Τρίτη 27 Ιουλίου 2010

Τεστ αντοχής για πολίτες(Β18)

Το τεστ αντοχής των μεγάλων ελληνικών τραπεζών πήγε καλά, πράγμα που σημαίνει ότι ο ασθενής έχει περιθώρια να ανακάμψει. Να και κάτι ελπιδοφόρο μετά από ένα εννεάμηνο κατήφειας και απογοήτευσης που έχει κυριεύσει την μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών αυτής της χώρας.
Βεβαίως τώρα όλοι περιμένουν την σημερινή αντίδραση των αγορών, που μέσω του Χρηματιστηρίου θα επιβεβαιώσουν τα θετικά αποτελέσματα των τεστ αντοχής.
Από την άλλη πλευρά το γεγονός ότι οι ελληνικές τράπεζες τα πήγαν καλά, με εξαίρεση την Αγροτική, για την οποία αποφασίστηκε η άμεση αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου της, με την συμμετοχή του κράτους, απομακρύνει τους φόβους πολλών πολιτών και την αγωνία τους για την ασφάλεια των καταθέσεων τους.
Στο ευρωπαϊκό τεστ αντοχής, στο οποίο πήραν μέρος ενενήντα μια τράπεζες από την Ευρωπαϊκή Ένωση, κάτω από τη βάση του έξι πήραν επτά τράπεζες, μια Ελληνική, μια Γερμανική και πέντε Ισπανικές.
Αξίζει να σημειωθεί ότι την μεγαλύτερη βαθμολογία, από ελληνικής πλευράς, συγκέντρωσε το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, ενώ οριακά με έξι πέρασε η Πειραιώς.
Αυτό έρχεται να απορρίψει πολλούς μύθους. Τόσο αυτούς που απορρίπτουν συλλήβδην τις κρατικές τράπεζες, λόγω δημοσιοϋπαλληλικής νοοτροπίας, όσο και εκείνους που νόμιζαν ότι το μέγεθος είναι το μόνο στοιχείο του πρωταθλητισμού στον τραπεζικό σύστημα.
Όμως το αποτέλεσμα των τεστ αντοχής των ευρωπαϊκών τραπεζών προσφέρεται και για άλλες σκέψεις και προσεγγίσεις.
Αν συγκριθεί με το αντίστοιχο αμερικανικό που πραγματοποιήθηκε μετά την παγκόσμια οικονομική κρίση θα διαπιστώσει ότι μολονότι ήταν μικρότερης δυσκολίας εν τούτοις έκοψε περισσότερες από τις μισές τράπεζες που πήραν μέρος σε αυτό.
Η Ε.Ε. με την αυστηρή δημοσιονομική πολιτική επιδιώκει να κρατήσει υψηλά τη σημαία του ευρώ και βεβαίως δεν έσπευσε να τυπώσει χρήματα για να αντιμετωπίσει την κρίση κάτι που από την πλευρά τους έκαναν οι ΗΠΑ ρίχνοντας στην αγορά τρισεκατομμύρια δολαρίων για να σώσουν όχι μόνο το καταρρέον τραπεζικό τους σύστημα, αλλά και την ίδια τους την οικονομία.
Παρ όλα αυτά με σκεπτικισμό αντιμετώπισαν οι αμερικανοί αναλυτές τα αποτελέσματα του ευρωπαϊκού τεστ αντοχής, πράγμα που σημαίνει ότι ο ακήρυκτος οικονομικός πόλεμος Ευρώπης-Αμερικής καλά κρατεί.
Η όλη προσπάθεια από την αντίπερα όχθη του ατλαντικού, κατατείνει στην πίεση προς το ευρώ, προκειμένου να κατρακυλήσει σε χαμηλότερα επίπεδα η ισοτιμία του με το δολάριο, καθώς και στην διατήρηση της αναταραχής της ευρωζώνης που θα εμποδίσει την καθιέρωση του ευρώ και από άλλα μέλη της Ε.Ε.
Με αυτή την έννοια και επειδή η Ελλάδα είναι ο οικονομικά μεγάλος ασθενής της Ε.Ε. αποτελεί τον αδύναμο κρίκο με τον οποίο παίζουν οι Αμερικανοί και μέσω του ΔΝΤ που ελέγχουν.
Παρά τα θετικά αποτελέσματα του πρώτου εξαμήνου σε όλους σχεδόν τους κόκκινους δείκτες και την δραστική μείωση των ελλειμμάτων, η τρόικα που έρχεται να μας κάνει έλεγχο, επικεντρώνει την προσοχή της στις ΔΕΚΟ, τα νοσοκομεία, την Τοπική Αυτοδιοίκηση και στην υστέρησης των εσόδων του α΄ εξαμήνου.
Παρά το γεγονός ότι το ισοζύγιο σε αυτούς τους τομείς δράσης του δημοσίου είναι ιδιαίτερα αρνητικό, είναι προφανές ότι δεν μπορεί να αλλάξει εύκολα από τη μια στιγμή στην άλλη. Γιατί πέρα από την αναδιοργάνωση που επιβάλλεται χρειάζεται και κάτι δυσκολότερο να γίνει, η αλλαγή νοοτροπίας. Κι αυτό είναι το δυσκολότερο και φυσικά το ζητούμενο.

