Σενάρια εκλογών αποτελεσμάτων και εξελίξεων

Τα κόμματα ετοιμάζονται για την μητέρα των μαχών που είναι οι προσεχείς βουλευτικές εκλογές. Επιλέγουν υποψηφίους, καθορίζουν στρατηγικές και αναζητούν συνθήματα. Βεβαίως επεξεργάζονται και προγράμματα. Τα κόμματα της εξουσίας επιδιώκουν με υποσχέσεις, για παροχές προς τις ασθενέστερες οικονομικά κατηγορίες εργαζομένων και συνταξιούχων να προσελκύσουν ομάδες πολιτών, που ελκύονται από την προσδοκία της βελτίωσης των οικονομικών τους.
Τα μικρότερα κόμματα φτιάχνουν προγράμματα πιο ελαστικά, περισσότερο διεκδικητικά, με δεδομένο ότι δεν θα κληθούν να τα εφαρμόσουν. Στην Ελλάδα μετα την μεταπολίτευση έχουμε ένα άτυπο δικομματικό σύστημα εξουσίας και δεν υπάρχει παράδοση πολυκομματικών κυβερνήσεων. Άλλωστε η εμπειρία του 1989 μάλλον τραυματική υπήρξε, παρά απέδειξε ότι η διακυβέρνηση μπορεί να γίνει καλύτερη αν σε αυτήν συμμετέχουν πέραν του ενός κόμματα.
Όμως οι προσεχείς εκλογές που θα διεξαχθούν, όταν αποφασίσει ο πρωθυπουργός, που σημαίνει πιθανότατα το φθινόπωρο, αλλά δεν αποκλείεται και η Άνοιξη του 2008, έχουν μια ή μάλλον δύο ιδιαιτερότητες. Η μια είναι ότι θα διεξαχθούν με ένα νέο εκλογικό σύστημα, που εφαρμόζεται για πρώτη φορά και η άλλη ότι όλες οι μέχρι τώρα δημοσκοπήσεις συμφωνούν ότι τα κόμματα στην επόμενη Βουλή δεν θα είναι τέσσερα αλλά πέντε.
Αυτό σημαίνει ότι με βάση το νέο εκλογικό νόμο, το πρώτο κόμμα θα έχει μικρή κοινοβουλευτική πλειοψηφία ή και οριακή, μια και κερδισμένα λόγω αναλογικότερου συστήματος θα είναι τα μικρότερα κόμματα. Με αυτή την έννοια και η πρόωρη προσφυγή στις κάλπες το φθινόπωρο, είναι κάτι που όπως όλα δείχνουν θα προβληματίσει ιδιαίτερα την κυβέρνηση. Και αυτό γιατί μια συνεργασία με το κόμμα του Γ. Καρατζαφέρη, το ΛΑ.Ο.Σ, δεν μοιάζει εύκολη υπόθεση, με δεδομένη την απουσία ανάλογης πείρας και αντίστοιχης ευελιξίας ηγεσιών και κομματικών μηχανισμών.
Αλλά ούτε αντίστοιχη συνεργασία σε περίπτωση που θα κερδίσει το ΠΑΣΟΚ με το Συνασπισμό ή το ΚΚΕ μοιάζει εφικτή, μια και δεν υπάρχει καμιά διάθεση από την πλευρά των αριστερών σχηματισμών για συνεργασία με τον Γ. Παπανδρέου.
Βεβαίως όλοι θα εμφανιστούν προεκλογικά σίγουροι για την αυτοδυναμία και τη νίκη. Η πραγματικότητα ενδεχομένως να είναι διαφορετική.
Στο ερώτημα αν σε περίπτωση που δεν θα εξασφαλισθεί αυτοδυναμία, για κάποιο από τα δύο μεγάλα κόμματα, θα ήταν δυνατή μια συνεργασία κατά το πρότυπο της Γερμανίας, η απάντηση παραπέμπει στο αποτυχημένο πείραμα του παρελθόντος. Οι καιροί βεβαίως έχουν αλλάξει, το ζητούμενο όμως είναι αν άλλαξαν και οι νοοτροπίες.
Στην πολιτική όλα μπορούν να συμβούν. Ίσως μια τέτοια περίπτωση να βοηθούσε να λυθούν προβλήματα, όπως της παιδείας, το ασφαλιστικό το πραγματικό νοικοκύρεμα των οικονομικών και πολλά άλλα, που σήμερα το πολιτικό κόστος τα αφήνει να χρονίζουν.
Μένει να δούμε πότε θα γίνουν οι εκλογές και πιο θα είναι το αποτέλεσμα, γιατί για την ώρα όλα αυτά είναι σενάρια, που όμως μπορεί να μην απέχουν πολύ από την πραγματικότητα.