Τετάρτη 31 Ιανουαρίου 2007

Αθλιότητα χωρίς όρια

Σ’ αυτή την εποχή, και σ αυτό τον κόσμο, όλα τα έχουμε δει. Είδαμε να καίνε μέσα και έξω από πανεπιστημιακά ιδρύματα την ελληνική σημαία, είδαμε κουκουλοφόρους να περιλούζουν με υγρό πυρ αστυνομικούς και χθες είδαμε καταληψίες να θέλουν να πετάξουν έξω από εκκλησία εν ώρα λειτουργίας ιερέα και πιστούς προκειμένου να την καταλάβουν. Τώρα τι σπουδάζουν αυτοί οι άνθρωπο,ι πως το σπουδάζουν και τέλος αν οι γονείς τους έχουν να πουν κάτι για την ανατροφή που έδωσαν στα παιδιά τους αυτά, είναι τα ψηλά γράμματα της εποχής μας.
Μπορεί να μην κατέλαβαν τελικά χθες το εκκλησάκι οι 20 περίπου «επαναστατημένοι» νεαροί, φρόντισαν όμως να υπογράψουν την παρουσία τους νωρίτερα, γράφοντας υβριστικά συνθήματα στους εξωτερικούς τοίχους του ιερού ναού που βρίσκεται εντός της πανεπιστημιούπολης Ζωγράφου.
Βέβαια δεν διεκδικούν πρωτοπορία, για αυτό το θεάρεστο έργο τους, προηγήθηκαν άλλοι, που μπορεί να τους έδωσαν και την ιδέα. Αυτοί που κατέστρεψαν εικόνες σε αίθουσα διδασκαλίας στη θεολογική της Θεσσαλονίκης και έγραψαν γύρω από αυτές υβριστικά των θείων συνθήματα.
Είναι άγνωστος ο Θεός που πιστεύουν αυτοί οι νεαροί, η έννοια του Θεού εδώ είναι μεταφορική, μια και αναφέρεται στην ιδεολογία τους. Γιατί ιδεολογία καταστρέφουμε έτσι για το γούστο μας, είναι παγκοσμίως άγνωστή μια και δυσφημεί ακόμη και το πιο ακραίο αναρχικό κίνημα.
Το «ξέφραγο αμπέλι» και «μπάτε σκύλοι αλέστε» δεν ταιριάζει σε καμιά θεωρία και σε κανέναν ιδεολογικό προσανατολισμό.
Οι πάσης φύσεως καταστροφές που διαπράττουν οι νεαροί στα δημόσια εκπαιδευτικά ιδρύματα βρίσκουν κάθετα αντίθετη την κοινή γνώμη σε ποσοστό 99% όπως αυτή καταγράφηκε πρόσφατα από την VPRC.
Το ίδιο αντίθετη είναι η κοινή γνώμη με τις καταλήψεις σε ποσοστό 72%, ενώ το ποσοστό του όχι στις καταλήψεις και τα μπλόκα σε εθνικές οδούς, φτάνει το 79%.
Η αντίθεση της κοινής γνώμης αφήνει αδιάφορους τους εν λόγω κυρίους, που έφτασαν στο σημείο να καταλάβουν σταθμό του ηλεκτρικού, με αποτέλεσμα να καταταλαιπωρηθούν όσοι επέστρεφαν προχθές κατάκοποι στα σπίτια τους από τις δουλειές τους.
Όλο αυτό το «πανηγύρι» κοστίζει στο δημόσιο ένα δις ευρώ ετησίως, μια και τόσα χρήματα ξοδεύονται για την αποκατάσταση των ζημιών.
Πρόσφατα ανακαινίσθηκε το κτίριο της Νομικής στη Σόλωνος και σε αυτό ενσωματώθηκε και το καινούργιο της Μασσαλίας, που μόλις αποπερατώθηκε.
Και τα δύο αυτά κτίρια έχουν παραδοθεί στα χέρια των συνθηματογράφων που τα έχουν καταλάβει και τα έχουν κάνει «καινούργια».
Αυτή η αθλιότητα δεν έχει καμιά σχέση ούτε με σπουδές ούτε με γνώση. Πρυτανικές αρχές και διδακτικό προσωπικό πρωτίστως καλούνται να πάρουν θέση και να συνεργαστούν με κυβέρνηση και κόμματα για να βρεθεί μια λύση. Γιατί γι αυτή την κατάντια της παιδείας είναι όλοι συνυπεύθυνοι.