίς να υπάρξουν άλλες παρενέργειες δυσμενείς για την οικονομία.
Το κοινωνικό κράτος είναι βεβαίως για πολλούς το ζητούμενο. Αυτές τις θέσεις που εκφράζει όχι μόνο η σημερινή αξιωματική αντιπολίτευση, αλλά και άλλα κόμματα, είναι ερώτημα γιατί δεν εφαρμόσθηκε στα πολλά έτη της διακυβέρνησης από το ΠΑΣΟΚ.
Το αναδιανεμητικό περιεχόμενο του προγράμματος του ΠΑΣΟΚ, χωρίς αναλογιστική μελέτη, δεν μπορεί να εμφανιστεί αξιόπιστο, μια και δεν αποδεικνύει την δυνατότητα της εφαρμογής του.
Γιατί αν τελικά δοθούν παροχές χωρίς να υπάρχει εμφανής πηγή προέλευσης, τότε τα χρήματα θα αναζητηθούν από την άμεση και έμμεση φορολογία πράγμα που σημαίνει ότι όλοι και οι ασθενέστερες οικονομικά τάξεις, θα κληθούν να πληρώσουν, άρα δώρο άδωρο για τους ευπαθείς συμπολίτες μας.
Η δημοσιοποίηση πάντως νωρίτερα από την έναρξη της προεκλογικής περιόδου του προγράμματος ενός μεγάλου κόμματος, δημιουργεί νέα δεδομένα στο πολιτικό σκηνικό, μια και θα αναγκάσει και τη Ν. Δ. να κάνει κάτι ανάλογο που σήμερα μόνο αποσπασματικά συζητάει.
Γιατί όπως όλοι γνωρίζουμε υπάρχουν και τα καυτά θέματα, όπως το ασφαλιστικό, που μετακυλύουν τα μεγάλα κόμματα στο μέλλον.
Το τι μέλλει γενέσθαι ,για τέτοιας μορφής προβλήματα δεν ακούμε, μια και όλοι γνωρίζουν ότι συνεπάγονται επώδυνη διαχείριση.
Ένα ρεαλιστικό πρόγραμμα είναι το ζητούμενο που όμως έχει όταν είναι αληθινό δυσβάστακτο πολιτικό κόστος.