Το ουσιαστικό «πόθεν έσχες» των δημοσίων λειτουργών

Τα πάσης φύσεως σκάνδαλα, που μοιάζουν με σεισμικές δονήσεις αρκετών ρίχτερ, που κατά καιρούς ταρακουνούν το δημόσιο βίο της χώρας, αποτελούν μικρές βόμβες στα θεμέλια της δημοκρατίας. Η ατιμωρησία έχει αποθρασύνει πολλούς, που απομυζούν χρήματα των φορολογουμένων πολιτών, χρησιμοποιώντας τις άφθονες τρύπες που υπάρχουν στο δημόσιο, που όπως όλοι γνωρίζουμε, είναι φτηνό στα πίτουρα και ακριβό στις κότες.
Έτσι μένει να ταλαιπωρείται ο έντιμος πολίτης και να «εξυπηρετούνται» όσοι κάνουν δουλειές κάτω από το τραπέζι.
Από την άλλη πλευρά, δεν είναι λίγοι εκείνοι που κατέχουν θέσεις ευθύνης στο δημόσιο και ξαφνικά από το τίποτα εμφανίζονται με τεράστιες περιουσίες. Το «πόθεν έσχες» που έχει θεσπισθεί εδώ και μερικά χρόνια για πολιτικούς, δικαστές, δημόσιους λειτουργούς αλλά και δημοσιογράφους, ελάχιστα έχει αποδώσει μια και οι σχετικοί φάκελοι δεν ελέγχονται εξονυχιστικά, ενώ οι πονηροί δηλ. όσοι έχουν να κρύψουν κάτι φροντίζουν μέσω off shore εταιριών ή με δάνεια που παίρνουν για τα μάτια του κόσμου από τράπεζες να καλύπτουν επενδύσεις που δεν δικαιολογούνται από την εργασία τους.
Στο πρόσφατο παρελθόν αποκαλύφθηκε και τώρα βρίσκεται στην δικαστική εκκαθάριση, ένα μεγάλο κύκλωμα μέσα στους κόλπους της ίδιας της δικαιοσύνης, με αποτέλεσμα να πληγεί σοβαρά ένας σημαντικός πυλώνας αξιών και θεσμών της κοινωνίας.
Προχθές σε δημοσίευμα κυριακάτικης εφημερίδας εμφανίζεται γιός ανώτατου δικαστικού που μέχρι το 2005 εμφανιζόταν στην εφορία ως ανεπάγγελτος να κατέχει πανάκριβα σπίτια, οικόπεδα πολλών στρεμμάτων, σκάφος και αυτοκίνητο συνολικής αξίας 1,8 εκατομμύρια ευρώ, προκαλώντας εύλογα ερωτήματα στην κοινή γνώμη για τον τρόπο που αποκτήθηκαν όλα αυτά.
Γιατί σε αυτή την περίπτωση ισχύει αυτό που λένε για την γυναίκα του Καίσαρα, που δεν πρέπει μόνο να είναι έντιμη, αλλά και να δείχνει έντιμη.
Υποχρέωση κάθε δημόσιου λειτουργού είναι να απαντά σε τέτοιου είδους δημοσιεύματα, με συγκεκριμένα στοιχεία και να μην καταφεύγει σε γενικόλογες απαντήσεις, που αναφέρονται σε συκοφαντίες αποφεύγοντας στην ουσία να μιλήσουν για τα καταγγελλόμενα.
Αλλά είναι και υποχρέωση της Πολιτείας να επιλέγει σε θέσεις υψηλής ευθύνης πρόσωπα με παρελθόν χωρίς σκιές. Το κακό παράδειγμα λειτουργεί ως άλλοθι για πολλούς που παρανομούν, μια και το χρησιμοποιούν για τα δικά τους ανομήματα.
Το δυσάρεστο της εποχής είναι ότι θεωρείται μέγιστο προσόν για κάποιον που αναλαμβάνει ένα δημόσιο αξίωμα, η εντιμότητα, αντί να είναι προαπαιτούμενο και ζητούμενα η ικανότητα και φυσικά τα τυπικά και τα ουσιαστικά προσόντα.
Αυτή η λεγόμενη θωράκιση της Πολιτείας με νέα όργανα που θα ελέγχουν τους επίορκους ουδέν έχει αποδώσει, μια και καινούργια κόλπα εφευρίσκονται για να παρακάμψουν οι επίορκοι τους κάθε λογής φραγμούς.
Όπου υπάρχει συναλλαγή του πολίτη με το δημόσιο, εκεί ξεφυτρώνουν όπως τα παράσιτα στους αγρούς και οι άνθρωποι της διαφθοράς.
Αν δεν απαλλαγεί ο δημόσιος βίος της χώρας από τα βάρη των επιόρκων, θα έχει μπροστά του και τις παρενέργειες, που είναι οι αντικοινωνικές συμπεριφορές κάποιων νέων που εμπνέονται από τα κακά παραδείγματα και τα ανταποδίδουν με βίαιες αντιδράσεις και πράξεις.