Μπορεί να πλησιάζουμε τις γιορτές, αλλά οι πολιτικές μονομαχίες δεν λένε να κοπάσουν. Μετά την κόντρα Αλογοσκούφη – Σουφλιά ήρθε η μονομαχία Πολύδωρα –ΣΥΝ. Ο υπουργός Δημόσιας Τάξης ζήτησε από τον Συνασπισμό να «αποκηρύξει» τη βία των αναρχοαυτόνομων ομάδων με αφορμή τα επεισόδια στο Πάντειο μετά τη συναυλία που διοργάνωσε το Forum πολιτών.
Έφτασε στο σημείο να χαρακτηρίσει έκνομους τους ανθρώπους του ΣΥΝ και παιδιά του ΠΑΣΟΚ τους κουκουλοφόρους. Όλα αυτά τα περισπούδαστα που είπε το πρωί τα αναίρεσε το ίδιο βράδυ.
Ακούγοντας κανείς τέτοιους χαρακτηρισμούς αντιλαμβάνεται γιατί στη χώρα μας από λογοδιάρροια πάμε, αλλά δεν πάμε καλά από αποτελεσματικότητα και αντίστοιχες πράξεις.
Αντί να απολογείται ο κύριος υπουργός για την αδυναμία των οργάνων της τάξης να αντιμετωπίσουν την νυχτερινή επιδρομή των κουκουλοφόρων σε τράπεζες στο κέντρο της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης, το έριξε στην φλυαρία και στις ανυπόστατες κατηγορίες προς τρίτους μετατοπίζοντας έτσι το βάρος των συζητήσεων από το κυρίως θέμα στην καφενόβια πολιτικάντικη συζήτηση. Τα άκρα της κάθε πλευράς βρήκαν την ευκαιρία να χαρακτηρίσουν ως φασίζουσες τις απόψεις του υπουργού και το όλο θέμα εξελίχθηκε ποδοσφαιρικά και όχι πολιτικά.
Αντί να δει κανείς και να αντιμετωπίσει την οργανωμένη έκνομη δράση των αποκαλούμενων αναρχοαυτόνομων με βάση τους νόμους της δημοκρατικά συντεταγμένης πολιτείας, η κουβέντα εκτροχιάστηκε και το θέμα από αστυνομικού ενδιαφέροντος έγινε πολιτικού ή μάλλον παραπολιτικού για να κυριολεκτήσουμε.
Βεβαίως μετά την φασαρία ήρθε η υπουργική δημόσια συγγνώμη που σκοπό είχε να προσγειώσει ομαλά το θέμα που δημιουργήθηκε εκ του πονηρού προς άγρα ψήφων από εδώ και από εκεί.
Όταν το παιχνίδι του ανόητου πολιτικού τζόγου μετατοπίζει την συζήτηση, τότε τα βράδια όποιος θέλει θα καίει και κανενός δεν θα καίγεται καρφί.
Κατά τα άλλα θα ακούμε από την άλλη πλευρά την υπερνομάρχη Φ. Γεννηματά να μας λέει ότι στην Ευρώπη υπάρχει έλλειμμα δημοκρατίας , με αφορμή το επεισόδιο στο αεροδρόμιο των Βρυξελλών στο οποίο πρωταγωνιστής ήταν ο νομάρχης Γ. Μίχας, ενώ θα έπρεπε να έχουμε κατανοήσει ως εταίροι της Ε.Ε., ότι ο ελληνικός τσαμπουκάς και το «ξέρεις ποιος είμαι εγώ» δεν γίνεται αντιληπτό από τους «κουτόφραγκους», ίσως γιατί τα αγγλικά κάποιων ταγών της τοπικής αυτοδιοίκησης δεν είναι ικανά να αποδώσουν τις ελληνικές μαγκιές.
