Ανάγκη να προβληματίσει ο θάνατος στην Κέρκυρα

Ο θάνατος ενός μαθητή στην Κέρκυρα, στη διάρκεια σχολικής εκδρομής είναι μια ευκαιρία για να δει η Πολιτεία και όλοι οι εμπλεκόμενοι φορείς, καθηγητές, γονείς, μαθητές, το θέμα των δραστηριοτήτων αυτών των μαθητών, οι οποίες από αλλού ξεκίνησαν και αλλού κατέληξαν. Οι τριήμερες της δευτέρας Λυκείου και οι πενθήμερες της τρίτης Λυκείου ξεκίνησαν από εκπαιδευτικές εκδρομές, για να καταλήξουν σε τουριστικές, που καθοδηγούνται από επιτήδειους που κινούνται με σκοπό το κέρδος. Το κύκλωμα περιλαμβάνει γραφεία που τις οργανώνουν, μαθητές που προσεγγίζονται με το αζημίωτο για να τους προτιμήσουν και νυχτερινά κέντρα στα οποία μεθοδευμένα οι μαθητές.
Όλα είναι μεθοδευμένα και οργανωμένα. Από την περιοχή που επιλέγεται για την εκδρομή, τα ξενοδοχεία που θα προτιμηθούν, έως το που θα πιουν τον καφέ τους οι μαθητές και βεβαίως το σημαντικότερο, που θα κάνουν τη νυχτερινή τους έξοδο.
Στο όλο παιχνίδι εμπλέκονται και μαθητές στους οποίους δωρίζουν ακόμη και δίκυκλα, προκειμένου να κατευθύνουν τους συμμαθητές τους σε περιοχές που έχουν προεπιλεγεί, από πρόσωπα που εμφανίζονται ως τουριστικοί πράκτορες, αλλά στην πραγματικότητα στήνουν ταξιδιωτικά γραφεία μιας χρήσης. Αυτοί οι πράκτορες του ποδαριού επιλέγουν τα ξενοδοχεία, όχι βεβαίως τα καταλληλότερα, αλλά αυτά που δίνουν μεγαλύτερη προμήθεια για να καλύψουν και τις ανάγκες που λέγονται μίζες και βεβαίως τη νυχτερινή διασκέδαση των μαθητών, που αποδίδει και την μερίδα του λέοντος σε έσοδα.
Η όλη καλοστημένη μηχανή, όπως συμβαίνει σε πολλές περιπτώσεις στην Ελλάδα βολεύει και εξυπηρετεί ορισμένους, όχι όμως και το κοινωνικό σύνολο.
Στις εκδρομές αυτές δημιουργούνται συνεχώς προβλήματα, κάποτε και με τραγικό αποτέλεσμα. Χρειάζεται άμεσα παρά τις διαβεβαιώσεις των αρμοδίων του υπουργείου Παιδείας, ότι όλα βρίσκονται υπό αυστηρό έλεγχο, μια αναθεώρηση των εκδρομών αυτών με σκοπό να αποκτήσουν εκπαιδευτικό και μόνο περιεχόμενο, αφήνοντας την ευθύνη της διασκέδασης στους γονείς και κηδεμόνες του κάθε παιδιού.
Πράγμα που σημαίνει ότι οφείλουν να κατευθύνουν τα παιδιά σε τόπους με ιστορία, παράδοση που δεν είναι εύκολα προσιτοί για τους μαθητές με σκοπό να γνωρίσουν μια Ελλάδα που ενδεχομένως δεν έχουν δει. Θα μπορούσαν τα παιδιά για παράδειγμα από τη Θράκη, να επισκεφτούν την Πελοπόννησο και περιοχές, όπως η Ολυμπία, για να συνδυάσουν την εκδρομή με εικόνες από το παρελθόν της Ελλάδας. Ή αντίστροφα μαθητές από την Πελοπόννησο να κατευθυνθούν στη Θράκη, όπου υπάρχουν περιοχές απίστευτου φυσικού κάλλους, όπως το Δέλτα του Έβρου ή το δάσος Δαδιάς με τα σπάνια είδη αρπακτικών πουλιών. Το ψυχαγωγικό μέρος των εκδρομών αυτών θα πρέπει να πάψει να αποτελεί μέρος του «εκπαιδευτικού προγράμματος» και ταυτόχρονα τεράστιος πονοκέφαλος, για τα όποια παρατράγουδα, του υπουργείου Παιδείας. Έχει πολλά άλλωστε προβλήματα να επιλύσει το αρμόδιο υπουργείο, αντί να φορτώνεται ένα τέτοιο και πολύ δυσβάστακτο που έχει σαν αποτέλεσμα να θρηνούμε θύματα στη διάρκεια αυτών των εκδρομών.