Τρίτη 6 Φεβρουαρίου 2007

Ερωτηματικά με το υπό αναθεώρηση Σύνταγμα

Στον αέρα στην ουσία βρίσκεται από χθες, όχι βεβαίως η κυβέρνηση που με πλήρη συνοχή ξεπέρασε την πρόταση μομφής του ΠΑΣΟΚ, αλλά η συνταγματική αναθεώρηση, μια και χωρίς την υποστήριξη του δευτέρου κόμματος δεν είναι εφικτή η συγκέντρωση 180 ψήφων, που απαιτούνται από την επόμενη αναθεωρητική Βουλή. Αν λοιπόν κερδίσει τις προσεχείς εκλογές η Ν.Δ. θα βρεθεί σε αδυναμία να ολοκληρώσει τη συνταγματική αναθεώρηση χωρίς τη συνδρομή του ΠΑΣΟΚ. Αν έρθει πρώτο κόμμα το ΠΑΣΟΚ τα μόνα άρθρα που αναμένεται ότι θα επικυρώσει, είναι αυτό που αφορά τον βασικό μέτοχο και εκείνο για το ασυμβίβαστο των βουλευτών.
Με ερωτηματικά παραμένει το μέλλον του άρθρου 16 για την ίδρυση μη κρατικών πανεπιστημίων. Ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ έχει επανειλημμένα ταχθεί υπέρ της δυνατότητας ίδρυσης μη κρατικών πανεπιστημίων στη χώρα μας. Πολλά στελέχη όμως του κόμματός του διαφωνούν, κι αυτό σημαίνει ότι ο Γ. Παπανδρέου θα πρέπει από τώρα να ξεκαθαρίσει τη θέση του. Δεσμεύτηκε άλλωστε προχθές στη Βουλή ότι με ξεκάθαρες θέσεις θα προσέλθει το ΠΑΣΟΚ στην προσεχή εκλογική αναμέτρηση πράγμα που σημαίνει ότι η σημερινή αξιωματική αντιπολίτευση οφείλει να καταθέσει το στίγμα της από τώρα.
Τα υπόλοιπα υπό αναθεώρηση άρθρα, όπως όλα δείχνουν δεν φαίνεται να έχουν καλή τύχη, μια και δεν θα υπερψηφισθούν από 180 βουλευτές είτε νικήσει η Ν.Δ. είτε το ΠΑΣΟΚ. Σημαντικότερο από αυτά είναι το άρθρο 24 που αναφέρεται στην προστασία των δασών. Όπως είναι γνωστό το άρθρο αυτό υπήρξε το σημείο της έντονης αντιπαράθεσης μια και δεν ψηφίστηκε ακόμη και από μερίδα βουλευτών της κυβερνητικής παράταξης στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής.
Θα περάσουν επίσης από το Κοινοβούλιο, αλλά θα πρέπει να επικυρωθούν και από τους 180 της επόμενης Βουλής, τα άρθρα που αφορούν τον διπλασιασμό των βουλευτών Επικρατείας, που δεν θέλουν και πολλοί βουλευτές της κυβερνητικής πλειοψηφίας, την ίδρυση Συνταγματικού Δικαστηρίου, για το οποίο αντιδρούν μέλη του Σ.τ.Ε., τον έλεγχο των οικονομικών κομμάτων-βουλευτών, τον περιορισμό της βουλευτικής ασυλίας, τον περιορισμό κωλυμάτων εκλογιμότητας των βουλευτών, τη μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων και τον χωροταξικό σχεδιασμό.
Αυτό που δεν προβλέπεται πάντως από την υπό αίρεση αναθεώρηση, είναι ένα γενικό μάζεμα στο Σύνταγμα που χαρακτηρίζεται ως ιδιαίτερα φλύαρο, εμπλέκεται σε θέματα που θα μπορούσαν να ρυθμιστούν από τον κοινό νομοθέτη και μοιάζει να αγνοεί ότι η ζωή και τα αιτήματα των εποχών αλλάζουν με ταχύτατους ρυθμούς.
Το αποδεικνύουν άλλωστε και οι συχνές συνταγματικές αλλαγές, μια και με αυτή μετράμε την τέταρτη από το 1975.