Ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ αναφέρθηκε στην ομιλία του σε όλα τα θέματα που απασχόλησαν την κοινή γνώμη στα τρία και πλέον χρόνια της διακυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, εστιάζοντας τις ευθύνες προσωπικά στον πρωθυπουργό. Όλα δείχνουν ότι οι προσεχείς εκλογές θα έχουν προεδρικό χαρακτήρα, μια και η αντιπαράθεση θα παιχθεί κυρίως ανάμεσα στα δυο πρόσωπα, που θα διεκδικήσουν την πρωθυπουργία και λιγότερο ανάμεσα στα υψηλόβαθμα κομματικά στελέχη.
Τώρα σε ότι αφορά την ομιλία του Γ. Παπανδρέου θα μπορούσε να επισημάνει κανείς πολλά νέα στοιχεία, όπως αυτό του φόντου των νέων που ήταν πίσω του, που θυμίζει ομιλίες του αμερικανού προέδρου Μπους, το προσωπικό στιλ, όπου το εγώ αντικατέστησε το εμείς, όπως και η απουσία της λέξης σοσιαλισμός στο περιεχόμενο της ομιλίας του έδειξαν, μια νέα τακτική και στρατηγική που εγκαινιάζει ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, στο πλαίσιο της άτυπης αλλά στην ουσία προεκλογικής περιόδου που διανύουμε.
Ο Γ. Παπανδρέου υποσχέθηκε 5% για την Παιδεία, προσλήψεις μόνο μέσω του ΑΣΕΠ, τέλος στο ρουσφέτι, ολοήμερο σχολείο, διπλασιασμό των παιδικών σταθμών, αναδιανομή του πλούτου υπέρ των αδυνάτων, προστασία του περιβάλλοντος, παραγωγή προϊόντων βιολογικής καλλιέργειας, μείωση του αριθμού των Περιφερειών και των Δήμων, νέα δημόσια διαχείριση, διαχωρισμό κυβέρνησης-κράτους από κομματική γραφειοκρατία.
Σε όλα αυτά ποιος θα είχε αντίρρηση. Είναι προτάσεις που θα επικροτούσε ο οιοσδήποτε. Το θέμα και το πρόβλημα είναι κατά πόσο και σε ποιο βαθμό είναι εφαρμόσιμες. Γιατί μπορεί ο Γ. Παπανδρέου να μίλησε για πρόγραμμα τιμής και να υποσχέθηκε ότι θα τηρηθεί μέχρι κεραίας τις υποσχέσεις του , αλλά δεν αρκούν οι καλές προθέσεις.
Το μέλος του ΠΑΣΟΚ είπε ακόμη ο Γ. Παπανδρέου δεν εξασφαλίζει βόλέμα στο δημόσιο και δεν έχει κανένα προνόμιο έναντι των άλλων πολιτών. Πόσο εφαρμόσιμα όμως είναι όλα αυτά στην πράξη; Γιατί δεν είναι λίγοι που υποσχέθηκαν και υπόσχονται κατά καιρούς πολλά, αλλά όταν έρθει η ώρα ξεχνούν να υλοποιήσουν τις υποσχέσεις τους. Η δυσπιστία που υπάρχει στην κοινωνία δεν είναι τυχαία. Έχει ρίζες, βάση και περιεχόμενο. Μπορεί οι επικοινωνιολόγοι, ανάμεσα στα άλλα, να συμβούλεψαν του πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ να χρησιμοποιεί τη φράση «δεσμεύομαι προσωπικά», προφανώς για να διαχωρίσει τη θέση του από όσα υποσχέθηκαν και δεν τήρησαν στο παρελθόν οι προκάτοχοί του, όμως στην αποστασιοποιημένη κοινή γνώμη και κυρίως το κομμάτι της που μετακινείται ανάμεσα στα δύο μεγάλα κόμματα, δεν περνούν εύκολα αυτά τα συνθήματα του τύπου «αλλάξαμε και ανοίγουμε». Γι αυτό άλλωστε και μεγάλα θέματα με τα οποία καθημερινά βομβαρδίζεται η κοινή γνώμη, όπως αυτό των ομολόγων δεν ανέτρεψαν στις δημοσκοπήσεις το προβάδισμα της Νέας Δημοκρατίας. Βεβαίως ο Γ. Παπανδρέου μπορεί να τίμησε τους προκατόχους του στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ , αλλά μίλησε και για αναγέννηση του κινήματος με ότι μπορεί να σημαίνει αυτή του η φράση.
Τώρα κατά πόσο μπορεί να υπάρξει μεταρρύθμιση θεσμών και λειτουργιών που θα απαλλάξουν τον πολίτη από το κράτος δυνάστη είναι ως γνωστόν ζητούμενο, από την εποχή της ίδρυσης του νεώτερου ελληνικού κράτους και πάντα οι κυβερνήσεις το αναβάλλουν για το μέλλον, προφανώς γιατί οι δομές του δεν αλλάζουν παρά τις όποιες καλές προθέσεις. Όσοι άλλωστε το αποτόλμησαν έσπασαν απλά τα μούτρα τους. Στην ελληνική κακοδιοίκηση το ψάρι βρωμάει από την κεφαλή που λένε. Και το παράδειγμα που δείχνει ηγέτες που τολμούν, ήρθε από τη Γαλλία. Ο Σαρκοζί όρκισε προχθές 15 υπουργούς από τους οποίους επτά γυναίκες. Να ένα καλό παράδειγμα. Ας το δουν και οι δικοί μας, εν όψει και των εκλογών, που είναι πλέον ορατές δια γυμνού οφθαλμού.
