Πέμπτη 8 Φεβρουαρίου 2007

Ακονίζουν τα μαχαίρια τους οι δύο μονομάχοι

Όπως το είχαμε προβλέψει το ΠΑΣΟΚ μετά την πρόταση μομφής ανεβάζει τους τόνους της πολιτικής αντιπαράθεσης, σε μια προσπάθεια να σύρει την κυβέρνηση σε μια πρόωρη εκλογική αναμέτρηση.
Η χθεσινή αναφορά στον εισαγγελέα από εκπροσώπους του ΠΑΣΟΚ τεσσάρων οικονομικών υποθέσεων, που αφορούν την εξαγορά της τουρκικής Finansbank, της Π&Κ από την Εθνική Τράπεζα, της εταιρίας Γερμανός από την Cosmote, καθώς και των επισφαλών επενδύσεων της Αγροτικής στο εξωτερικό, δίνουν τόνο προεκλογικό στην πολιτική αντιπαράθεση, μια και παίζουν με το χαρτί που χρησιμοποίησε προεκλογικά η Ν.Δ., δηλ. την οσμή οικονομικών σκανδάλων, που είναι γνωστό ότι επηρεάζουν σημαντικά το ευάλωτο ποσοστό των μετακινούμενων ανάμεσα στα δύο μεγάλα κόμματα ψηφοφόρων.
Από την άλλη πλευρά η κυβέρνηση χαρακτήρισε την αναφορά στον εισαγγελέα κίνηση εντυπωσιασμού του ΠΑΣΟΚ, επακόλουθο της πρότασης μομφής. Αξιοσημείωτο πάντως είναι το γεγονός ότι χθες από πλευράς κυβέρνησης έγινε μια σοβαρή προσπάθεια να διασκεδαστεί το ενδεχόμενο των πρόωρων εκλογών. Αξιωματούχοι κόμματος και κυβέρνησης έσπευσαν να ερμήνευσαν «το εκλογές στην ώρα τους», δηλώνοντας ότι οι κάλπες θα στηθούν στο τέλος της τετραετίας.
Οι δηλώσεις αυτές είχαν προφανώς δύο στόχους. Ο πλέον ευδιάκριτος αφορούσε την αντιπολίτευση, που έρχεται επισπεύδουσα να δημιουργήσει με την αναφορά στον εισαγγελέα προεκλογικό κλίμα μετωπικής αντιπαράθεσης, και ο δεύτερος τα στελέχη και κυρίως τους υπουργούς που προχωρούν ταχύτατα στην δημιουργία εκλογικών μηχανισμών αφήνοντας στην άκρη την προώθηση του κυβερνητικού έργου.
Οι υποθέσεις των εξαγορών δεν δείχνουν να απασχολούν σοβαρά την κυβέρνηση, που επικεντρώνει την προσοχή της στην ψήφιση των υπό αναθεώρηση άρθρων του Συντάγματος, διαδικασία που αναμένεται να ολοκληρωθεί έως το τέλος Μαρτίου.
Βεβαίως όλα αυτά τα θέματα δεν έχουν άμεση σχέση με την καθημερινότητα και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι πολίτες, όπως είναι η ανεργία, η ακρίβεια, οι χαμηλές συντάξεις, αλλά και αυτά των ασφαλιστικών ταμείων και της παιδείας.
Οι πολίτες δεν έχουν δει ακόμη το νέο κράτος, κι αυτό ήταν μια σημαντική προεκλογική εξαγγελία του κυβερνώντος κόμματος. Αντίθετα παρατηρούν τη διαφθορά να έχει βαθιά ριζώσει σε όλους τους χώρους με τους όποιους έρχονται σε επαφή στις καθημερινές συναλλαγές τους.
Μπορεί ο αέρας της υπεροχής που προκύπτει από τις δημοσκοπήσεις, να δημιουργεί αίσθημα ευφορίας, όμως ο εφησυχασμός ίσως να κρύβει και δυσάρεστες εκπλήξεις.
Το κοινό έχει ένα νέο δεδομένο. Την δυσπιστία και την αναμονή για τις καλύτερες ημέρες που η παρατεταμένη λιτότητα των μακροοικονομικών, που δεν πολυκαταλαβαίνει, την κάνουν προοπτική στον πολύ-πολύ μακρινό ορίζοντα.