Τρίτη 17 Απριλίου 2007

Η κοινωνία αποδοκιμάζει τους υπευθύνους της βίας στα γήπεδα

Η επάνοδος στα γήπεδα μετά την διακοπή των αγώνων, για δύο εβδομάδες λόγω των επεισοδίων που προηγήθηκαν και του θανάσιμου τραυματισμού ενός εικοσιπεντάχρονου παρά τα μέτρα και τις εξαγγελίες που προηγήθηκαν, δεν έπεισαν τους θερμόαιμους με αποτέλεσμα να υπάρξουν νέες βίαιες δραστηριότητες, αυτή τη φορά εντός των αγωνιστικών χώρων.
Βλέπουμε δηλ. την επανάληψη των ιδίων φαινομένων και έχουμε τα ίδια Παντελάκι μου, που λένε, τα ίδια Παντελή μου.
Όπως όλα δείχνουν τα μέτρα που εξαγγέλθηκαν δεν άλλαξαν κάτι στο τοπίο που παράγει βία μέσα και έξω από τα γήπεδα.
Ενδεικτική είναι η αντίδραση της κοινής γνώμης απέναντι σε αυτά και ο καταλογισμός των ευθυνών που κατευθύνεται προς τις διοικήσεις των ομάδων. Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα της VPRC το 81% των ερωτηθέντων δηλώνει ότι για τα επεισόδια ευθύνονται οι διοικήσεις των ομάδων, ενώ το ποσοστό γίνεται μεγαλύτερο και φτάνει στο 84% των πολιτών που ζητούν να τιμωρούνται αυστηρά οι ομάδες. Αξίζει να σημειωθεί ότι το τελευταίο ποσοστό που αναφέρεται στην τιμωρία των ομάδων, ήταν στο 63% τον περασμένο Ιανουάριο και εκτινάχθηκε 21 ποσοστιαίες μονάδες ψιλότερα, μετά τις συγκρούσεις που οδήγησαν στο θανατηφόρο αποτέλεσμα.
Η κοινή γνώμη συμφωνεί με ποσοστό 65% στην απόφαση να ανασταλεί η λειτουργία των συνδέσμων των φιλάθλων, ενώ διαφωνεί με 52% στην πρόταση να αυτοεξαιρεθούν οι ελληνικές ομάδες από τα Κύπελλα της Ευρώπης. Διαπιστώνει κανείς από τις απαντήσεις που δόθηκαν ότι η κοινή γνώμη και λογικά σκέπτεται και κατανέμει τις ευθύνες εκεί που πρέπει.
Το θέμα εντοπίζεται στην ικανότητα των αρχών να εφαρμόσουν τους νόμους και στην ύπαρξη της πολιτικής βούλησης στην αντιμετώπιση των πανίσχυρων διοικήσεων, που ακόμη και μετά την απόφαση για την διάλυση των συνδέσμων των φιλάθλων, επιχείρησαν με την προώθηση εισιτηρίων σε αυτούς να τους βάλουν έστω και άτυπα και πάλι στο παιχνίδι.
Η βία μέσα και έξω από τα γήπεδα είναι ένα γεγονός που οφείλει να αντιμετωπίσει με την δέουσα σοβαρότητα η Πολιτεία. Και δεν είναι μόνο το νομοθετικό πλαίσιο και η αυστηρότητα των νόμων, είναι και η εφαρμογή τους.
Αν η βία είναι ένα ακόμη συστατικό του θεάματος, που προσφέρεται για τηλεοπτική εκμετάλλευση, δεν σημαίνει ότι η Πολιτεία πρέπει να την αντιμετωπίζει με την απάθεια του τρίτου, που βλέπει και ακούει, αλλά κάνει ότι δεν καταλαβαίνει. Τα προχθεσινά επεισόδια απέδειξαν ότι ο θάνατος ενός ανθρώπου, κανέναν από αυτούς που πηγαίνουν στο γήπεδο με διάθεση να συγκρουσθούν, δεν συγκίνησε. Ίσως κάποιοι από αυτούς να θεωρούν και ηρωική πράξη τον θάνατο αυτού του νέου. Ίσως άλλοι να τον βλέπουν και σαν πρότυπο για μίμηση. Όμως πέρα από τα όποια μέτρα που η κοινωνία οφείλει να πάρει, η απουσία ιδανικών αυτών των νέων ανθρώπων, είναι το ουσιαστικό θέμα και η απάντηση βρίσκεται στην βελτίωση της παιδείας, αν θέλουμε να εξαλείψουμε αυτά τα απαράδεκτα φαινόμενα της εποχής μας.