Οι περιουσίες δημοσίων προσώπων και κράτους

Σε μια εποχή που η κοινή γνώμη αμφισβητεί την εντιμότητα αρκετών δημοσίων λειτουργών η παρουσίαση των δηλώσεων περί «πόθεν έσχες» προσθέτει νέα ερωτήματα, για το πόσο είναι αξιόπιστα αυτά τα στοιχεία που παρουσιάστηκαν, μια και μόνο η σύγκριση τους με αυτά που κατείχαν πριν αναλάβουν δημόσια αξιώματα, μπορεί να οδηγήσει σε ασφαλή συμπεράσματα. Ειδικότερα στα «πόθεν έσχες» κάποιων πολιτικών εμφανίζονται υπέρμετρα μεγάλες περιουσίες, που κατά τους αρμοδίους που τις ήλεγξαν δεν περιέχουν ύποπτα στοιχεία.
Σε αυτή την αρκετά καλή οικονομική κατάσταση θα προκύψουν σύντομα αυξήσεις και αναδρομικά.
Σύντομα στα αναδρομικά των δικαστικών, που υπολογίζονται σε κάποια δις θα προστεθούν και τα αντίστοιχα αναδρομικά των βουλευτών. Όλα αυτά προέκυψαν σαν χιονοστιβάδα από μια αμοιβή ενός προέδρου ανεξάρτητης αρχής, που με ευθύνη κάποιων κυβερνητικών στελεχών υπερέβαινε αυτής του προέδρου του Αρείου Πάγου. Το «λάθος» αυτό που οι δικαστικοί εκμεταλλεύθηκαν για να εκδώσουν μια υπέρ εαυτών δικαστική απόφαση αυξήσεων και αναδρομικών δημιουργεί πολλά εύλογα ερωτήματα.
Όλα αυτά συμβαίνουν την ώρα που οι χαμηλόμισθοι και οι συνταξιούχοι στενάζουν με αμοιβές και συντάξεις που δεν καλύπτουν τις βασικές βιοποριστικές ανάγκες του μηνός.
Την ώρα που τα δομημένα ομόλογα περιόρισαν σημαντικά τα αποθεματικά των ταμείων.
Την ώρα που έλεγαν όχι σε αυξήσεις συντάξεων και έκαναν περίεργες τράμπες των ασφαλών απλών ομόλογων με μακροχρόνια ανασφαλή δομημένα.
Την ώρα που το χρέος της χώρας ξεπέρασε τα 235 δις και οι τόκοι για την εξυπηρέτηση του ξεπερνούν τα δέκα δις.
Την ώρα που οι αποκρατικοποιήσεις συνεχίζονται όχι για να εκσυγχρονίσουν μεγάλες και δυσκίνητες κρατικές μονάδες, αλλά για να καλύψουν την ψαλίδα εσόδων εξόδων που έφτασε αισίως τα 35 δις το χρόνο.
Την ώρα που η δημιουργική λογιστική επιστρατεύεται για να καλύψει τα ελλείμματα των νοσοκομείων και τις προμήθειες στρατιωτικού εξοπλισμού.
Την ώρα που οι καταδικασμένες στο πυρ το εξώτερον τακτικές προεξοφλήσεων επιστρατεύονται και πάλι ως λύση ανάγκης για την κάλυψη άμεσων αναγκών και υποχρεώσεων του προϋπολογισμού.
Κάποιοι στην απελπισία της ανομβρίας υποστηρίζουν ότι μια βροχή θα μας σώσει, τώρα ορισμένοι πιστεύουν ότι η αναθεώρηση του ΑΕΠ είναι η βροχή που θα αμβλύνει τα μεγάλα ανοίγματα της οικονομίας. Μια αναθεώρηση που οδηγεί την Ελλάδα στα ταμεία της Ε.Ε. μια και τα νέα μεγέθη οικονομίας και παραοικονομίας θα έχουν κόστος προς τις Βρυξέλλες που μεταφράζεται σε κάποια δις.
Κατόπιν όλων αυτών τι μένει για πούλημα; Μα τα οικόπεδα δηλ. η κρατική γη. Αυτήν βλέπουν τώρα τα επιτελεία των κομμάτων της εξουσίας σαν ξερολούκουμο. Όμως για να πουληθούν κι αυτά χρειάζεται να προχωρήσουν κτηματολόγιο και δασολόγιο προκειμένου να καταγραφεί επακριβώς τι μένει στο κράτος. Κι ως τότε έχουμε καιρό…