Το τραγικό δυστύχημα στο Λούσιο ποταμό ανέδειξε για μια ακόμη φορά το ρόλο και τη λειτουργία των ηλεκτρονικών ΜΜΕ στη χώρα μας. Από τη μια τη θετική στην ενημέρωση της κοινής γνώμης που περιλαμβάνει την ταχύτητα με την οποία τα κανάλια ανέδειξαν το θέμα και από την άλλη την αρνητική, μια και ορισμένοι επιχείρησαν να αναδειχθούν σε εισαγγελείς με ερωτήσεις ανακριτικού περιεχομένου, που διεισδύουν σε άλλους χώρους από αυτούς που υπηρετεί η δημοσιογραφία και το ρεπορτάζ. Και όλα αυτά για να ροκανίσουν τον ατέλειωτο χρόνο των πρωϊνάδικων, που λόγω της χθεσινής αργίας και της απουσίας των εφημερίδων της Δευτέρας, είχαν περιορισμένο ρεπορτάζ από τα λεγόμενα παραγωγικά υπουργεία.
Κάποιοι στα «καυτά» ερωτήματα τους επέμεναν, ότι το γραφείο που οργάνωσε την εκδρομή στο Λούσιο δεν είχε άδεια, για να τους αποστομώσουν οι γνωρίζοντες λέγοντας ότι δεν υπάρχει νόμος που να θεσπίζει κανόνες για όσους οργανώνουν εκδρομές που περιλαμβάνουν τα extreme sports. Στην Ελλάδα υπάρχει μια νομολαγνεία. Όλα να περιβληθούν κάτω από ένα κάποιο νομικό καθεστώς. Όμως είναι αδύνατο κανείς να θεσπίσει κανόνες δικαίου για κάθε τι. Γι αυτό και πολλοί ευφυώς παρατηρούν ότι δεν υπάρχει στη χώρα μας έλλειψη νόμων. Αδυναμία εφαρμογής τους υπάρχει και δεν είναι λίγοι εκείνοι που ξεφεύγουν από την τσιμπίδα του νόμου και δεν ελέγχονται τελικά, για την παραβατική συμπεριφορά τους.
Στην Ελλάδα υπάρχει ένα νομικό κομφούζιο, όπου όλα επιτρέπονται και όλα απαγορεύονται. Η Βουλή νομοθετεί νυχθημερόν και τα κόμματα της εξουσίας σε ένα νόμο παρεμβάλλουν ένα σωρό άσχετες τροπολογίες, για να καλύψουν και να βολέψουν θέματα και καταστάσεις. Αποτέλεσμα, η πολυνομία και ένας πολίτης που θέλει να είναι νομοταγής να μην ξέρει τι επιτρέπεται και τι απαγορεύεται. Το καθεστώς αυτό ευνοεί τους αετονύχηδες που «λαδώνουν» την κρατική μηχανή και τότε ως δια μαγείας όλα γι αυτούς επιτρέπονται. Βουλευτής, από τους σοβαρούς και έντιμους έλεγε σε παρέα δημοσιογράφων, ότι οι νόμοι που ψηφίζονται στη Βουλή με τις άπειρες παραπομπές σε άλλους νόμους και διατάξεις μπερδεύουν ακόμη και τους εκπροσώπους του Κοινοβουλίου, που λένε ναι ή όχι ανάλογα με τη στάση του κόμματος και όχι γιατί γνωρίζουν το ουσιαστικό περιεχόμενο του νομοσχεδίου που ψηφίζουν.
Αλίμονο, αν μια οργανωμένη κοινωνία περίμενε τα πάντα από τους νόμους και τον αστυφύλακα. Οι πολίτες, πριν απ όλα και πάνω απ όλα, οφείλουν να είναι υπεύθυνοι για τις πράξεις τους και να λειτουργούν με βάση τις αρχές που έχουν να κάνουν με τον σεβασμό και την αλληλεγγύη στον συνάνθρωπό τους.
Ο σεβασμός της ζωής ως υπέρτατης αξίας και η υπευθυνότητα αν λειτουργούσαν, δεν θα θρηνούσαν συγγενείς και φίλοι τα έξι θύματα και τους δύο αγνοούμενους στο Λούσιο και οι υπεύθυνοι θα ελάμβαναν σοβαρά υπόψη την υπόδειξη του έμπειρου βοσκού να μην κατέβουν στο ποτάμι, γιατί ο καιρός δεν το επέτρεπε. Όμως η κακή νοοτροπία πολλών, που όλα τα ξέρουν, η επιπολαιότητα και το ποιός είναι αυτός που θα μου υποδείξει τι θα κάνω, οδήγησαν στην τραγωδία του Σαββάτου.
Και δυστυχώς οι ανακρίσεις και οι δίκες που θα ακολουθήσουν δεν γυρίζουν πίσω τους αδικοχαμένους νέους, που έφυγαν από τη ζωή έτσι ξαφνικά χωρίς λόγο κι αιτία.
Άρθρα, Σχόλια και Αναλύσεις... με την υπογραφή του δημοσιογράφου Τάσου Παπαδόπουλου