Δευτέρα 26 Ιουλίου 2010

Τα ξεθωριασμένα συνθήματα

Σε αυτό τον τόπο έχουμε χορτάσει εδώ και τριάντα χρόνια από λόγια. Στην αρχή μας μίλησαν για Αλλαγή. Στη συνέχεια για Εκσυγχρονισμό. Ακολούθησε η Επανίδρυση του Κράτους και τέλος το … είμαστε Αντιεξουσιαστές στην Εξουσία.
Με αυτές τις λέξεις που έβαλαν στο στόμα των πολιτικών οι επικοινωνιολόγοι της ημεδαπής και της αλλοδαπής προφανώς εννοούσαν ότι οι διαχειριστές της εκτελεστικής εξουσίας θα μεταμόρφωναν το άσχημο και κακό απέναντι στους πολίτες κράτος σε όμορφη .. πριγκιποπούλα.
Τι έγινε όμως στην πράξη όλα αυτά τα τριάντα χρόνια; Πόσο άλλαξε το κράτος; Πόσο εκσυγχρονίσθηκε, πόσο επανιδρύθηκε; Ένα μεγάλο τίποτα. Θα λέγαμε μια τρύπα στο νερό. Μόνο μεγάλα λόγια και μηδέν αποτέλεσμα.
Το κράτος παραμένει γραφειοκρατικό, αναποτελεσματικό, εχθρικό απέναντι στον πολίτη. Οι υπηρεσίες που παρέχει είναι νωχελικές. Για να υπάρχει μια κάποια κινητικότητα χρειάζονται το περίφημο γρηγορόσημο.
Η διαφθορά διαπερνά όλες τις βαθμίδες του δημόσιου τομέα και αν κάποιος συλληφθεί κλέπτων οπώρας αντιμετωπίζεται από το διαβρωμένο σύστημα με υπέρμετρη επιείκεια. Ως γνωστόν κόρακας κοράκου μάτι δεν βγάζει.
Όλοι έχουμε μιλήσει με κάποιο αλλοδαπό που ήρθε με τουριστική βίζα για να εργασθεί στην Ελλάδα. Γι όλοι έχουμε ακούσει για την ταρίφα των 3.000 ευρώ που πληρώθηκαν αυτές οι βίζες.
Για να φύγουμε από τους έξω επίορκους και να περάσουμε στους εντός των τειχών. Στις πολεοδομίες ταρίφα για κάθε διαδικασία αδειοδότησης.
Ανάλογη και η σχέση στις εφορίες. Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς. Τον υπουργό εν ενεργεία που σε χορό κλαδικού σωματείου είπε να πέσουν οι ταρίφες.
Ο πολίτης σε αυτή τη χώρα που πάει με το σταυρό στο χέρι είναι περίπου διωκόμενος. Αντίθετα οι έχοντες άκρες την βγάζουν καθαρή. Με το χρήμα και τις διασυνδέσεις που διαθέτουν αλλάζουν ακόμη και νόμους.
Βεβαίως σε αυτό τον τόπο που λείπουν οι γάτες δηλ. απουσιάζει παντελώς το κράτος δικαίου, χορεύουν τα ποντίκια, δηλ. τα τρωκτικά που έχωσαν το χέρι τους βαθιά στην τσέπη των δημόσιων ταμείων με αποτέλεσμα την υπερχρέωση και την υπογραφή του Μνημονίου με την οποία εκχωρήθηκε σημαντικό μέρος της εθνικής ανεξαρτησίας σε διεθνείς οργανισμούς.
Παρά τα όσα κατά καιρούς μας λένε το κτηματολόγιο είναι ακόμη στα πρώτα του βήματα εν έτει 2010, αφού πέρασε από ιστορίες με άγρια θηρία που είχαν σαν αποτέλεσμα ένα τσουχτερό πρόστιμο για τη χώρα μας από την Ε.Ε.
Το δασολόγιο και οι χρήσεις γης είναι ακόμη μια θολή υπόθεση και οι φωτιές που ανάβουν κάθε καλοκαίρι φτιάχνουν νέους οικισμούς από το πουθενά παρά τις μεγαλόστομες δηλώσεις ότι η καμένη γη θα γίνει και πάλι δάσος. Οι αετονύχηδες τα καταφέρνουν πάντα σε αυτό το παραλυμένο κράτος. Πολλοί λένε ότι δεν φταίνε οι πολιτικοί, φταίμε κι εμείς οι πολίτες που ζητάμε να νομιμοποιήσουμε την κάθε λογής παρανομία.
Όμως ποιο όφειλαν να φτιάξουν νόμους καθαρούς και ξάστερους; Ποιοι ευθύνονται για την πολυνομία που επιτρέπει να ερμηνεύονται κατά βούληση οι νόμοι; Ποιοι ευθύνονται για την απουσία της αξιοκρατίας στο δημόσιο τομέα; Ποιοι ευθύνονται για την ατιμωρησία των επιόρκων δημοσίων λειτουργών; Ποιοι άφησαν την Τοπική Αυτοδιοίκηση να ξοδεύει χωρίς κανένα έλεγχο; Ποιοι έφτιαξαν άπειρους Οργανισμούς του δημοσίου που προσλαμβάνουν και ξοδεύουν ανεξέλεγκτα;
Μήπως οι πολίτες έφτιαξαν αυτό το κράτος-τέρας που δεν γνωρίζει πόσους και πως μισθοδοτεί; Δεν γνωρίζει ποια και πόσα επιδόματα παίρνουν. Για να μην πούμε για τις άπειρες σχεδόν εικοσαμελείς επιτροπές που στήνονται με μοναδικό σκοπό να πολλαπλασιάσουν τις αμοιβές των φίλων στο δημόσιο.
Αυτό το χάος δεν αντιμετωπίζεται με ασπιρίνες. Θέλει δραστικά μέτρα για να αλλάξει από την κορυφή έως τα νύχια. Και το ερώτημα είναι αν μπορεί και ποιος μπορεί να παίξει τον ρόλο του κακού που σημαίνει στην πράξη όλα από την αρχή, προκειμένου να ωφεληθεί τελικά το σύνολο της κοινωνίας.

Τρίτη 20 Ιουλίου 2010

Το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι(Β17)

