Την προσεχή διετία θα έχουμε αλλαγή φρουράς μέσω της εκλογικής διαδικασίας σε Ελλάδα, Τουρκία, Γαλλία και ΗΠΑ. Στις δύο πρώτες χώρες η πρωθυπουργός ηγείται της εκτελεστικής εξουσίας και στηρίζεται από την κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Στις άλλες δύ, Γαλλία και ΗΠΑ, ο Πρόεδρος είναι ο κυρίαρχος του παιχνιδιού της εκτελεστικής εξουσίας. Η Γαλλία όπως είναι γνωστό αποτελεί μαζί με τη Γερμανία την ατμομηχανή της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ενώ οι ΗΠΑ είναι σήμερα η μόνη υπερδύναμη και είτε το θέλουμε είτε όχι επηρεάζει την τύχη όλου του κόσμου.
Στην αντίπερα όχθη του ατλαντικού δεν έχει ξεκαθαρίσει ακόμη το τοπίο για το ποιοι θα είναι τελικά δυο μονομάχοι στην διεκδίκηση του Λευκού Οίκου. Αντίθετα στη Γαλλία και επειδή ο χρόνος της εκλογικής αναμέτρησης είναι πολύ κοντά, έχει ξεκαθαρίσει το τοπίο με βασικούς αντιπάλους τον δεξιό Νικολά Σαρκοζί και την σοσιαλίστρια Σιγκολέν Ρουαγιάλ.
Οι δημοσκοπήσεις αυτή την περίοδο εμφανίζουν το Ν. Σαρκοζί ως πιθανότερο διάδοχο του Ζακ Σιράκ. Με αυτή την έννοια οι απόψεις του παρουσιάζουν ενδιαφέρον ιδιαίτερα σε θέματα που άπτονται των ελληνικών συμφερόντων.
Ο υποψήφιος Πρόεδρος της Γαλλίας που αρχικά είχε δηλώσει ότι είναι εναντίον της ένταξης της Τουρκίας στην Ε.Ε., άλλαξε γνώμη και τώρα προτείνει τη συμμετοχή της σε μια νέα Ένωση τη «Μεσογειακή» που θα λειτουργεί παράλληλα με την Ε.Ε. και σε αυτήν θα συμμετέχουν επίσης η Πορτογαλία, η Ισπανία, φυσικά η Γαλλία, η Ελλάδα και η Κύπρος.
Η «Μεσογειακή Ένωση» κατά Σαρκοζί θα συνεργάζεται στενά με την Ε.Ε. και κάποια μέρα οι χώρες αυτές θα αποκτήσουν κοινούς θεσμούς.
Ο κύριος Σαρκοζί εμφανίζεται να λογαριάζει χωρίς τον ξενοδόχο. Τις ρώτησε άραγε τις άλλες μεσογειακές χώρες αν ενδιαφέρονται γι αυτήν την παράλληλη σχέση, μια και είναι ήδη εδώ και κάποιες δεκαετίες στην Ε.Ε. και έχουν, αν δεν το γνωρίζει ο υποψήφιος Πρόεδρος της Γαλλίας, ενταχθεί στους κοινούς Ευρωπαϊκούς θεσμούς;
Ότι οι περισσότερες από αυτές έχουν ήδη μέσω των κοινοβουλίων τους εγκρίνει το Ευρωπαϊκό Σύναγμα, που μπλοκάρισε, κυρίως από την Γαλλία, μετά το αρνητικό δημοψήφισμα;
Τι προτείνει άραγε ο πιθανός αυριανός Πρόεδρος της Γαλλίας; Να γυρίσει πίσω ο χρόνος και όλες οι μεσογειακές χώρες να στριμωχτούν στο βαγόνι των εμπορευμάτων στην ουρά της Ε.Ε.;
Αστεία πράγματα, για να μην πει κανείς κάτι χειρότερο. Ένας προκάτοχος του Ζακ Σιράκ στο μέγαρο των Ηλυσίων Πεδίων, ο Βαλερύ Ζισκάρ Ντ Εστέν, είχε κάνει λογικότερες προτάσεις για την Τουρκία, λέγοντας να ενταχθεί σε έναν δεύτερο κύκλο μαζί με άλλες χώρες που βρίσκονται γεωγραφικά εντός και εκτός των γεωγραφικών ορίων της Ευρώπης.
Όταν ακούγονται τέτοια ανεδαφικά πράγματα από πολιτικούς που φιλοδοξούν να ηγηθούν μιας μεγάλης ευρωπαϊκής χώρας, τότε καταλαβαίνει κανείς γιατί η γηραιά ήπειρος δεν μπορεί να παίξει τον σημαντικό ρόλο που της ανήκει στην διεθνή πολιτική σκακιέρα, αφήνοντας προνομιακά τον χώρο, στις ΗΠΑ.
