Οι πολιτικές εξαγγελίες και η καθημερινή πραγματικότητα

Στη λογική του συμψηφισμού κινήθηκε η χθεσινή συζήτηση στη Βουλή για τα ομόλογα μια και απ ότι αποκαλύφθηκε η έκδοση των δομημένων χρονολογείται από το 1999. Κατά τα άλλα η συζήτηση στο Κοινοβούλιο σε επίπεδο αρχηγών κομμάτων που έγινε με πρωτοβουλία του ΚΚΕ είχε για θέμα της την αγροτική πολιτική. Βεβαίως συζητήθηκε και το θέμα αυτό εν μέσω αντεγκλήσεων κυβέρνησης και αντιπολίτευσης για το ποιοι και πότε εξέδωσαν τα δομημένα ομόλογα. Το ερώτημα που παραμένει αναπάντητο είναι πόσα ομόλογα κατευθύνθηκαν προς τα Ασφαλιστικά Ταμεία και τι προμήθειες από τους κάθε λογής μεσάζοντες εισπράχθηκαν.
Στο μεγάλο θέμα της αγροτικής πολιτικής ακούσαμε μεταξύ άλλων την κυβέρνηση να μιλάει αύξηση των εξαγωγών στα τρία τελευταία χρόνια κατά 33% και της παραγωγής βιολογικών προϊόντων από το 0,8% στο 3%, ενώ για την μεγάλη διαφορά τιμής ανάμεσα στην τιμή του παραγωγού και αυτήν του καταναλωτή δεν υπήρξε κανένα νεώτερο, υπέρ της μιας ή της άλλης πλευράς και σε βάρος των μεσαζόντων. Κάποια άλλα ενδιαφέροντα που ακούστηκαν στη διάρκεια της συζήτησης αφορούν τον αριθμό των αγροτών που από 765.000 και 20,5% του ενεργού πληθυσμού που υπήρχαν πριν δύο δεκαετίες περιορίστηκαν στις 500.000 και στο 12,5% σήμερα. Πιο ενδιαφέρον στοιχείο είναι αυτό που αφορά την εισφορά των αγροτών στο ΑΕΠ που από το 10,4% περιορίστηκε στο 4,4% την ίδια περίοδο.
Σε ότι αφορά το λάδι και το έτος τυποποίησης που προηγήθηκε απέχει πολύ από του να είναι ένα ξεχωριστό προϊόν στις αγορές του εξωτερικού. Στην Κίνα κάποιοι επιτήδειοι συμπατριώτες μας, σε συνεργασία με κινέζους αντίστοιχης συμπεριφοράς, εξάγουν υποτίθεται τυποποιημένο λάδι, που το μόνο που λείπει από το περιεχόμενο του είναι το υψηλής ποιότητας ελληνικό ελαιόλαδο, εξαπατώντας με το αζημίωτο τους καταναλωτές και ταυτόχρονα δυσφημώντας το καλύτερο ενδεχομένως προϊόν της χώρας μας.
Πέρα από αυτές τις μικρές και μεγάλες κομπίνες που το ελληνικό κράτος αγνοεί, υπάρχουν και τα εμπόδια που μπαίνουν σε κάθε έντιμο εξαγωγέα ελληνικών γεωργικών προϊόντων. Πρόσφατα, έλληνας επιχειρηματίας θέλησε να εξάγει ποσότητες κρασιών στην τεράστια αγορά της Κίνας και από το Γενικό Χημείο του Κράτους ζήτησε να του αναλύσει το περιεχόμενο του προϊόντος για να στείλει το περιεχόμενο της ανάλυσης ως συνοδευτικό απαραίτητο για τις αρχές της μεγάλης αυτής αγοράς. Από το Γενικό Χημείο του είπαν ότι δεν κάνουν ανάλυση στο κρασί σε ιδιώτες, γιατι ο νόμος το προβλέπει μόνο για τους συνεταιρισμούς. Απευθύνθηκε λοιπόν ο επιχειρηματίας στον αρμόδιο υφυπουργό Α. Κοντό μέσω φίλου του υπουργού και του ζήτησε το αυτονόητο, να τακτοποιήσει αυτή την δυσμενή για τους ιδιώτες εξαγωγείς ρύθμίση, για να πάρει την απάντηση του ράθυμου κράτους ότι θα χρειαστεί ένας ολόκληρος χρόνος για να αλλάξει ο σχετικός νόμος. Αυτή είναι δυστυχώς η απογοητευτική εικόνα του κράτους, που από τη μια βγάζει απαγορευτικό στο σοβαρό επιχειρηματία και από την άλλη αφήνει ανεξέλεγκτο την απατεώνα που πουλάει ακατάλληλα για κατανάλωση προϊόντα.
Κατά τα άλλα ακούσαμε στη Βουλή πολλά αισιόδοξα και υποσχέσεις από όλους για τους αγρότες. Μόνο που η καθημερινότητα διαψεύδει και τους μεν και τους δε, που με την πολυνομία τις άπειρες εγκυκλίους και τα παραθυράκια, εμποδίζουν κάθε σοβαρό επιχειρηματία να δραστηριοποιηθεί αφήνοντας ελεύθερο το πεδίο στους κάθε λογής αετονύχήδες να λειτουργούν ανεξέλεγκτα.