Τετάρτη 28 Μαρτίου 2007

Αρκούν άραγε τα πρόστιμα και η αφαίρεση των αδειών;

Αυστηρότερα μέτρα θα ισχύσουν από τον Ιούνιο για τους παραβάτες του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας. Με τα μέτρα αυτά ισχυρίζεται το αρμόδιο υπουργείο Μεταφορών θα περιοριστούν τα ατυχήματα, που είναι πολλά στη χώρα μας. Τα μέτρα περιλαμβάνουν πρόστιμα, που φθάνουν τα 1.200 ευρώ και υψηλούς βαθμούς ποινής, που σε ορισμένες παραβάσεις, μια επανάληψη στον ίδιο χρόνο αρκεί για να οδηγήσει στην απώλεια της άδειας οδήγησης.
Θα συνετίσουν τα αυστηρά αυτά μέτρα τους οδηγούς; Θα γίνουν πιο προσεκτικοί; Θα μειωθεί η παραβατική τους συμπεριφορά;
Η διεθνείς εμπειρία λέει όχι μια και το πρόβλημα δεν είναι τόσο απλό που ένα μέτρο του τύπου, πονάει κεφάλι κόβει κεφάλι, μπορεί να το λύσει. Κι αυτό γιατί δεν είναι θέμα προστίμων, είναι θέμα παιδείας.
Όμως η παιδεία που φτιάχνει πολίτες με αξίες και ιδανικά που έχουν ταυτόχρονα απόλυτο σεβασμό στη ζωή και την σωματική ακεραιότητα των άλλων ανθρώπων, δεν είναι κάτι που αποδίδει από τη μια στιγμή στην άλλη καρπούς.
Υπάρχουν όμως και οι άμεσες παρεμβάσεις που μπορούν να γίνουν μέσω της τηλεόρασης. Τηλεοπτικά spots με περιεχόμενο που σοκάρει για τα θανατηφόρα αποτελέσματα μιας παράβασης του ΚΟΚ, έχουν αποδώσει καρπούς σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες.
Καρπούς έχει αποδώσει και η σωστή σήμανση σε συνδυασμό με την τακτική συντήρηση του οδικού δικτύου.
Τέλος οι εξετάσεις για την άδεια οδήγησης φρόντισαν στις ευρωπαϊκές χώρες να γίνονται χωρίς τη δυνατότητα συναλλαγής του εξεταζόμενου με τους εξεταστές.
Με αυτά τα μέτρα μείωσαν τα δυστυχήματα σημαντικά τα τελευταία χρόνια.
Στην Ελλάδα τίποτε από τα παραπάνω δεν γίνεται και επιλέγεται η αμφιβόλου αποτελέσματος μέθοδος των υψηλών προστίμων σε συνδυασμό με την αφαίρεση της άδειας οδήγησης.
Το ποιο πιθανό είναι να μην μειωθούν τα τροχαία και με την επιβολή υψηλών προστίμων και έτσι να δικαιωθούν όσοι υποστηρίζουν, ότι αυτά έχουν μόνο εισπρακτικό χαρακτήρα και δεν στοχεύουν να περιορίσουν τα πάμπολλα θανατηφόρα δυστυχήματα που συμβαίνουν στη χώρα μας.
Το ερώτημα που τίθεται είναι αν τα stop οι φωτεινοί σηματοδότες από τον προσεχή Ιούνιο θα είναι ορατά από τους οδηγούς σε ικανή απόσταση, αν η συντήρηση των δρόμων θα γίνεται στην ώρα της, αν θα αποκλειστεί το ενδεχόμενο οι νέες άδειες να αποτελούν προϊόν συναλλαγής και τέλος αν τα όρια ταχύτητας θα προσαρμοστούν σε λογικά πλαίσια στους αυτοκινητοδρόμους.
Και τέλος αν παράλληλα με τα μέτρα θα υπάρξει ένας καταιγισμός τηλεοπτικών μηνυμάτων ικανών να συνετίσουν όσους η παιδεία τους δεν τους έχει βοηθήσει να επιδεικνύουν τον ανάλογο σεβασμό στην ανθρώπινη ζωή.
Γιατί δυστυχώς μόνο ένας συνδυασμός δράσεων μπορεί να αποδώσει τα επιδιωκόμενα. Διαφορετικά και αυτά θα περάσουν και θα συνεχίσει η κοινωνία να πληρώνει το βαρύτατο τίμημα που είναι η απώλεια των εκατοντάδων συνανθρώπων μας στους δρόμους της χώρας.