Γιατί άραγε συγκρούονται ΠΟΣΔΕΠ και Β.Πολύδωρας;

Το παιχνίδι με την παιδεία δεν αποτελεί πλέον μόνο μια συνηθισμένη σύγκρουση στους δρόμους με τα αλλεπάλληλα συλλαλητήρια, χόντρυνε τώρα και στο επίπεδο της φραστικής αντιπαράθεσης. Οι μεν κατηγορούν τον υπουργό Δημόσιας Τάξης για εγκαθίδρυση αστυνομικού κράτους ο δε τους απαντά με το γνωστό ύφος και στιλ ότι είναι «συκοφάντες και διαστρεβλωτές».
Η αστυνομία, με ανακοίνωσή της, κατηγορεί την ΠΟΣΔΕΠ, ότι μετακινεί με πούλμαν άτομα του «αντιεξουσιαστικού/αναρχικού» χώρου από την περιφέρεια για να πάρουν μέρος στα συλλαλητήρια με σκόπο να δημιουργήσουν τα γνωστά επεισόδια και οι καθηγητές απαντούν από την πλευρά τους ότι «βρισκόμαστε μπροστά σε μια πολιτειακή εκτροπή».
Σε αυτό το κλοτσοσκούφι των δηλώσεων και των αντιδηλώσεων, που ξεπερνούν την αντιπαράθεση των κομμάτων και εμπλέκουν συνδικαλιστικούς φορείς, το αποτέλεσμα είναι να πολώνεται το κλίμα και να δημιουργούνται ερωτήματα για το τι εξυπηρετούν οι εμπρηστικές αυτές δηλώσεις.
Μια πρώτη ανάγνωση καλεί τους πολίτες με βάση το θυμικό και την πολιτική θέση τους, να τοποθετηθούν θετικά προς τη μια και αρνητικά προς την άλλη πλευρά.
Επειδή όμως οι αθώοι μας έχουν τελειώσει και μόνο οι αφελείς πλαγιοκοπούνται, από «ξύπνιους» και πονηρούς, καλό είναι να δει κανείς τι αναγκάζει τις δύο πλευρές να κινηθούν σε μήκος κύματος οξύτητας.
Ο Β. Πολύδωρας έχει στην πλάτη του και μέσω της οξύτητας επιδιώκει να αποτινάξει τα πολλά ανοιχτά μέτωπα. Από τις ζαρντινιέρες που κτύπησαν στη Θεσσαλονίκη τον κύπριο φοιτητή και το θάνατο από ναρκωτικά κρατούμενου σε αστυνομικό τμήμα, μέχρι τα κρούσματα διαφθοράς που φτάνουν στην παράδοση κατ οίκον ταυτότητας σε φυγόδικο καταδικασθέντα σε φυλάκιση 14 ετών.
Αλλά και το συνδικαλιστικό όργανο των καθηγητών, η ΠΟΣΔΕΠ έχει κι αυτό με τη σειρά του να αντιμετωπίσει την πρωτοβουλία των χιλίων συναδέλφων τους που θέλουν ανοιχτά τα πανεπιστήμια και διάλογο με το υπουργείο Παιδείας, τους πρυτάνεις που κάνουν προτάσεις και δεν αρνούνται το διάλογο για την αναβάθμιση των ΑΕΙ-ΤΕΙ και τέλος το πιο πρόσφατο ρήμα με το ΕΜΠ που έβαλε τέλος στις επαναλαμβανόμενες πενθήμερες απεργίες και προκρίνει άλλες μορφές δράσεις.
Σε αυτό τον ενδοπανεπιστημιακό εμφύλιο οι κατηγορίες δεν περισσεύουν. Οι καθηγητές του Πολυτεχνείου κατηγορούνται από την ΠΟΣΔΕΠ ότι έχουν συνάψει «συμμαχίες προθύμων» επειδή έχουν καταλάβει «προνομιακές θέσεις».
Γίνεται φανερό ότι φορείς και πρόσωπά δεν κονταροκτυπιούνται μόνο για να κατηγορήσουν αλλήλους, αλλά κυρίως για να κλείσουν, άλλα δικά τους μέτωπα που έχουν να κάνουν με ρήγματα στις τάξεις τους ή με παρατράγουδα που τα ακούει η κοινή γνώμη και γίνεται έξαλλη.
Οι πολίτες ή τουλάχιστόν αρκετοί, όσοι δεν έχουν παραδοθεί αμαχητί, που θα έλεγε και ο Β. Πολύδωρας στο χαζοκούτι, δεν τρώνε κουτόχορτο. Βλέπουν, ακούνε, κρίνουν και συγκρίνουν.
Και απογοητεύονται γιατί διαπιστώνουν ότι τα «κεκτημένα» κάποιων, που δεν θέλουν να χαλάσουν την ζαχαρένια τους, από την μια και η πολιτικάντικη άποψη ορισμένων άλλων για τα δημόσια πράγματα, έχουν οδηγήσει στον φαύλο κύκλο για το αν το αυγό έκανε την κότα ή η κότα το αυγό.
Δεν τους ενδιαφέρει αν οι πολίτες χρυσοπληρώνουν μέσω της παραπαιδείας την δωρεάν κατά τα άλλα παιδεία, ή αν κάποια όργανα της τάξης περί άλλα τυρβάζουν μια και δεν τους απασχολεί η ασφάλεια των πολιτών και της περιουσίας τους, που είναι η βασική τους αποστολή τους.
Κατά τα αλλά από λόγια και τσακωμούς χορτάσαμε. Από αποτέλεσμα που αφορούν μια παιδεία που να παρέχει γνώσεις και όχι μόνο πτυχία και από ασφάλεια χωρίς να κτυπάμε ρεκόρ σε εγκληματικές πράξεις, που είναι κυρίαρχο και ζητούμενο ψάχνουμε, και περιμένουμε να δούμε τα αποτελέσματα…