Εκλογές με δύο μονομάχους κοντά στα πρωτοβρόχια

Η προσεχής εκλογική αναμέτρηση συγκεντρώνει το πολιτικό ενδιαφέρον των τελευταίων ημερών. Η προκήρυξή τους απασχολεί τα κομματικά επιτελεία και μολονότι το τέλος του Σεπτέμβρη εμφανίζεται ως η επικρατέστερη ημερομηνία προκήρυξης τους, εν τούτοις αρκετοί δεν αποκλείουν την έκπληξη του Ιουνίου, ενώ ελάχιστοι πλέον πιστεύουν ότι οι εκλογές θα διεξαχθούν με την λήξη της κυβερνητικής θητείας δηλ. τον προσεχή Μάρτιο. Η εκλογολογία και το προεκλογικό κλίμα έχει παραλύσει κάθε κυβερνητική δραστηριότητα με αποτέλεσμα να υπάρχει μίνιμουμ δράσης, αντί του μάξιμουμ, που επιβάλλεται για μια κυβέρνηση που θέλει να διατηρηθεί στην εξουσία. Οι ασχολούμενοι επαγγελματικά με τις δημοσκοπήσεις και τις βαθύτερες αναλύσεις που προκύπτουν από αυτές, θεωρούν ότι ο χρόνος εργάζεται σε βάρος της κυβέρνησης. Γι αυτό το λόγο συμφέρει τη Νέα Δημοκρατία οι εκλογές να πραγματοποιηθούν στο συντομότερο δυνατόν χρόνο. Όμως συμβαίνει το οξύμωρο σχήμα, στο οποίο εμφανίζεται να επείγεται η αξιωματική αντιπολίτευση για την επίσπευση των εκλογών, που τώρα αρχίζει να κεφαλαιοποιεί μικρά κέρδη από την υπόθεση των ομολόγων και να μην βιάζεται η κυβέρνηση να τις πραγματοποιήσει, η οποία κανονικά όφειλε να είναι η επισπεύδουσα.
Ήδη πάντως και η κυβερνητική πλευρά αρχίζει να κάνει τις πρώτες προεκλογικές κινήσεις με πρώτη από αυτές τη συμφωνία με τα κόμματα της αντιπολίτευσης για την περίοδο που θα επιτραπεί η δημοσιοποίηση των δημοσκοπήσεων πριν από την ημερομηνία της διεξαγωγής των εκλογών.
Είναι προφανές ότι η χθεσινή απόφαση του Κολεγίου των Επιτρόπων της Ε.Ε. για την άρση της επιτήρησης της ελληνικής οικονομίας από τα αρμόδια κοινοτικά όργανα δίνει τη δυνατότητα στην κυβέρνηση να προχωρήσει σε ορισμένες παροχές προς τις χαμηλότερες εισοδηματικά τάξεις και γενικότερα να χαλαρώσει έστω και για μια μικρή χρονική περίοδο τη σφιχτή εισοδηματική πολιτική.
Αυτά δημιουργούν μια μικρή περίοδο ευφορίας, μια και τα δύσκολα θα έρθουν την επομένη των εκλογών, για όποιο κόμμα αναλάβει την εξουσία. Στα οικονομικά μεγέθη θα πρέπει να περιορίσει δραστικά το δημόσιο χρέος σε βραχύβιο χρονικό ορίζοντα, που είναι το 2010, ενώ και υπό την πίεση της Ε.Ε. θα χρειαστεί να προχωρήσει η νέα κυβέρνηση στη ρύθμιση του ασφαλιστικού που η δυσπιστία της κοινής γνώμης λόγω και των ομολόγων, κάνει το θέμα δύσκολο, ουσιαστικά εκρηκτικό.
Στις προσεχείς εκλογές πέρα από τη διαχείριση των οικονομικών που αρχίζουν από τις αμοιβές και φτάνουν στο ασφαλιστικό, τα κόμματα εξουσίας θα κληθούν να απαντήσουν και σε ένα νέο μεγάλο ερώτημα που αφορά την ασφάλεια των πολιτών και των περιουσιών τους, που έγινε τον τελευταίο καιρό ένα ακόμη ζητούμενο της εποχής μας. Βεβαίως δεν θα λείπουν και θέματα όπως αυτό της Παιδείας και της Υγείας που βρίσκονται υψηλά στην ατζέντα της πολιτικής, αλλά και τα καθημερινά που παραμένουν στην διαδικασία της αυτορύθμισης μια και η πραγματική ρύθμιση παραμένει ανεκπλήρωτη υπόσχεση. Όλοι οι επικοινωνιολόγοι πάντως συμφωνούν ότι η προσεχείς εκλογές θα έχουν προσωπικό χαρακτήρα ανάμεσα στους υποψήφιους πρωθυπουργούς ενώ περιορισμένη θα είναι η αναμέτρηση σε κομματικό επίπεδο. Με αυτή την έννοια θα μοιάζει περισσότερο με μονομαχία προσώπων.