Παρασκευή 2 Φεβρουαρίου 2007

Οι πρυτάνεις να αναλάβουν τις ευθύνες τους

Την ακινησία ορισμένων συνδικαλιστών από το χώρο του διδακτικού προσωπικού αλλά και των φοιτητών, ήρθε να ταράξει η κραυγή αγωνίας των χιλίων καθηγητών που ζητούν να προχωρήσει η μεταρρύθμιση και να κρατηθούν ανοιχτά τα πανεπιστήμια, μια και η ιστορία των καταλήψεων οδηγεί τα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα σε εκφυλισμό.
Η αδιαλλαξία που επιδεικνύουν οι πανεπιστημιακοί συνδικαλιστές έχει σταθεί μέχρι τώρα σημαντικό εμπόδιο σε κάθε προσπάθεια προσέγγισης με την πλευρά του υπουργείου.
Το αίτημα που εκφράζουν μαζί με μια μερίδα φοιτητών που μεταφράζεται στην άποψη να μην γίνει καμιά αλλαγή στα ΑΕΙ-ΤΕΙ, λες και όλα λειτουργούν άψογα στο χώρο αυτό, πέρα από το γεγονός ότι αποτελεί μια βαθιά συντηρητική άποψη, δείχνει και μια περίεργη άγνοια για τα προβλήματα που υπάρχουν σήμερα στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Γιατί κακά τα ψέματα, το πρόβλημα της παιδείας δεν είναι μονοδιάστατο και δεν περιορίζεται στην αύξηση των κονδυλίων που παρέχονται στην δημόσια εκπαίδευση. Μακάρι το θέμα να τελείωνε με το 5% που ψευδεπίγραφα προβάλλουν ως το μοναδικό αίτημα τα κόμματα της αριστεράς.
Δυστυχώς το πρόβλημα, αν θέλουμε να έχουμε ανθρώπους με διευρυμένη γνώση, είναι ευρύτερο και αφορά την όλη οργάνωση και λειτουργία των ΑΕΙ-ΤΕΙ.
Αφορά τους καθηγητές, αφορά τους φοιτητές, αφορά την πολιτεία. Πέρα από την γνώση είναι ανάγκη οι πτυχιούχοι να έχουν εφόδια ικανά να τους οδηγήσουν δυναμικά στην αγορά εργασίας. Πτυχιούχοι άνεργοι ή πτυχιούχοι που αναγκάζονται να κάνουν δουλειές του ποδαριού και άσχετες με το αντικείμενο των σπουδών τους, δεν είναι το ζητούμενο μιας σύγχρονης κοινωνίας.
Γιατί ο κόπος των νέων, τα έξοδα των γονιών τους, αλλά και η σημαντική επένδυση της πολιτείας αν δεν αξιοποιηθούν, αποτελούν δαπάνες χωρίς αντίκρισμα, χωρίς παραγωγικό αποτέλεσμα.
Είναι ανάγκη η αυριανή σύνοδος των πρυτάνεων όλης της χώρας να πάρει μια καθαρή απόφαση, να ξεφύγει από την άποψη των τεσσάρων πρυτάνεων που προηγήθηκε και συνοψίζεται στο «μη μου τους κύκλους τάρραται» και να δει κατάματα το πρόβλημα, όπως άλλωστε και οι χίλιοι καθηγητές των ΑΕΙ-ΤΕΙ. Γιατί η αναβάθμιση γίνεται με προτάσεις, δεν πραγματοποιείται σε κενό αέρος.
Ως τώρα έχουν κατατεθεί από κόμματα και φορείς πολλές και ενδιαφέρουσες προτάσεις. Είναι δυνατόν οι πρυτανικές αρχές να μην έχουν τίποτα να πουν για την αναβάθμιση των σπουδών; Εκτός αν η οχλαγωγία όσων διαδηλώνουν τους καθιστά άλαλους…