Ποιος πληρώνει το μάρμαρο στο ποδόσφαιρο;

Βία με αφορμή το ποδόσφαιρο είχαμε δει στα γήπεδα, στους δρόμους, στα καφενεία. Βία εντός των αεροπλάνων εν πτήσει δεν είχαμε δει ως τώρα. Συνέβη και αυτό προ ημερών αναγκάζοντας τον πιλότο του αεροπλάνου να κάνει αναγκαστική προσγείωση.
Ο φανατισμός στο απόγειο του. Το ποδόσφαιρο είναι ο βασιλιάς των σπορ θα υποστηρίξουν πολλοί. Τώρα πόσο σπορ με την ουσιαστική έννοια τις λέξης είναι ένα παιχνίδι που όσοι κινούνται γύρω από αυτό είναι επαγγελματίες, με τους παίκτες σήμερα να κλωτσάνε την μπάλα της μιας ομάδας και αύριο της άλλης αν τους δοθούν περισσότερα χρήματα, αυτό είναι μια ιστορία που δύσκολα την καταλαβαίνει ένας που πιστεύει στον αθλητισμό που συνενώνει τους ανθρώπους και εκφράζεται από το «νους υγιής εν σώματι υγιή».
Το ποδόσφαιρο είναι σήμερα για πολλούς θέαμα και διασκέδαση. Μέχρι εκεί καλά. Όταν μπαίνει στο παιχνίδι και η εκτόνωση τότε τα πράγματα παίρνουν διαφορετική τροπή. Άνθρωποι με παιδεία και κουλτούρα ολοκληρώνουν την εκτόνωσή της με λίγες βρισιές μάσα στο γήπεδο. Όσο κατεβαίνει το επίπεδο των αξιών ενός ανθρώπου τα πράγματα γίνονται και πιο περίπλοκα.
Άλλος για να εκτονωθεί επειδή έχασε η ομάδα του τα βάζει αίφνης με το γήπεδο ή το μέσο μαζικής μεταφοράς που τον πηγαίνει προς το σπίτι του. Ένας τρίτος καίει κάποιο αυτοκίνητο και ένας τέταρτος αναζητεί ένα οπαδό της αντίπαλης ομάδας για να του σπάσει το κεφάλι με μια πέτρα ή ένα καδρόνι.
Δεν είναι λίγες οι φορές που παρακολουθούμε μετά από έναν αγώνα να καταστρέφεται δημόσια ή ιδιωτική περιουσία από τους οπαδούς της ηττημένης ομάδας.
Το ποδόσφαιρο έχει φανατικούς οπαδούς σε όλα τα κοινωνικά στρώματα. Και βεβαίως και στον χώρο της πολιτικής. Ακούσαμε αίφνης προ ημερών , έναν αντιπρόεδρο της Βουλής να μαζεύει υπογραφές για να φύγει ένας κακός κατά την εκτίμησή του προπονητής, ενώ ένας άλλος υφυπουργός εξηγούσε με πάθος από ραδιοφώνου την τεχνική που ακολουθεί η ομάδα του με γνώσεις που έδειχναν περίπου επαγγελματική ενασχόληση.
Θα πει κανείς άθλημα είναι αυτό και ουδείς ψόγος. Κανείς βεβαίως, αν δεν έμπαινε στο παιχνίδι το κράτος που χαρίζει χρέη σε χρεοκοπημένες ΠΑΕ, που στην ουσία είναι ιδιωτικές επιχειρήσεις, αν δεν πλήρωνε η πολιτεία την πληθώρα των αστυνομικών για να τηρούν την τάξη στους αγώνες στερώντας τους την ίδια ώρα από το σύνολο των πολιτών. στους οποίους παρέχονται λιγότερες υπηρεσίες στο χώρο της αστυνόμευσης .
Γύρω από το ποδόσφαιρο κινούνται αστρονομικά ποσά. Πρόκειται για μια υπόθεση καθαρά επαγγελματική. Άρα για όποιες υπηρεσίες παρέχονται από το κράτος οφείλουν να πληρώνουν εκείνοι που κάνουν χρήση και όχι συλλήβδην όλοι οι φορολογούμενοι πολίτες. Θα πει κανείς , αυτά είναι ψιλά γράμματα για το πολιτικό μας σύστημα, και ίσως έχει δίκιο…