Όταν κάποιος είναι καταχρεωμένος και δεν μπορεί να βάλει σε μια τάξη τα του οίκου του, φυσικό επακόλουθο είναι να έχει την αντίστοιχη αδυναμία να νοικοκυρέψει την μικρή ή μεγάλη επιχείρηση που διατηρεί.
Αυτή η αδυναμία δεν μπορεί να ισχύει στο σπίτι του και να μην ισχύει στην επιχείρηση του.
Όταν λοιπόν τα δύο μεγάλα κόμματα που κυβέρνησαν τη χώρα, από το 1974 μέχρι σήμερα, είναι καταχρεωμένα και έχουν προεξοφλήσει κρατικές επιχορηγήσεις μέχρι και το 2015, πως θα μπορούσαν να έχουν συμπεριφορά νοικοκύρη στα δημόσια οικονομικά; Με αυτό και μόνο το στοιχείο μπορεί κανείς αβίαστα να συμπεράνει το πώς και το γιατί της σημερινής οικονομικής τραγωδίας που βιώνει η χώρα.
Όταν επίσης δει κανείς, ότι τα χοντρά ποσά 96,8 εκατομμύρια ευρώ και 105 εκατομμύρια ευρώ των δανείων ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. στο σύνολο των 231,8 εκατομμυρίων που δανείστηκαν τα δύο μεγάλα κόμματα τα πήραν από την Αγροτική καταλαβαίνει επίσης κάποιος το πώς τα πήραν μια και η τράπεζα αυτή είναι κρατική.
Με απλά λόγια Γιάννης κερνάει και Γιάννης πίνει και φυσικά διακομματική συναίνεση με τη λογική το ένα χέρι νίβει τα άλλο και τα δυο το πρόσωπο.
Βεβαίως δάνεια έχουν πάρει και άλλα κόμματα, ανάλογα με το κοινοβουλευτικό τους μέγεθος πλην του ΛΑΟΣ.
Και να σκεφθεί κανείς ότι οι επιχορηγήσεις των ελληνικών κομμάτων είναι τέσσερεις φορές επάνω σε απόλυτους αριθμούς από αυτές που χορηγούνται στα Αγγλικά κόμματα που απευθύνονται σε εξαπλάσιο ακροατήριο.
Επικαλούνται τις αλλεπάλληλες εκλογικές αναμετρήσεις ως πρόσχημα για να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα. Πάντως η μόνη πρόωρη αφορούσε τις βουλευτικές εκλογές του 2009 και καμία άλλη που τέλος πάντων από μόνη της δεν δικαιολογεί την απίστευτή κομματική κακοδιαχείριση.
Βάζουν και στην συζήτηση την διαφάνεια που προκύπτει από τις κρατικές επιχορηγήσεις. Για πια διαφάνεια μιλάνε όταν δεν δίνουν λογαριασμό σε κανέναν για τα χρήματα που εισπράττουν από τις κρατικές επιχορηγήσεις;
Αλλά και το μαύρο χρήμα που δεν έπαψε να ρέει όπως είδαμε από όσα είδαν το φως της δημοσιότητας στην υπόθεση Siemens, δείχνει ότι ορισμένα κόμματα παρά τις επιχορηγήσεις κρατούν πάντα ανοιχτές τις πόρτες τους στους προμηθευτές του δημοσίου.
Το γεγονός ότι δεν εισπράττουν τα περισσότερα κόμματα ούτε καν συνδρομές από τα μέλη δείχνει το πόσο τα πιστεύουν ακόμη και οι στρατευμένοι σε αυτά μια και δεν καταβάλουν ούτε τα ελάχιστα που απαιτούνται για την συντήρηση των γραφείων των τοπικών οργανώσεων. Όλοι οι κομματικοί θέλουν να πάρουν και όχι να δώσουν.
Μισθοδοτούν επίσης τα μεγάλα κόμματα άπειρα κομματικά στελέχη, που πληρώνονται από τον κρατικό κορβανά, κατά το πρότυπο των αριστερών κομμάτων, έχοντας μετατρέψει σε μικρογραφίες του γραφειοκρατικού και αναποτελεσματικού κράτους, το κάθε κόμμα.
Σε αυτό τον χορό της σπατάλης του δημοσίου χρήματος, αν προστεθούν και τα δεκάδες εκατομμύρια που έδιναν στα κόμματα προμηθευτές του δημοσίου υπερτιμολογόντας τα προϊόντα τους, εύκολα μπορεί να δει κανείς την άκρη του τούνελ της διαφθοράς.
Εδώ ταιριάζει αυτό που λέει ο λαός, ότι το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι…

Το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι(Β17)

Όταν κάποιος είναι καταχρεωμένος και δεν μπορεί να βάλει σε μια τάξη τα του οίκου του, φυσικό επακόλουθο είναι να έχει την αντίστοιχη αδυναμία να νοικοκυρέψει την μικρή ή μεγάλη επιχείρηση που διατηρεί.
Αυτή η αδυναμία δεν μπορεί να ισχύει στο σπίτι του και να μην ισχύει στην επιχείρηση του.
Όταν λοιπόν τα δύο μεγάλα κόμματα που κυβέρνησαν τη χώρα, από το 1974 μέχρι σήμερα, είναι καταχρεωμένα και έχουν προεξοφλήσει κρατικές επιχορηγήσεις μέχρι και το 2015, πως θα μπορούσαν να έχουν συμπεριφορά νοικοκύρη στα δημόσια οικονομικά; Με αυτό και μόνο το στοιχείο μπορεί κανείς αβίαστα να συμπεράνει το πώς και το γιατί της σημερινής οικονομικής τραγωδίας που βιώνει η χώρα.
Όταν επίσης δει κανείς, ότι τα χοντρά ποσά 96,8 εκατομμύρια ευρώ και 105 εκατομμύρια ευρώ των δανείων ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. στο σύνολο των 231,8 εκατομμυρίων που δανείστηκαν τα δύο μεγάλα κόμματα τα πήραν από την Αγροτική καταλαβαίνει επίσης κάποιος το πώς τα πήραν μια και η τράπεζα αυτή είναι κρατική.
Με απλά λόγια Γιάννης κερνάει και Γιάννης πίνει και φυσικά διακομματική συναίνεση με τη λογική το ένα χέρι νίβει τα άλλο και τα δυο το πρόσωπο.
Βεβαίως δάνεια έχουν πάρει και άλλα κόμματα, ανάλογα με το κοινοβουλευτικό τους μέγεθος πλην του ΛΑΟΣ.
Και να σκεφθεί κανείς ότι οι επιχορηγήσεις των ελληνικών κομμάτων είναι τέσσερεις φορές επάνω σε απόλυτους αριθμούς από αυτές που χορηγούνται στα Αγγλικά κόμματα που απευθύνονται σε εξαπλάσιο ακροατήριο.
Επικαλούνται τις αλλεπάλληλες εκλογικές αναμετρήσεις ως πρόσχημα για να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα. Πάντως η μόνη πρόωρη αφορούσε τις βουλευτικές εκλογές του 2009 και καμία άλλη που τέλος πάντων από μόνη της δεν δικαιολογεί την απίστευτή κομματική κακοδιαχείριση.
Βάζουν και στην συζήτηση την διαφάνεια που προκύπτει από τις κρατικές επιχορηγήσεις. Για πια διαφάνεια μιλάνε όταν δεν δίνουν λογαριασμό σε κανέναν για τα χρήματα που εισπράττουν από τις κρατικές επιχορηγήσεις;
Αλλά και το μαύρο χρήμα που δεν έπαψε να ρέει όπως είδαμε από όσα είδαν το φως της δημοσιότητας στην υπόθεση Siemens, δείχνει ότι ορισμένα κόμματα παρά τις επιχορηγήσεις κρατούν πάντα ανοιχτές τις πόρτες τους στους προμηθευτές του δημοσίου.
Το γεγονός ότι δεν εισπράττουν τα περισσότερα κόμματα ούτε καν συνδρομές από τα μέλη δείχνει το πόσο τα πιστεύουν ακόμη και οι στρατευμένοι σε αυτά μια και δεν καταβάλουν ούτε τα ελάχιστα που απαιτούνται για την συντήρηση των γραφείων των τοπικών οργανώσεων. Όλοι οι κομματικοί θέλουν να πάρουν και όχι να δώσουν.
Μισθοδοτούν επίσης τα μεγάλα κόμματα άπειρα κομματικά στελέχη, που πληρώνονται από τον κρατικό κορβανά, κατά το πρότυπο των αριστερών κομμάτων, έχοντας μετατρέψει σε μικρογραφίες του γραφειοκρατικού και αναποτελεσματικού κράτους, το κάθε κόμμα.
Σε αυτό τον χορό της σπατάλης του δημοσίου χρήματος, αν προστεθούν και τα δεκάδες εκατομμύρια που έδιναν στα κόμματα προμηθευτές του δημοσίου υπερτιμολογόντας τα προϊόντα τους, εύκολα μπορεί να δει κανείς την άκρη του τούνελ της διαφθοράς.
Εδώ ταιριάζει αυτό που λέει ο λαός, ότι το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι…

