Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο αλλάζει το άρθρο 16

Τελικά από ότι όλα δείχνουν, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο θα δώσει τη λύση στο θέμα του άρθρου 16. Ήδη ο Γενικός Εισαγγελέας αποφάνθηκε ότι η άρνηση της αναγνώρισης των πτυχίων, που χορηγούν ξένα Πανεπιστήμια που συνεργάζονται με ελληνικά κολέγια συνιστά παραβίαση του κοινοτικού Δικαίου και εισηγήθηκε την καταδίκη της χώρας μας. Εφόσον το Ευρωδικαστήριο δεχθεί, κάτι που συνηθίζει, την πρόταση του Εισαγγελέα, τότε έως το καλοκαίρι η Ελλάδα θα υποχρεωθεί να αναγνωρίσει τα πτυχία των κολεγίων.
Η εξέλιξη αυτή, επιβεβαιώνει όσους εδώ και καιρό υποστηρίζουν ότι η αναθεώρηση του άρθρου 16 είναι μονόδρομος για τη χώρα μας, αποδεικνύοντας ότι οι αντιρρησίες δεν είχαν ούτε πραγματικά επιχειρήματα, ούτε γνώριζαν το νομικό καθεστώς που ισχύει για τα κράτη – μέλη της Ε.Ε.
Σε περίπτωση που η Ελλάδα αρνηθεί να εφαρμόσει την κοινοτική οδηγία 89/48, βάσει της οποίας και αναμένεται να καταδικαστεί, θα προκαλέσει πρόστιμο ανάλογο με αυτό του Κουρουπητού στην υπόθεση των παράνομων χωματερών της Κρήτης. Η νέα οδηγία, που θα δοθεί στην Ελλάδα, θα την υποχρεώνει να την ενσωματώσει στο εθνικό της δίκαιο, έως τον προσεχή Οκτώβρη. Αυτό σημαίνει ότι στο εξής οι απόφοιτοι των κολεγίων, που είναι συνδεδεμένα με πανεπιστήμια του εξωτερικού, θα έχουν στο εξής ίδια επαγγελματικά δικαιώματα με τους αποφοίτους των ελληνικών ΑΕΙ και θα μπορούν να συμμετέχουν σε διαγωνισμούς του ΑΣΕΠ, αλλά και να διεκδικήσουν επιδόματα. Στην Ελλάδα υπάρχουν γύρω στα σαράντα κολέγια τριετούς φοιτήσεως, που συνεργάζονται με ξένα πανεπιστήμια. Η διάρκεια των σπουδών και η αντιστοιχία των πτυχίων Μπάτσελορ ή Μάστερ αυτόματα θα θέτει όπως και το θέμα της διάρκειας και του επιπέδου τους και για τα κρατικά πανεπιστήμια, που για τετραετή ή πενταετή φοίτηση παρέχουν πτυχία επιπέδου προπτυχιακών σπουδών δηλαδή Μπάτσελορ.
Ανεξάρτητα, από τις κινητοποιήσεις των περασμένων μηνών και την άρνηση για διάλογο, τόσο των πανεπιστημιακών αρχών, όσο και των οργανωμένων φοιτητικών παρατάξεων, γίνεται ιδιαίτερα επιτακτική τώρα η ανάγκη να εναρμονίσει η Ελλάδα τις σπουδές με τις αντίστοιχες του εξωτερικού. Καθίσταται σαφές, γιατί οι αλλαγές σε πολλά θέματα που αφορούν την οργάνωση και τη λειτουργία των πανεπιστημίων δεν μπορούν άλλο να περιμένουν και ο χρόνος που χάθηκε από κάποιους δήθεν προοδευτικούς, αλλά στην πραγματικότητα άγονα αντιδραστικούς πανεπιστημιακούς πρέπει να κερδιθεί, για να μπορούν οι νέοι μας να διακινούν τις γνώσεις τους ανεμπόδιστα στον ευρωπαϊκό χώρο των 500 εκατομμυρίων κατοίκων.
Είναι θλιβερό, για τον τόπο μας, να χρειάζεται πάντα η παρέμβαση της ευρωπαϊκής ένωσης και η απειλή μιας καταδίκης, όπως άλλωστε συνέβη στο παρελθόν τόσο με τις εκατοντάδες παράνομες χωματερές και τα πρόστιμα που επιβλήθηκα,ν αλλά και το χρονοδιάγραμμα που τέθηκε για το κλείσιμό τους, όσο και για την περίπτωση των σφαγείων και της κεντρικής αγοράς του Ρέντη, όπου και εκεί η Ευρώπη μας επέβαλε την καθαριότητα στο σπίτι μας. Κάτι τέτοιο φαίνεται να συμβαίνει και τώρα με τα θέματα της παιδείας. Ήταν εμφανής και προφανής η ανάγκη για αναβάθμιση της πανεπιστημιακής εκπαίδευσης και εναρμόνισής της με τα όσα ισχύουν στον ευρωπαϊκό χώρο. Ήταν επίσης πρόκληση οι αποφάσεις των πρυτάνεων των ευρωπαϊκών χωρών για μια ενιαία ευρωπαϊκή παιδεία, που θα επιτρέψει στο μέλλον μέσα από κοινά προγράμματα σπουδών, την μετακίνηση των φοιτητών για ορισμένα έτη των σπουδών τους σε άλλη χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μια προοπτική που για πολλούς νέους που επιδιώκουν να κινηθούν στον ευρύτερο στίβο της Ευρώπης, είναι και πρόκληση και ευκαιρία για να αναδείξουν το ταλέντο τους ή το υψηλό γνωστικό τους επίπεδο.
Κάποιοι όμως που θέλουν τη χώρα μας Ψωροκώσταινα, επιμένουν σε βαλκανικά μοντέλα σπουδών και πτυχίων, που έχουν για μοναδικό αντίκρισμα μια θεσούλα και πολλές φορές από το παράθυρο στον ευρύτερο δημόσιο τομέα. Έχουμε δυστυχώς να επιλέξουμε ανάμεσα σε αυτούς, που θέλουν μια Ελλάδα με πολίτες δυναμικούς, που θα αλωνίζουν στη μεγάλη αγορά της Ευρώπης και τους άλλους, που προτιμούν μια Ελλαδίτσα φτωχή και καταφρονεμένη.