Τα αίτια και οι αφορμές της αποπομπής Τσιτουρίδη

Όσοι παίζουν μπιλιάρδο, γνωρίζουν ότι ο παίκτης κτυπάει μια μπίλια, η οποία με την σειρά της θα κινηθεί προς μία άλλη και η τρίτη θα κατευθυνθεί στην τρύπα. Ετσι θα επιτευχθεί ο στόχος, που θέλει τις μπίλιες του αντιπάλου μέσα στη τρύπα και όχι πάνω στην τσόχα.
Κάπως έτσι κινήθηκε και ο πρωθυπουργός το Σάββατο το πρωί. Το δημοσίευμα της «Καθημερινής» για τα έργα και τις ημέρες του Ευγένιου Παπαδόπουλου, την «χρυσή» κατά τα άλλα εποχή του Χρηματιστηρίου, ήταν η αφορμή και η ευκαιρία για τον αποκεφαλισμό του Σάββα Τσιτουρίδη που είχε καταφέρει στο κυβερνητικό στρατόπεδο να πετάξει πολλές φορές την μπάλα έξω από το δικό του τερέν, για να αποφύγει τα δυσάρεστα γι αυτόν με μεγάλη επιτυχία και γιατί όχι μαεστρία. Οι παροικούντες στην Ρηγίλλης, γνώριζαν ότι η τοποθέτηση του Αγάπιου στο ΤΕΑΔΥ, όπως και άλλων διοικητών που κατηγορούνται για αγορές δομημένων ομολόγων υψηλού ρίσκου και μεγάλων προμηθειών, δεν ήταν προσωπικές επιλογές του Σάββα. Η συγκεκριμένη επιβλήθηκε σε αυτόν, όχι φυσικά αξιοκρατικά, αλλά λόγω της συγγένειας του ένα ιστορικό στέλεχος της παράταξης. Γι αυτό και στην κομματική ενδοχώρα, δεν ήταν εύκολο να κατηγορήσει κανείς ευθέως τον μέχρι χθες υπουργό Απασχόλησης για την επιλογή του Αγάπιου Σημαιοφορίδη. Μολονότι τυπικά υπεύθυνος για τον διορισμό των διοικήσεων των Ασφαλιστικών Ταμείων είναι ο υπουργός Απασχόλησης, εν τούτοις στα κόμματα εξουσίας είναι γνωστό ότι οι θέσεις μοιράζονται με την παρέμβαση της Χαριλάου Τρικούπη παλιότερα και τώρα της Ρηγίλλης. Έτσι η ευθύνη για τα έργα και τις ημέρες των προσώπων, που διευθύνουν τα Ταμεία, στην προκειμένη περίπτωση διαχέεται στην κομματικό μηχανισμό και όχι στα πρόσωπα. Και αυτό, ήταν ένα ακόμη ατού στη φαρέτρα του Σ. Τσιτουρίδη, μέχρι προχθές, στις επιθέσεις που δεχόταν ακόμη και από πολλούς μέσα στο ίδιο του το κόμμα.
Πάντα και σε όλα υπάρχει και η αχίλλειος πτέρνα, το ευαίσθητο σημείο που ο καθένας έχει και μπορεί να χρησιμοποιηθεί την κατάλληλη στιγμή ως απάντηση, σε όσους νομίζουν ότι μιλώντας για συλλογική ευθύνη, μπορούν να παρακάμψουν την προσωπική τους πολιτική ευθύνη.
Και αυτή δεν ήταν άλλη από το πρόσωπο του Ειδικού Γραμματέα άνθρωπο της επιλογής του τέως υπουργού, που οι έρευνες για το παραδικαστικό κύκλωμα τον έμπλεξαν, όπως το δίχτυ του ψαρά, την υπόθεση διακίνησης μεγάλων ποσών στην περίοδο 1999-2001 που στήθηκε το μεγάλο «πάρτι» του Χρηματιστηρίου.
Ένα θέμα, που πολλοί από τη Νέα Δημοκρατία υποστηρίζουν ότι η κυβερνητική παράταξη δεν το χειρίστηκε με την ανάλογη που προεκλογικά υποσχέθηκε αυστηρότητα, φτάνοντας στο σημείο να μιλούν ακόμη και για συμψηφισμούς. Η σύνδεση με αυτή την εποχή επηρέασε τον Κ. Καραμανλή με αποτέλεσμα να προχωρήσει στην άμεση αποπομπή του Σ. Τσιτουρίδη. Η αναφορά στη δήλωσή του, ότι οι υπουργοί έχουν ευθύνη για τους συνεργάτες που επιλέγουν, ήταν χαρακτηριστική.
Ο πρωθυπουργός έκανε και την αυτοκριτική του στο θέμα των ομολόγων λέγοντας ότι «πληγώσαμε πολλούς», κάτι που αποτελεί και μια προειδοποίηση για πολλά κυβερνητικά στελέχη που έχουν ξεχάσει από το «σεμνά και ταπεινά», έως το μεταρρυθμιστικό έργο που έχουν μπροστά τους έως τις εκλογές.
Κι επειδή τίποτα δεν είναι δεδομένο και όλα θα παίζονται, όπως σε κάθε ντέρμπι στο παρά πέντε, καλό είναι οι βολεμένοι στις καρέκλες να το συνειδητοποιήσουν έγκαιρα, πριν είναι αργά.