Δευτέρα 19 Ιουλίου 2010

Βαρύς ο επόμενος χειμώνας

Με μικρούς συμβιβασμούς η κυβέρνηση πέρασε και το ασφαλιστικό των δημοσίων υπαλλήλων. Ο Ιούλιος και οι υψηλές θερμοκρασίες στάθηκε σύμμαχος της κυβέρνησης, μια και ο καύσωνας αποθάρρυνε κάθε ενδιαφερόμενο για περαιτέρω κινητοποιήσεις.
Η ευκολία στη νομοθετική «τακτοποίηση» του ασφαλιστικού δεν προδικάζει και ανάλογη ήρεμη πορεία στον μέλλον. Ήδη οι θιγόμενοι ετοιμάζονται για μια σειρά αγωγών που θα κάνουν με τις δικαστικές αποφάσεις που θα ακολουθήσουν τη ζωή των κυβερνητικών αξιωματούχων ιδιαίτερα δύσκολη.
Όπως είναι γνωστό αρκετά άρθρα του νομοσχεδίου έχουν κριθεί από το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους αντισυνταγματικά και είναι θέμα χρόνου να επιβεβαιωθεί και δικαστικά αυτή η νομική γνωμοδότηση.
Η κυβέρνηση αγνόησε αυτές τις γνωμοδοτήσεις επιμένοντας στην νομοθετική της ρύθμιση και αφήνοντας το πρόβλημα να αιωρείται στο μέλλον. Σε σχετικές ερωτήσεις οι αρμόδιοι υπουργοί δήλωσαν ότι αν υπάρξουν σχετικές δικαστικές αποφάσεις που θα δικαιώνουν τους πολίτες σε προσφυγές τους τόσο για τις συγχωνεύσεις των ταμείων όσο και για τις περικοπές των δώρων των συνταξιούχων, αλλά και του Λάφκα είπαν ότι αν συμβεί θα διαβουλευθούν με τους Ευρωπαίους Εταίρους και με το ΔΝΤ.
Μια ανατροπή όμως του μνημονίου μπορεί και να σημαίνει και διακοπή των δόσεων από πλευράς τρόικας μια και οι επιτηρητές καραδοκούν.
Από την άλλη πλευρά ανάσα για κυβερνητικές σκληρές για τους εργαζόμενους αποφάσεις, υπήρξε η συμφωνία εργοδοτών και εργαζομένων για μια νέα συλλογική σύμβαση εργασίας που βγάζει έξω από την αντιπαράθεση την πλευρά των εργοδοτών. Η κυβερνητική πίεση στο φίλα προσκείμενο προεδρείο της ΓΣΕΕ απέδωσε καρπούς. Το κερασάκι που έκαμψε τις αντιρρήσεις των συνδικαλιστών ήταν η αύξηση μετά ένα χρόνο στο 1,5% που είναι το ύψος του ευρωπαϊκού πληθωρισμού σε αντίθεση με τον ελληνικό που τρέχει με ποσοστό άνω του 5%.
Βεβαίως η συμφωνία τελεί υπό την αίρεση της έγκρισης του ΔΝΤ κάτι που χωρίς περιστροφές δήλωσε και ο αρμόδιος υπουργός Ανδρέας Λοβέρδος.
Παράλληλα οι εργαζόμενοι εξασφάλισαν την κατοχύρωση δώρων και επιδομάτων για τους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα και των ΔΕΚΟ.
Τώρα ουδείς γνωρίζει τι τους επιφυλάσσει το μέλλον, αλλά και τι άλλο θα μπορούσαν να κάνουν για να κρατήσουν μια τελευταία γραμμή άμυνας στην θηριώδη αφαίμαξη των εισοδημάτων τους που πίπτει ως πέλεκυς επί της κεφαλής τους.
Δεν είναι λίγοι εκείνοι που θεωρούν ότι ο προσεχής χειμώνας θα είναι ο πιο οδυνηρός που έζησαν οι πολίτες αυτής της χώρας μετά το τέλος του πολέμου. Η ύφεση θα κτυπήσει κόκκινο και η ανεργία θα ξεπεράσει το 15%. Σε αυτό το κύμα ανεργίας με τις επιχειρήσεις να κλείνουν η μια μετά την άλλη με πιο άραγε αναπτυξιακό πρόγραμμα θα απαντήσει άραγε η κυβέρνηση;
Αισίως βρισκόμαστε στο Ιούλιο, με την Βουλή κλειστή και το αναπτυξιακό νομοσχέδιο να αγνοείται.
Όταν ο κλάδος της οικοδομής μαραζώνει, ο τουρισμός παρουσιάζει πτώση και η εμπορική κίνηση έχει σοβαρά μειωθεί, πως απαντά και με πιο αναπτυξιακό πρόγραμμα η κυβέρνηση;
Βεβαίως και λόγω της θηλιάς που έχει βάλει το ΔΝΤ στις δημόσιες επενδύσεις το κράτος αδυνατεί να υποκαταστήσει τον ιδιωτικό τομέα στο σκέλος αυτό της ανάπτυξης.
Με τα λουκέτα στα πάσης φύσεως μαγαζιά να πολλαπλασιάζονται καθημερινά το αύριο μοιάζει τώρα πιο δύσκολο για κάθε μορφής εμπορική δραστηριότητα σε Αθήνα και περιφέρεια.
Το θέμα είναι αν θα επιβιώσει το υποζύγιο μετά την αφαίρεση του σανού από τον στάβλο. Δύσκολοι καιροί για όσους θα ζήσουν αυτό τον χειμώνα σε αυτή την χώρα του ακαταλόγιστου των πολιτικών ευθυνών.

