Έσωσαν την πρώτη θέση(Β5)

Εδώ ο κόσμος καίγεται κι αυτοί κτενίζονται. Ο λόγος για τα κόμματα που περί άλλα τυρβάζουν, την ώρα που το πολιτικό σύστημα καταρρέει. Αφορμή τα πέντε διαφορετικά πορίσματα που βγάζουν για τις ευθύνες πολιτικών προσώπων στην υπόθεση του Βατοπαιδίου. Το γεγονός ότι εννέα στους δέκα πολίτες κατηγορούν συλλήβδην το πολιτικό προσωπικό για το κατάντημά μας, κανέναν δεν προβλημάτισε.
Η απάντηση των κομμάτων ήταν δεν φταίω εγώ φταις εσύ. Όλα αυτά τα καμώματα, που υποτιμούν έτι περαιτέρω τη νοημοσύνη της κοινής γνώμης, περισσότερο εξοργίζουν, παρά κατευνάζουν την δικαιολογημένη αγανάκτηση των πολιτών.
Όταν η παραοικονομία υπολογίζεται στο 40% του ΑΕΠ, η ετήσια φοροδιαφυγή στα τριάντα δις ευρώ, οι ληξιπρόθεσμες οφειλές στα τριάντα δύο δις ευρώ και οι καταλογισθέντες φόροι που λιμνάζουν στα δικαστήρια τριάντα τρία δις, δεν χρειάζεται άλλη απόδειξη για να διαπιστώσει κανείς τον υπαίτιο, που είναι το παράλυτο, ανίκανο και διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα, που καθόταν χωρίς να ανησυχεί πάνω στα δάνεια για να καλύψει τις υπέρογκες δαπάνες του προϋπολογισμού που το ίδιο δημιούργησε.
Δεν είναι μόνο τα δάνεια επί δανείων που κάποιοι ανεύθυνοι πολιτικοί έπαιρναν για να καλύψουν την ανικανότητα του συστήματος των εισπρακτικών μηχανισμών, που οι ίδιοι είχαν ευθύνη να ελέγξουν, είναι και ο φόβος του πολιτικού κόστους, προκειμένου να μην χάσουν τις καρέκλες τους, που τους εμπόδιζε να πάρουν έγκαιρα τις κατάλληλες αποφάσεις.
Μέτρα για να σταματήσει ο κατήφορος δεν πήρε πριν δέκα χρόνια η κυβέρνηση Σημίτη, που προτίμησε τον εύκολο δρόμο, που ήταν να κρύψει τα ελλείμματα κάτω από το χαλί και να μην αγγίξει το ασφαλιστικό.
Ανάλογη συμπεριφορά είδαμε και από την Κυβέρνηση Καραμανλή που ακολούθησε. Όχι σε μέτρα που θα δυσαρεστήσουν έλεγαν, για να μην είμαστε παρένθεση μιας τετραετίας, όπως αύτη του Μητσοτάκη το 90-93.
Γι αυτό ελαφρά τη καρδία, έσπρωχναν τα προβλήματα στο μέλλον αποφεύγοντας να πάρουν μέτρα.
Με ανάλογη συμπεριφορά ξεκίνησε και η κυβέρνηση Παπανδρέου. Υπάρχουν χρήματα έλεγε προεκλογικά ο Γ. Παπανδρέου, ενώ είχε τα δυσμενή στοιχεία από την Τράπεζα της Ελλάδος από τον περασμένο Αύγουστο. Η άγνοια του κινδύνου που μοιάζει με παιδική αφέλεια φάνηκε με το επίδομα αλληλεγγύης που δόθηκε κατά το ήμισυ, αμέσως μετά τις εκλογές.
Οι δηλώσεις περί Τιτανικού, από κυβερνητικά χείλι που οδεύει προς το παγόβουνο, θύμιζαν την ορχήστρα που έπαιζε την ώρα που το υπερωκεάνιο βυθιζόταν. Πλήρης άγνοια του κινδύνου και καμία λήψη μέτρων, καμιά προσπάθεια για να γλυτώσουν το ναυάγιο.
Άφησαν το πλοίο να πέσει στο παγόβουνο για να κινητοποιηθούν την ώρα που έπεφταν οι βάρκες στη θάλασσα. Με δυο λόγια κινήθηκαν κατόπιν εορτής για να περισώσουν την πρώτη θέση και όχι το σύνολο των επιβατών.
Στην όλη διαδικασία δεν είναι τυχαίο ότι προηγήθηκαν τα άδικα μέτρα, που πλήττουν ιδιαίτερα τους χαμηλόμισθους και τους χαμηλοσυνταξιούχους.
Και βεβαίως είναι απορίας άξιο και παραμένει ζητούμενο, γιατί μέχρι τώρα δεν έχει προχωρήσει το νομοσχέδιο για την ανάπτυξη. Η ελπίδα δηλ. που χρειάζεται και χρόνο για να ωριμάσει και να αποδώσει καρπούς, παραμένει ζητούμενο σε στιγμές που θέσεις εργασίας χάνονται κατά χιλιάδες τόσο στο δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα.