Πέμπτη 26 Απριλίου 2007

Οι φυλακές, οι φυλακισμένοι και το σωφρονιστικό μας σύστημα

Χώροι στους οποίους αποθηκεύουν ανθρώπινες ψυχές, έχουν χαρακτηρισθεί οι ελληνικές φυλακές. Για σωφρονιστικό σύστημα, που αποδίδει στην κοινωνία ανθρώπους ικανούς να επανενταχθούν, αφήνοντας πίσω τους την όποια παραβατική συμπεριφορά, ούτε λόγος. Αφορμή την σκέψεων αυτών η πρόσφατη εξέγερση σε δέκα φυλακές της χώρας.
Τα λεγόμενα σωφρονιστικά καταστήματα, οι φυλακές καθ ημάς, έχουν σκοπό υποτίθεται να συνετίσουν όσους παρέβησαν τους κανόνες δικαίου και παράλληλα να αποτελέσει η ποινή τους παράδειγμα προς αποφυγή, για τους υπόλοιπους πολίτες. Είναι κοινός τόπος στις μέρες μας, ότι στις φυλακές σήμερα κάθε άλλο πάρα το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα επιτυγχάνεται. Μπαίνει κάποιος για μια μικροπαράβαση του ποινικού κώδικα και βγαίνει έτοιμος για να διαπράξει μεγαλύτερες κακουργηματικές πράξεις. Γιατί συμβαίνει αυτό; Γιατί στις φυλακές συνωστίζονται πολύ περισσότεροι απ όσοι χωράνε, γιατί κάποιες από αυτές είναι πολύ παλιές και οι συνθήκες διαβίωσης είναι κάτι παρά πάνω από άθλιες, γιατί μπερδεύονται οι βαρυποινίτες με άλλους που βρίσκονται εκεί για μικρές παραβάσεις ή είναι απλώς προφυλακισμένοι, γιατί τα δικαστήρια λόγω φόρτου υποθέσεων αργούν να αποφασίσουν και τα γιατί βεβαίως, δεν έχουν τέλος.
Τι κάνει η Πολιτεία για όλα αυτά; Υπόσχεται καλύτερες ημέρες μόλις φτιαχτούν τα επτά νέα σωφρονιστικά καταστήματα που κτίζονται σε όλη την Ελλάδα. Παράλληλα επιδιώκει, για την ώρα χωρίς αποτέλεσμα, να στείλει πακέτο τους αλλοδαπούς φυλακισμένους, που πλησιάζουν τους μισούς, στις χώρες προέλευσής τους, για να εκτίσουν το υπόλοιπο της ποινής τους.
Σήμερα στη μεγαλύτερη φυλακή, που βρίσκεται στον Κορυδαλλό, εκτίουν την ποινή τους ή βρίσκονται προφυλακισμένοι 2.200, σε ένα χώρο που έχει φτιαχτεί για 600 ανθρώπους. Τι σωφρονισμός να γίνει εκεί μέσα, πώς να ελεγχθεί όλος αυτός ο κόσμος και ποια ανθρώπινη αντιμετώπιση μπορεί να έχει. Δεν υπάρχει δυνατότητα απασχόλησης όλων αυτών των ανθρώπων, ούτε βεβαίως δυνατότητα μιας κάποιας επαγγελματικής εκπαίδευσης, μολονότι προβλέπεται από το σωφρονιστικό σύστημα.
Είναι κοινό μυστικό ότι στις φυλακές διακινούνται από σκληρά ναρκωτικά μέχρι κάθε λογής απαγορευμένες ουσίες. Ποιος να ελέγξει ποιόν με τόσους που μπαινοβγαίνουν. Από τους δικηγόρους και τους συγγενείς μέχρι αυτούς που προμηθεύουν τα φαγώσιμα για τόσες εκατοντάδες ανθρώπους ή τα πρόσωπα που διακινούνται, από και προς τα δικαστήρια.
Οι νέες δικαστικές φυλακές, που χρειάζεται να ολοκληρωθούν τάχιστα, αποτελούν τη λύση σε πολλά επίπεδα. Από την οριστική εγκατάλειψη κτιρίων των φυλακών που βρίσκονται μέσα στις πόλεις, όπως συμβαίνει με τον Κορυδαλλό και την Κέρκυρα, μέχρι την αξιοπρεπή και όχι εν μέσω ποντικιών διαβίωση των κρατουμένων. Επίσης χρήσιμο είναι τάχιστα να χωριστούν οι κρατούμενοι βαρυποινίτες με αυτούς που κρατούνται για ελαφρές ποινές και να δοθούν κίνητρα δημιουργικής απασχόλησης τους μια και ισχύει ακόμη και στις μέρες μας ότι η αργία είναι μήτηρ πάσης κακίας.
Όσο για κάποια από τα αιτήματα ορισμένων εξεγερμένων, για μείωση της ποινής των ισοβιτών σε 12 χρόνια, αυτό είναι ανέφικτο μια και οι δικαστές δεν μοιράζουν ισόβια για ψύλλου πήδημα.