Πέμπτη 15 Ιουλίου 2010

Το κόλπο των επιτροπών(Β16)

Τα επόμενα βήματα της κυβέρνησης αφορούν τα κλειστά επαγγέλματα. Ήδη το καμποτάζ έχει υψηλό τουριστικό κόστος, ενώ δικηγόροι μηχανικοί ιδιοκτήτες φορτηγών και ταξί, βρίσκονται σε θέση μάχης.
Η κυβέρνηση φαίνεται αποφασισμένη να μην κάνει πίσω αδιαφορώντας για το υψηλό πολιτικό κόστος που συνεπάγεται το άνοιγμα στον ανταγωνισμό.
Το πόσο θα συμβάλει στην οικονομική ανάκαμψη το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων είναι ακόμη ζητούμενο σε μια εποχή κρίσης που μαστίζει από την οικοδομή και τις μεταφορές μέχρι τις συναλλαγές.
Από την άλλη πλευρά στα κρατικά νοσοκομεία που γίνεται το πάρτι καλά κρατεί με υλικά που έχουν κόστος επτακόσια ευρώ και χρεώνονται πάνω από είκοσι χιλιάδες. Ο εκβιασμός επίορκων γιατρών και κυκλώματος προμηθειών με την ζωή των ασθενών οδηγεί το κράτος σε μια πρωτοφανή αιμορραγία.
Παρά τις εξαγγελίες της αρμόδιας υπουργού όλα είναι στον αέρα, μια και πολλές ακόμη νέες διοικήσεις των νοσοκομείων δεν έχουν ακόμη ορισθεί. Η πολύμηνη ακυβερνησία δεν βοηθά να συγκρατηθούν τα έξοδα που καλπάζουν επιβαρύνοντας εισέτι τα ασφαλιστικά ταμεία.
Θα ήταν αχρείαστες οι περικοπές των συντάξεων αν δεν υπήρχε το όργιο στις προμήθειες υλικών για εγχειρίσεις καρδιοπαθών και ανθρώπων με ορθοπεδικά προβλήματα. Βεβαίως ανάλογες είναι οι σπατάλες στο φάρμακο που τον τελευταίο καιρό έχουν υπερδιπλασιασθεί.
Όμως το σύστημα σπατάλης του δημοσίου δεν πλούτιζε μόνο κάποιους επίορκους γιατρούς, για να μοιράσει το χρήμα του φορολογούμενου πολίτη έφτιαχνε κάθε λογής και μορφής πολυπρόσωπες επιτροπές με μηνιαίες αμοιβές που έφταναν έναν επιπλέον μισθό για δυο τρεις συνεδριάσεις.
Αξίζει να σημειωθεί ότι έφαγαν μόνο στην Γενική Γραμματεία Αθλητισμού σαράντα εκατομμύρια ευρώ για αυτές τις επιτροπές. Στο χάος αυτό ουδείς μπορεί να απαντήσει στο ερώτημα πόσα σπαταλάει το κράτος για κάθε μορφής και λογής επιτροπές.
Όταν το κόλπο των επιτροπών χρησιμοποιούν στη Βουλή για να καλύψουν για να καλύψουν την απώλεια των εσόδων των βουλευτών από τις πρόσφατες μειώσεις των αποζημιώσεων τους γιατί να μην τους μιμηθούν και οι υπάλληλοι των υπουργείων και των λοιπών φορέων του δημοσίου.
Μπορεί να πλήρωσαν οι αδύναμοι συνταξιούχοι όμως δεν φαίνεται να πληρώνουν οι υπόλοιποι του σπάταλου δημόσιου τομέα με μπροστάρηδες τους βουλευτές. Μπράβο τους…

Τρίτη 13 Ιουλίου 2010

Τα επόμενα βήματα(Β15)

Αισιόδοξος για την πορεία της οικονομίας μετά την ψήφιση του ασφαλιστικού εμφανίστηκε ο υπουργός Οικονομίας Γ. Παπακωνσταντίνου μιλώντας την περασμένη εβδομάδα σε εκδήλωση του ελληνοαμερικανικού επιμελητηρίου.
Για να υποστηρίξει την αισιοδοξία αυτή αναφέρθηκε στα αποτελέσματα του πρώτου εξαμήνου σύμφωνα με τα οποία το ταμειακό έλλειμμα μειώθηκε κατά 42%, το πρωτογενές δημοσιονομικό έλλειμμα κατά 57%, οι δαπάνες μειώθηκαν κατά 14% και τα έσοδα αυξήθηκαν κατά 7%.
ΟΙ αριθμοί όπως είναι γνωστό έχουν πολλές αναγνώσεις. Μπορεί κανείς να αναφέρει ορισμένους και να παραλείψει κάποιους άλλους. Έτσι η εικόνα μπορεί να γίνει από θετική έως ιδιαίτερα θετική και από αρνητική έως ιδιαίτερα αρνητική.
Στους αριθμούς δεν αναφέρθηκαν για παράδειγμα από τον υπουργό Οικονομίας οι δείκτες του ΦΠΑ, που αυξήθηκαν το πρώτο εξάμηνο μόλις 1,5% έναντι του 14,5% που προβλέπεται από τον αναθεωρημένο προϋπολογισμό.
Το ασφαλιστικό ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου το χαρακτήρισε σωστό και δίκαια μεταρρύθμιση που δεν το επέβαλε το μνημόνιο αλλά το είχε ανάγκη η χώρα. Βεβαίως θα μπορούσε η προσαρμογή ηλικιών να μην ήταν τόσο βίαιη αλλά αυτό δεν φαίνεται να απασχολεί την ηγεσία του υπουργείου Οικονομίας.
Κατά τον υπουργό τα αρνητικά του ασφαλιστικού περιορίζονται στην μείωση μισθών και συντάξεων. Κατά τα άλλα τα υπόλοιπα είναι καλώς καμωμένα. Όμως και εδώ δεν ακούσαμε κουβέντα για τα οκτώ δις που οφείλουν ιδιώτες και δημόσιο στο ΙΚΑ κι αν είχε αυτά τα χρήματα το Ίδρυμα και την δυνατότητα να τα επενδύσει πόσο αρνητικό θα ήταν το τελικό του ισοζύγιο.
Γιατί εδώ καλούνται να πληρώσουν οι συνταξιούχοι τους μπαταξήδες οφειλέτες που δεν είναι μόνο οι ιδιώτες αλλά και το ίδιο το δημόσιο. Πόσο λοιπόν είναι δίκαιο να φορτώνονται τα βάρη όσοι δεν ευθύνονται και να ξεφεύγουν από την εισπρακτική τσιμπίδα όσοι εισφοροδιαφεύγουν;
Στο έλλειμμα που έχει σκαρφαλώσει στο 13,6% αναφέρθηκε επίσης ο υπουργός Οικονομίας που πρέπει να κατέβει ένδεκα ποσοστιαίες μονάδες στην προσεχή τριετία. Πληροφορίες αναφέρουν ότι εκτός των άλλων η κυβέρνηση σε συνεργασία με την Κομισιόν θα προχωρήσει στην αναθεώρηση του ΑΕΠ.
Τίθεται όμως το ερώτημα γιατί κάτι τέτοιο δεν έκανε τον περασμένο Νοέμβριο τότε που μας δάνειζαν οι αγορές με χαμηλά σχετικά επιτόκια για να περιορίσει το έλλειμμα σε μονοψήφιο αριθμό και να αποφύγει η χώρα τη δαγκάνα του ΔΝΤ;
Ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου αναφέρθηκε εκτός από τα ελλείμματα που προκύπτουν από το υπερβολικό χρέος και σε έλλειμμα αξιοπιστίας.
Αυτή όμως υπονομεύθηκε δύο φορές. Μία το 2004 με την απογραφή και μια δεύτερη το 2009 μετά τις εκλογές όταν η σημερινή πολιτική ηγεσία μιλούσε για Τιτανικό και για απάτες στα διεθνή ΜΜΕ.
Πέρα από όλα αυτά τα τραγικά λάθη ζητούμενο τώρα και εν όψει του δύσκολου χειμώνα είναι η αποτελεσματική λειτουργία του κράτους, οι ριζικές αλλαγές στο δημόσιο τομέα και τέλος το περίφημο νομοσχέδιο για την ανάπτυξη που ακούμε εδώ και μήνες αλλά δεν βλέπουμε.
Για να δούμε θα είναι εξ ίσου δραστικά αυτά τα μέτρα που προαναγγέλθηκαν.

Κυριακή 11 Ιουλίου 2010

Τελευταία ευκαιρία

Παρά τις απεργίες, παρά τις αντιδράσεις, παρά τη γενική κατακραυγή το ασφαλιστικό και το εργασιακό πέρασαν από τη Βουλή με μικροαλλαγές που έγιναν για τα μάτια του κόσμου, έτσι σαν ασπιρίνη σε ασθενή με σοβαρή νόσο για να δοθεί η ευκαιρία σε διάφορα παπαγαλάκια να περάσουν το μήνυμα στη σοκαρισμένη κοινωνία ότι στο τέλος, στο παρά πέντε που λένε, κάτι καλύτερο έγινε.
Οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ το σκέφθηκαν καλύτερα και δεν αντέδρασαν υπερψηφίζοντας το νομοσχέδιο. Ποιος τολμάει στις μέρες μας να κατέβει σε εκλογές. Γνωρίζουν καλά ότι θα τους πάρουν με τις πέτρες οι ψηφοφόροι. Εξάλλου δεν ξεχνούν την προεκλογική φράση του Γ. Παπανδρέου ότι λεφτά υπάρχουν. Ούτε μπορούν να αγνοήσουν τον Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος που καθαρά και ξάστερα δήλωσε ότι γνώριζαν όλοι οι πολιτικοί αρχηγοί την οικονομική κατάσταση της χώρας από τον περασμένο Αύγουστο.
Την εβδομάδα που πέρασε την Τετάρτη, η Ν.Δ. δια του Προέδρου της Αντώνη Σαμαρά έδωσε στη δημοσιότητα τις προτάσεις της αξιωματικής αντιπολίτευσης για την συντομότερη έξοδο από την κρίση και κυρίως από το θανάσιμο εναγκαλισμό του ΔΝΤ και της τρόικας. Τις προτάσεις αυτές όπως ήταν φυσικό για την ελληνική πολιτική πραγματικότητα τις απέρριψε μετ επαίνων η κυβέρνηση που τις χαρακτήρισε θεωρητικές.
Το ίδιο βράδυ, την Τετάρτη, ο Πρωθυπουργός κάλεσε όλους τους βουλευτές να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων και να υπερψηφίσουν τα κυβερνητικά νομοσχέδια.
Το γεγονός ότι και τώρα την ώρα που η χώρα βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού τα κόμματα εξακολουθούν να παίζουν με τους όρους του παρελθόντος δηλ. η κυβέρνηση να μην ασχολείται με τις προτάσεις της αντιπολίτευσης και ταυτόχρονα να της ζητάει να υπερψηφίσει τα νομοσχέδια της, δείχνει ότι ουδέν μήνυμα έλαβαν οι πολιτικές δυνάμεις από την οικονομική καταστροφή της χώρας.
Με καταγγελίες του τύπου ότι οι προηγούμενοι έκαναν απάτες και μάλιστα όταν λέγονται σε διεθνή ΜΜΕ δεν κερδίζει η χώρα ούτε ένα πόντο από την χαμένη της αξιοπιστία. Το αντίθετο θα έλεγε κανείς. Όταν οι ξένοι ακούνε τους μεν να κατηγορούν τους δε λένε ότι όλοι ίδιοι είναι, βάζουν μηδέν στο επίπεδο αξιοπιστίας της χώρας και πάνε παρακάτω.
Έστω την υστάτη ώρα τώρα που το σκάφος βολοδέρνει στα κύματα με την αβεβαιότητα που υπάρχει για το μέλλον και με δεδομένα τα εξοντωτικά μέτρα για τους πολίτες που έχουν ήδη δρομολογηθεί, τα κόμματα ή τέλος πάντων όσα κόμματα έχουν πραγματική συναίσθηση των ιστορικών τους ευθυνών, οφείλουν να δουν μαζί τι μπορεί να γίνει, γιατί τα χειρότερα δεν πέρασαν το πιο πιθανό είναι ‘ότι έρχονται.
Οι κινήσεις Μέρκελ για αλλαγές στις υπάρχουσες συνθήκες που θα επιτρέπουν την έξοδο από το ευρώ σε χώρες που δεν συμμορφώνονται με τα κριτήρια του Μάαστριχτ, το κακό παρελθόν του ΔΝΤ σε σχέση με τις χώρες που χρηματοδότησε στο παρελθόν και τέλος το τεράστιο ελληνικό έλλειμμα που δεν διαγράφεται από τη μια στιγμή στην άλλη επιβάλλουν την αξιοποίηση όλων των δυνάμεων της χώρας για να υπάρξει μια χαραμάδα ελπίδας για το μέλλον.
Την ίδια ώρα πέρα από τις καταγγελίες για τις σπατάλες του ενός και του άλλου, είναι απόλυτη η κυβερνητική ευθύνη να ελέγξει πέρα από τους μισθούς τα πάσης φύσεως έξοδα του κράτους. Πολύ απλά το κόστος λειτουργίας του και να επιβάλει ελέγχους αυστηρές ποινές σε όσους χρησιμοποιούν ροζ γραμμές από τα τηλέφωνα του δημοσίου ή κάνουν λογαριασμούς σε κινητά ένδεκα χιλιάδων ευρώ το μήνα.
Παράλληλα να δουν και να θεσμοθετήσουν επιτέλους αυτό που ακούμε και δεν βλέπουμε τους νέους όρους της ανάπτυξης. Γιατί μόνο όσοι δεν έχουν μάτια δεν βλέπουν τα κλειστά μαγαζιά ακόμη και σε πρωτοκλασάτες περιοχές όπως είναι η Αράχοβα ή η Μύκονος.
Οι καιροί ου μενετοί ας μην το ξεχνούν οι κάθε λογής και μορφής άρχοντες αυτής της πολιτείας που βρίσκεται στο μάτι του κυκλώνα.

