Δεύτερες σκέψεις για το κτύπημα

Τα όσα ακολούθησαν της επίθεσης στην αμερικανική πρεσβεία μας βάζουν, σε πολλές δεύτερες σκέψεις, χωρίς κανείς να διεκδικεί το αστυνομικό δαιμόνιο του Αρσέν Λουπέν ή του Σέρλοκ Χολμς.
Απορία πρώτη, γιατί υπήρχαν τόσα κενά στην αστυνόμευση της πρεσβείας τις κρίσιμες για την ασφάλεια της μεταμεσονύχτιες ώρες;
Απορία δεύτερη, γιατί το καμπανάκι των επιθέσεων που προηγήθηκαν σε Γ. Βουλγαράκη και υπουργείο Οικονομικών δεν κινητοποίησε την αντιτρομοκρατική να σβήσει την φωτιά πριν αυτή φουντώσει;
Απορία τρίτη, τι σημαίνει η ενεργοποίηση του υποστράτηγου Σύρου που από τη θέση του υπαρχηγού της ΕΛΑΣ ξαναβρέθηκε στην παλιά του θέση;
Θα μπορούσε να προσθέσει κανείς πληθώρα αποριών που έρχονται στο μυαλό κάθε λογικά σκεπτόμενου ανθρώπου και να αναλογισθεί, αν ανάλογη λογική υπάρχει και στα μυαλά εκείνων που έχουν την ευθύνη των αποφάσεων.
Δεν είναι η πρώτη ούτε η τελευταία φορά που οι πολίτες απορούν για τις συμπεριφορές όσων ασκούν την εξουσία. Να διερωτάται δηλ. αν η απλή λογική κυκλοφορεί στην ενδοχώρα των ανθρώπων που παίρνουν τις αποφάσεις για τα δημόσια πράγματα της χώρας.
Γιατί είδαμε με την μορφή των τεθλιμμένων συγγενών και φίλων να σπεύδουν στην αμερικανική πρεσβεία οι υπουργοί, ακούσαμε για τις επιστολές που έσπευσαν να στείλουν στην αντίπερα όχθη του ατλαντικού με ανάλογο συλλυπητήριο περιεχόμενο, δεν πληροφορηθήκαμε όμως για κάποιο αποτέλεσμα από την πλευρά της πολυάριθμης πλέον αντιτρομοκρατικής που αριθμεί πλέον τους 460 αντί των 200 που υπηρετούσαν μέχρι πρόσφατα.
Αντί των αποτελεσμάτων ακούσαμε στο πρόσφατο παρελθόν, μετά από ένα προηγούμενο τρομοκρατικό κτύπημα, από παπαγαλάκια προφανώς του υπουργείου Δημόσιας Τάξης ότι επίκεινται συλλήψεις μελών της οργάνωσης που ευθύνεται για όλες αυτές τις παράνομες δραστηριότητες.
Βεβαίως συλλήψεις δεν είδαμε κι απ ότι αποδείχθηκε η όλη φημολογία ήταν για τα μάτια του κόσμου, που λένε, στο πλαίσιο των ψυχολογικών δραστηριοτήτων προκειμένου να ικανοποιηθεί το φιλοθεάμων κοινό, που αρέσκεται να ακούει μεγάλα λόγια κενά συνήθως περιεχομένου.
Το γεγονός ότι πέρασαν αρκετά εικοσιτετράωρα χωρίς αποτέλεσμα οδηγεί στο συμπέρασμα που δεν είναι άλλο από μια ακόμη αναποτελεσματική ερευνητική προσπάθεια.
Η νέα υπόθεση της τρομοκρατίας δείχνει ότι τα παθήματα του παρελθόντος δεν έγιναν μαθήματα για το παρόν και το μέλλον. Υπουργοί και αξιωματικοί ,αντί να φλυαρούν επί παντός επιστητού, να καθίσουν να δουν με τα πανάκριβα νέα επιστημονικά μέσα που διαθέτουν και με την αναδιάταξη του ανθρώπινου δυναμικού με αξιοκρατικά και μόνο κριτήρια, το πρόβλημα και να βγουν από το λαβύρινθο με στοιχεία αποδείξεις και ντοκουμέντα. Γιατί τα δις της ασφάλειας που δόθηκαν το 2004 πρέπει επιτέλους να πιάσουν τόπο.