Προκήρυξη κενή ουσίας και περιεχομένου

Οι άνθρωποι είναι πυροβολημένα άτομα, θα έλεγε κανείς χρησιμοποιώντας τη σύγχρονη γλώσσα της νεολαίας. Σε ποιο κοινό άραγε απευθύνονται με τα όσα γράφουν στην προκήρυξή τους; Στον ελληνικό λαό που στο σύνολό του καταδικάζει τις ενέργειες της διοίκησης Μπους τόσο στο Ιράκ όσο και στη Μέση Ανατολή; Ή στην αμερικανική κυβέρνηση που δεν πρόκειται να αλλάξει την πολιτική της, μια και δεν ιδρώνει το αυτί της όχι με μια, αλλά ούτε με δέκα ρουκέτες.
Σε ότι αφορά τις φαντασιώσεις τους για λαϊκές εξεγέρσεις που θα κατεδαφίσουν την αμερικανική πρεσβεία και το κοινοβούλιο αποτελούν θέσεις ταυτόσημες με αυτές του Χομεϊνί με τις οποίες δεν μπορεί να συμφωνεί κανένας άνθρωπος που έχει σώας τας φρένας του.
Στο ιδεολογικό αχταρμά της τελευταίας προκήρυξης ταυτίζουν όλους με τις ΗΠΑ και την πολιτική τους και δεν αντιλαμβάνονται, ότι η Ευρώπη μετα από δύο καταστρεπτικούς πολέμους, επιδιώκει εδώ και 60 χρόνια, με την οικειοθελή ενοποίηση της, να μετατρέψει μια περιοχή, που άλλοτε υπήρξε θέρετρο συγκρούσεων, σε χώρο ελεύθερης διακίνησης ανθρώπων, αγαθών και φυσικά ιδεών.
Θεωρούν εαυτούς, τους δέκα ή είκοσι, «επαναστάτες» και τα υπόλοιπα δέκα εκατομμύρια «παθητικοποιημένες» και «απολίτικες» μάζες που ψηφίζουν τη «δικτατορία του δικομματισμού»
Λένε ακόμη στην προκήρυξή τους ότι «η εγκατάλειψη του επαναστατικού οράματος έχει οδηγήσει μεγάλα τμήματα του πληθυσμού στην παραίτηση ενώ η αριστερά γελοιοποιεί κάθε έννοια αγώνα». Δεν μας εξηγούν όμως ποιο είναι αυτό το γενικό και αόριστο όραμα και που ιστορικά αναφέρεται.
Η δημοκρατία με όλες τις ατέλειες και τα ελαττώματα της δεν τους αφορά, μια και εμφανίζονται λάτρεις αυταρχικών καθεστώτων όπως αυτά της Συρίας και του Ιράν. Κατηγορούν την ελληνική εξωτερική πολιτική που είναι φιλοαραβική κι αυτό αποδεικνύεται από τις άριστες σχέσεις της χώρας μας με τον αραβικό κόσμο και μας προτρέπουν στην ουσία να κάνουμε … πόλεμο στις ΗΠΑ.
Ίσως να πιστεύουν ότι η Ελλάδα πρέπει να πάρει τη θέση της Σοβιετικής Ένωσης και να γίνει η νέα υπερδύναμη που θα αντιπαρατεθεί στις ΗΠΑ.
Αστεία πράγματα.
Η κοινοβουλευτική δημοκρατία έχει πολλά ελαττώματα, αλλά μέχρι να βρεθεί ένα καλύτερο και πιο αξιόπιστο αντιπροσωπευτικότερο και δημοκρατικότερο σύστημα διακυβέρνησης, οφείλουμε να κάνουμε τις όποιες διορθωτικές κινήσεις σε κάτι που εμφανίζεται κουρασμένο και κάποτε γερασμένο.
Γιατί αυτό που πετυχαίνουν οι «επαναστάτες» του γλυκού νερού βάζοντας βόμβες και ρίχνοντας ρουκέτες, είναι να υπονομεύουν την εργασία των ανθρώπων που ζουν από τον τουρισμό, να δικαιολογούν μέτρα περιορισμού της ελευθερίας μας και να δίνουν λαβή σε όσους θέλουν να πλήξουν τη χώρα μας στον διεθνή περίγυρο.
Κρίμα που τα προβλήματα που δημιούργησαν στη χώρα οι προκάτοχοί τους δεν έγιναν μαθήματα στους επίδοξους επίγονούς τους.