Τετάρτη 7 Ιουλίου 2010

Υποκρισία και σπατάλες(B14)

Το κουβάρι του συστήματος ξετυλίγεται καθημερινά αποκαλύπτοντας πως βόλευαν στο δημόσιο τους πολύ κοντινούς τους οι πολιτικοί με αποτέλεσμα να μην γνωρίζει σήμερα κανείς αρμόδιος του δημοσίου πόσοι μισθοδοτούνται στο δημόσιο τομέα.
Το αλληλοκάρφωμα αποκαλύπτει πολλές άγνωστες πτυχές του αμαρτωλού βίου των πολιτικών που θεωρούν απολύτως φυσιολογικό να προσλαμβάνονται στο δημόσιο μέσω της υπηρεσίας στα πολιτικά τους γραφεία όλων των συγγενών και γενικώς ευνοούμενων προσώπων.
Κατά τα άλλα οι πληβείοι με τα ατελείωτα προσόντα μπορούν να περιμένουν.
Δεν έκαναν πίσω ούτε και εν μέσω κρίσης όταν δια της μεθόδου αυτής διόρισαν στη Βολή μια στρατιά εκατοντάδων υπαλλήλων από το παράθυρο. Μέχρι και γυμναστές προσλήφθηκαν στη Βουλή. Στις τηλεοπτικές τους παρουσίες οι αρμόδιοι και ταυτόχρονα ανεύθυνοι επικαλέστηκαν το νόμο που το επιτρέπει. Το νόμο που έφτιαξαν οι ίδιοι για να βολέψουν τους δικούς τους παιδιά, ανίψια και φυσικά τις νεαρές φιλεναδίτσες.
Εδώ ανέτρεψαν τους νόμους και τις υποχρεώσεις που ισχύουν εδώ και δεκαετίες για τα δώρα και τα επιδόματα και δεν μπορούσαν να πουν όχι στις ρουσφετολογικές προσλήψεις στη Βουλή;
Αστείες δικαιολογίες που δεν στέκουν και δεν πείθουν. Εκτός αν μας καταχωρούν όλους συλλήβδην στους μειωμένης διανοητικής αντίληψης πολίτες αυτής της χώρας.
Μέσω του αλληλοκαρφώματος μάθαμε πως διόριζαν οι υπουργοί τις θυγατέρες τους στο δημόσιο, μέσω μιας αμφισβητούμενης δεκαοκτάμηνης θητείας τους στο γραφείο του πατρός τους και εν μια νυκτί κυριολεκτικά ξεσκαρτάρισαν τα σαΐνια της ΑΓΡΟΓΗΣ τους 270 νοσηλευτές, ανθοκόμους και ζαχαροπλάστες να κάνουν την δουλειά εβδομήντα τοπογράφων-μηχανικών.
Σε κάποιες υπηρεσίες του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης, οι υπεραπασχολημένοι υπάλληλοι είχαν καιρό για ροζ τηλεφωνήματα που κόστιζαν δεκάδες εκατομμύρια στο δημόσιο και έκαναν λογαριασμούς στα κινητά τους που έφταναν τα 12.000 ευρώ.
Για την άνεσή τους οι υπουργοί ξόδευαν για εξοπλισμούς των γραφείων τους και εκατόν πενήντα χιλιάδες ευρώ, αγνοώντας ότι τα χρήματα αυτά είναι από δανεικά και όχι αγύριστα.
Οι υπουργοί τα κινητά τα μοίραζαν σαν μαρουλόφυλλα και όλοι οι παρατρεχάμενοι τους είχαν από ένα με περίπου an limit ευχέρεια στην ακαταλόγιστη χρήση τους.
Ποιός νοιάζεται άλλωστε γι αυτά, όλα τα είχαν χωρίς περιορισμούς και έπιναν στην υγεία των κορόιδων.
Οι δουλειές είχαν ενδιαφέρον μόνο όταν έβγαζαν κάποια μίζα γι αυτό και απουσιάζει σε όλα τα έργα και τις προμήθειες ο υποτυπώδεις προγραμματισμός. Έχουν αγοράσει εδώ και χρόνια τα ηλεκτροκίνητα τρένα, αλλά δεν έχουν τελειώσει ακόμη την ηλεκτροκίνηση του δικτύου. Η προμήθεια είναι ιερή. Γι αυτό και εκτοξεύθηκαν στα ύψη τα ελλείμματα του ΟΣΕ.
Έδωσαν σε ιδιώτες την κατασκευή του αυτοκινητοδρόμου Κορίνθου-Πατρών και ταυτόχρονα του επέτρεψαν να αυξήσει τα διόδια σε έναν δρόμο που μόνο τραγικά δυστυχήματα για την ώρα παράγει.
Την ίδια ώρα αδιαφορούν να βάλουν διόδια στην Εγνατία Οδό που θα εισπράττει το κράτος και θα προσθέτει έσοδα στον πολύπαθο και ελλειμματικό προϋπολογισμό.
Όλα αυτά αποδεικνύουν ότι το πολιτικό σύστημα είναι πρόθυμο στην σπατάλη του δημοσίου χρήματος και απρόθυμο στην υποτυπώδη οργάνωση ενός εισπρακτικού μηχανισμού.
Κατά τα άλλα όσοι δεν έφταιξαν μισθωτοί και συνταξιούχοι πρέπει να πληρώσουν τα σπασμένα των άλλων.

