Ο αντιφατικός κύριος Κον Μπεντίτ

Για όσους δεν γνωρίζουν τον κ.Ντανιέλ Κον Μπεντίτ να πούμε ότι πρόκειται για τον κόκκινο Ντάνι που πρωταγωνίστησε στο περίφημο Μάη του ’68. Είναι κάτι σαν τον Τσε Γκεβάρα της Ευρώπης. Σήμερα είναι ευρωβουλευτής και ηγείται των Οικολόγων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Είναι χαρισματικός όπως εύκολα μπορούσε να διαπιστώσει κανείς παρακολουθώντας την ομιλία του στο Μέγαρο Μουσικής την περασμένη Τετάρτη. Μίλησε για μία και πλέον ώρα όρθιος, άνετος, χωρίς κείμενο με κάζουαλ εμφάνιση. Αναφέρθηκε στην καταγωγή του και την ηλικία του. Γερμανοεβραίος ο πατέρας του, που κατάφυγε στη Γαλλία για να γλυτώσει από τους ναζί και 65αρης μια και οι γονείς του αποφάσισαν να τεκνοποιήσουν μόλις έγινε η απόβαση των συμμάχων στη Νορμανδία.
Μίλησε επίσης για την ελληνική οικονομική κρίση, αλλά και για τα ανοιχτά θέματα που υπάρχουν στην ελληνική ατζέντα, όπως το θέμα της ονομασίας της FYROM και τα ελληνοτουρκικά.
Ο κ.Κον Μπεντίτ μολονότι αποκαλούσε την γειτονική μας χώρα «Μακεδονία» μιλούσε για εθνικισμούς από τις δύο πλευρές που εμποδίζουν μια συμβιβαστική λύση. Ίσως αγνοεί ότι η ελληνική πλευρά έχει κάνει τους συμβιβασμούς και οι άλλη πλευρά τους αρνείται. Το θέμα χωρίς εθνικιστικές εξάρσεις, αν το δούμε όσο πιο απλοϊκά μπορούμε για να μας καταλάβουν και οι ξένοι παρουσιάζεται ως εξής. Ας αποδεχθούμε ότι γεωγραφικά στη μακεδονική γη κατοικούν σήμερα δύο λαοί. Οι Έλληνες στο 48% της γεωγραφικής περιοχής, οι Σλάβοι στο 38%, οι Βούλγαροι στο 11% και οι Αλβανοί στο 2%. Τι έχουμε λοιπόν από εθνολογικής πλευράς; Έλληνες Μακεδόνες στο Νότο και Σλάβους Μακεδόνες στο Βορρά.
Για να ξεχωρίζουμε τους μεν από τους δε εθνολογικά έχουμε να κάνουμε με Σλαβομακεδόνες και Έλληνες Μακεδόνες. Αυτή την διευθέτηση δεν την δέχθηκαν οι γείτονες μας. Ο επόμενος σταθμός των συνομιλιών στο περίφημο πακέτο Πινέιρο περιελάμβανε μια διακριτική ονομασία του τύπου Νόβα Ματσεντόνια, δηλ. Νέα Μακεδονία. Ούτε αυτή η πρόταση περπάτησε. Και φτάσαμε τώρα στο Βόρεια Μακεδονία που απορρίπτει και πάλι ο κ. Γκρουέφσκι δηλώνοντας ότι, αν κατατεθεί τέτοια πρόταση από τον ΟΗΕ, ο ίδιος θα ψηφίσει όχι στο δημοψήφισμα, που έχει προαναγγείλει. Γιατί ο εθνικιστής Πρωθυπουργός της FYROM επιμένει στην ονομασία σκέτη «Μακεδονία»; Για τον απλούστατο λόγο, γιατί υποστηρίζει ότι το δικό του κράτος είναι μέρος του όλου, το οποίο είναι αυτή την στιγμή υπό ελληνική κατοχή. Αν αποδεχθούμε λοιπόν το σκέτο όνομα «Μακεδονία» κάτι που κάνει ο κ. Κον Μπεντίτ επιβραβεύουμε τον κ. Γκορουέφσκι και τις ανιστόρητες εθνικιστικές του εξάρσεις.
Για να έρθουμε στα ελληνοτουρκικά. Ο κ. Κον Μπεντίτ μας είπε ότι η συνθήκη της Λισαβόνας καλύπτει τα σύνορά μας και ουδείς φόβος προκύπτει από τον εξ ανατολών γείτονά μας. Μας κάλεσε να περιορίσουμε τους εξοπλισμούς προκειμένου να εξοικονομήσουμε χρήματα. Τέλος ζήτησε να κάνουμε διάλογο με την Άγκυρα. Ίσως αγνοεί ότι διάλογος γίνεται εδώ και χρόνια, χωρίς μέχρι στιγμής κανένα σημαντικό αποτέλεσμα. Η Τουρκία εκβιάζει και απειλεί με πολεμικές επιχειρήσεις, αν η Ελλάδα ασκήσει το αναφαίρετο δικαίωμα της να επεκτείνει τα θαλάσσια και τα εναέρια σύνορά της στο Αιγαίο στα 12 μίλια. Και βέβαια δεν δέχεται συζήτηση για τον καθορισμό της ΑΟΖ ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία. Ταυτόχρονα στέλνει τα πολεμικά της αεροπλάνα που πετάνε στα 300 μέτρα πάνω από τα ελληνικά νησιά για να τρομοκρατήσει τους κατοίκους τους και τα πολεμικά της πλοία δίπλα από την Αττική.
Στο πλαίσιο της επίδειξης στρατιωτικής ισχύος, παρενοχλεί την FONTEX, την πολυεθνική ευρωπαϊκή δύναμη που περιπολεί στο ανατολικό Αιγαίο για να αποτρέψει νέες μαζικές παράνομες εισόδους μεταναστών στη χώρα μας, που έχει ήδη επιβαρυνθεί με τον δυσβάστακτο αριθμό των δυο εκατομμυρίων ψυχών, που καλύπτουν πλέον του 20% του συνόλου του πληθυσμού της χώρας.
Το ερώτημα που τίθεται είναι, με ποιο στρατιωτικό μηχανισμό θα μας προστατεύσει η Ευρώπη από την Τουρκία αν υλοποιήσει η Άγκυρα τις απειλές της στο Αιγαίο; Αλλά για να πάμε στα ευκολότερα, πόσο πιέζει την Άγκυρα η Ευρωπαϊκή Ένωση μέσω των ενταξιακών της διαπραγματεύσεων προκειμένου να αποδεχθεί το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας και την FYROM να δεχθεί επιτέλους έναν έντιμο συμβιβασμό;
Σ αυτά τα ερωτήματα να προστεθεί και ένα τελευταίο. Πόσο και πως τα εξήγησαν όλα αυτά τα απλά και κατανοητά, οι δικοί μας «πράσινοι» που μετέχουν στο αντίστοιχο ευρωπαϊκό κόμμα, στον επικεφαλής των ευρωπαίων οικολόγων;