Δευτέρα 12 Μαρτίου 2007

Προφάσεις για να μην γίνει τίποτα στα Πανεπιστήμια

Δεν ήταν λίγοι εκείνοι που περίμεναν ότι με την ψήφιση του νομοσχεδίου για την παιδεία, θα ακολουθήσει μια κάποια εκτόνωση, ικανή να ανοίξει τα πανεπιστήμια που παραμένουν κλειστά εδώ και πολλές εβδομάδες. Όμως όσοι το περίμεναν έπεσαν έξω στις προβλέψεις τους. Ο νόμος ψηφίστηκε και τα ΑΕΙ-ΤΕΙ παραμένουν κλειστά. Σε τι εξυπηρετεί αυτή η κατάσταση θα διερωτηθεί κάποιος που θέλει να βλέπει τα πράγματα μέσα από μια ώριμη και νηφάλια σκέψη; Φαίνεται ότι ορισμένοι, αν κρίνει κανείς και από το πάθος με το οποίο μάχονται από τα τηλεοπτικά παράθυρα, βλέπουν κάθε απόπειρα, έστω και αυτή τη μικρή που γίνεται μέσα από το νέο νόμο, ύποπτη και ικανή να ταράξει σημερινή απραξία, που την έχουν κάνει τρόπο ζωής στις μέρες μας.
Ακούνε αξιολόγηση και λένε τι είναι αυτό. Ποιος είναι ικανός να κρίνει έναν καθηγητή; Θεωρούν ότι η κρίση που έγινε μια φορά όταν κατέθεσαν τα διδακτορικά τους είναι αρκετή και κάθε δεύτερη περισσεύει. Άλλο αν τότε το διδακτορικό έγινε με τη μέθοδο της συρραφής κειμένων τρίτων, έμπαζε από παντού, αλλά ας είναι καλά οι «φίλοι» και οι κομματικές παρέες που απέτρεψαν κάθε σκέψη για αμφισβήτηση της αυθεντίας του αντιγραφέα.
Άσυλο, και η δυνατότητα στις πρυτανικές αρχές να αποφασίζουν με πλειοψηφία; Αστεία πράγματα. Δεν έχουν πάρει ακόμη είδηση ότι στα πανεπιστήμια αποφασίζουν οι λίγοι και όχι οι πολλοί. Οι φοιτητές, ή τους ντοπάρουν με κούφια περιεχομένου συνθήματα και τους αποπροσανατολίζουν εκμεταλλευόμενοι την αγωνία τους για το επαγγελματικό τους αύριο, ή ορισμένοι είναι κι αυτοί στο κόλπο μια και βγάζουν ένα ολόκληρο πανεπιστήμιο δια της αντιγραφής, κάτι που έκαναν και οι ίδιοι στο παρελθόν, ή αν έχουν εξουσία μέσω συνδικαλιστικής ιδιότητας, εισπράττουν το πενταράκι ως προϊόν συναλλαγής σε αλισβερίσια που τους βάζουν σε υψηλότερα κόλπα, όπως αυτό των εκλογών για τις αρχές.
Στους κανόνες δεοντολογίας απαντούν τι είναι αυτό, ενώ την αξιολόγηση την απορρίπτουν με το αιτιολογικό ότι υπάρχει σε άλλο νόμο που τον έχουν βάλει ήδη στο .. ράφι.
Δεν θέλουν όμως και ασυμβίβαστο συγγένειας στα εκλεκτορικά σώματα και απορρίπτουν στις επιτροπές εξέλιξης και μονιμοποίησης μελών ΔΕΠ πρόσωπα από άλλα ΑΕΙ επειδή θα υπάρχει …κόστος για την μετακίνηση τους. Αυτά γίνονται ενδοοικογενειακά για να μην μαθαίνουν και τα κουσούρια μα ς οι απέξω.
Τώρα τι φταίει για όλα αυτά ο δόλιος φοιτητής που αγωνίζεται για να σπουδάσει και οι γονείς του που κάνουν τεράστιες οικονομικές θυσίες γι αυτό δεν ενδιαφέρει τους βολεμένους που θέλουν μιαν άλλη Ευρωπαϊκή Ένωση που να μην επιδιώκει ισοτιμία τίτλων και κοινές αξιολογήσεις, που να μην βάζει υψηλότερα τον πήχη των σπουδών, που να μην θέλει πραγματική έρευνα, αλλά να διαθέτει μόνο τα χρήματα για να τα ξεκοκαλίζουν οι παρέες.
Και μετά κάποιοι διατείνονται ότι δεν είμαστε Βαλκάνιοι … Άντε να πείσεις τους κουτόφραγκους για το αντίθετο.