Κυριακή 4 Ιουλίου 2010

Η τιμωρία των επίορκων

Για μεταρρύθμιση μιλούν κυβερνητικά στελέχη αναφερόμενοι στην ολοκληρωτική κατεδάφιση του κοινωνικού κράτους μετά τις πρόσφατες αλλαγές στα εργασιακά τα ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα των πολιτών. Όταν οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι βαφτίζουν το κρέας ψάρι, είναι φυσικό να θεωρούνται αναξιόπιστοι από τους πολίτες.
Και να σκεφθεί κανείς ότι με τα μισά από τα ετήσια ελλείμματα του ΟΣΕ θα μπορούσαν πληρωθούν τα δώρα και τα επιδόματα των συνταξιούχων, που με βάναυσο τρόπο αφαιρέθηκαν από τους απόμαχους της εργασίας, μολονότι για δεκαετίες τους κρατήθηκαν οι ανάλογες εισφορές γι αυτό το σκοπό.
Η κυβέρνηση ακόμη δεν έχει βάλει ακόμη χέρι στα τρομακτικά ελλείμματα του ΟΣΕ και στις καλένδες φαίνεται να έχει περάσει η υπόθεση των λαθραίων βαγονιών, που μετάφεραν αδήλωτα εμπορεύματα, μια και δεν έγινε γνωστό ποιοι και πως τιμωρήθηκαν από την διενέργεια αυτών των παράνομων συναλλαγών.
Σε μια τέτοια κρίση που πλήττει αδίκως πολλούς η κυβέρνηση μετά από ολιγωρία οκτώ μηνών αποφάσισε επιτέλους να διακόψει είκοσι δύο δρομολόγια σε προορισμούς που κινούνται με άδεια βαγόνια. Η όποια αναδιοργάνωση αναμένεται και να δούμε πότε θα ακολουθήσει.
Η σκληρή πραγματικότητα για τους πολίτες δεν περιορίζεται στις νέες αυξήσεις που προέκυψαν από την αύξηση του ΦΠΑ, έχει να κάνει και με νέες απεργίες στα λεωφορεία της ΕΘΕΛ που προκλήθηκε από μια άλλη απεργία στο Γενικό Λογιστήριο του κράτους, που είχε σαν αποτέλεσμα την καθυστέρηση της πληρωμής των εργαζομένων στα αστικά λεωφορεία.
Όλα αυτά δείχνουν ότι η κυβέρνηση έχει επιλέξει τις εύκολες λύσεις για να εισπράξει και αφήνει τους πολίτες που πλήττονται καίρια απροστάτευτους ακόμη και στην απρόσκοπτη πρόσβαση στον χώρο εργασίας τους.
Ο συνταγματολόγος και υπουργός Εθνικής Άμυνας Ε. Βενιζέλος την εβδομάδα που πέρασε υποστήριξε σε συνέντευξή του στην τηλεόραση ότι το μνημόνιο είναι μέθοδος αποκατάστασης του δημόσιου τομέα, προσθέτοντας ότι τα καλά αποτελέσματα, θα επηρεάσουν θετικά τους φίλους μας στο εξωτερικό, εννοώντας προφανώς τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Βρέθηκε όμως σε αδυναμία να απαντήσει στο ερώτημα αν το μνημόνιο είναι μέρος του κοινοτικού δικαίου κι αν υπερτερεί του ελληνικού συντάγματος.
Πάντως το γεγονός ότι εκτός Βενιζέλου και Παπακωνσταντίνου ουδείς από το υπουργικό συμβούλιο βγήκε να υποστηρίξει τα μέτρα του Λοβέρδου στο ασφαλιστικό και το συνταξιοδοτικό δημιουργεί εύλογα ερωτήματα και πολλές απορίες.
Είναι προφανές ότι δεν είναι λίγοι εκείνοι που αδυνατούν να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα.
Στο αβέβαιο αύριο των πολιτών ακούμε υποσχέσεις που έχουν χάσει κάθε ίχνος αξιοπιστίας μια και χθεσινές διαβεβαιώσεις ανατρέπονται την επομένη καθιστώντας τον πολιτικό λόγο κενό περιεχομένου.
Ακούμε για περικοπές στις σπατάλες του δημοσίου και περικοπές δεν βλέπουμε. Που είναι η δαμόκλειος σπάθη σε κάθε δαπάνη που είναι περιττή; Που είναι η κατάργηση των αμοιβών στις κάθε λογής επιτροπές; Ο Επίτροπος Δημόσιας Διοίκησης αποκάλυψε ότι διευθύντρια του υπουργείου Υγείας εισέπραττε παράνομα αμοιβές για την συμμετοχή της σε 31 επιτροπές. Ποια είναι αυτή η κυρία: Και γιατί δεν δημοσιοποιείται το όνομά της. Και ποιες είναι οι συνέπειες που θα υποστεί.
Αν δεν δημοσιοποιηθούν όλα αυτά τα στοιχεία πως θα ικανοποιηθεί το περί δικαίου αίσθημα της κοινής γνώμης και τέλος πως η τιμωρία θα λειτουργήσει αποτρεπτικά για άλλους επίορκους δημόσιους λειτουργούς;
Άραγε ακούει κανείς ή μιλάμε σε ώτα μη ακουόντων .

Παρασκευή 2 Ιουλίου 2010

Τα ψεύτικα τα λόγια(B13)

Οι πολίτες αυτής της χώρας έχουν ακούσει πολλά λόγια από τους πολιτικούς, αλλά ελάχιστα από αυτά έγιναν πράξη. Ο Πρωθυπουργός μιλώντας στη Βουλή είπε ότι η κυβέρνησή του θέλει να ανατρέψει το σάπιο και διάτρητο σύστημα εξουσίας. Για να εμπεδώσουμε αυτή την κυβερνητική θέση πρόσθεσε με έμφαση λέγοντας ότι «με αυτή την έννοια είμαστε αντιεξουσιαστές».
Όλα αυτά βεβαίως ακούγονται ευχάριστα στα αυτιά του ταλαιπωρημένου από το σαθρό σύστημα εξουσίας πολίτη. Όμως η καθημερινότητα που βιώνει απογοητεύει τον καθένα μια και το γραφειοκρατικό κράτος διαψεύδει τον πρωθυπουργικό λόγο.
Αν ο Πρωθυπουργός έκανε μια βόλτα την επομένη της ομιλίας του στις εφορίες θα έβλεπε τις ατέλειωτες ουρές στις εφορίες που για απλά θέματα όπως είναι η πληρωμή ενός παραβόλου, βάζουν τους πολίτες να στέκονται ένα ολόκληρο πρωινό.
Χάνουν δηλ. μια ημέρα εργασίας για μια απλή συναλλαγή με το δημόσιο. Είναι τόσο δύσκολο να εκδοθούν έντυπα με διάφορες αξίες παραβόλων και να τα προμηθεύονται οι πολίτες από τις τράπεζες ή τα ΚΕΠ;
Μέτρησε κανείς τις χαμένες εργατοώρες όσων στήνονται καθημερινά στις εφορίες; Ποίος πήγε να μελετήσει τα συστήματα των εφοριών της Αγγλίας των ΗΠΑ αλλά και της Κύπρου για να δει ότι οι πολίτες δεν πάνε στην εφορία και όλες οι συναλλαγές γίνονται με το ταχυδρομείο και το e-mail;
Πριν από κάθε συζήτηση για προσλήψεις εφοριακών θα έπρεπε να γίνει μια πλήρης αναδιοργάνωση με βάση τα διεθνή πρότυπα, από τις οποίες και οικονομίες σε ανάγκες προσωπικού θα προκύψουν και θα κοπεί ο ομφάλιος λώρος που συνδέει τον εφοριακό με τον πολίτη για να πάψουν και οι συναλλαγές κάτω από το τραπέζι.
Τέτοιες ενέργειες ανατρέπουν το σάπιο και διάτρητο σύστημα εξουσίας. Τέτοιες ενέργειες επιβεβαιώνουν την πραγματική και επί της ουσίας αντιεξουσιαστική δράση των κυβερνώντων.
Διαφορετικά όλοι που τα ακούμε λέμε τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα. Και σκεφτόμαστε ότι το ξεπερασμένο και χρεωκοπημένο πολιτικό σύστημα μας τάζει φύκια για μεταξωτές κορδέλες νομίζοντας αφελώς ότι για μια ακόμη φορά θα μας ξεγελάσει.