Οι στόχοι της Άγκυρας και η ελληνική αντίδραση

Με προχθεσινή απόφαση του, το τουρκικό Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο αμφισβητεί την Οικουμενικότητα του Πατριαρχείου, προβάλλοντας έωλα νομικά επιχειρήματα, δείχνοντας έτσι για μια ακόμη φορά το αληθινό πρόσωπο της Άγκυρας και το πως βλέπει την βελτίωση των ελληνοτουρκικών σχέσεων.
Ένα εικοσιτετράωρο πριν ο πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής είχε δεχθεί την δραματική έκκληση στην Κωνσταντινούπολη , του Πατριάρχη Βαρθολομαίου που του ζητούσε να θέσει στον Ταγίπ Ερντογάν το ζήτημα της επαναλειτουργίας της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης. Επισήμως δεν έγινε γνωστό αν το θέμα αυτό τέθηκε από τον έλληνα πρωθυπουργό στον τούρκο ομόλογο του.
Είναι όμως άξιο προσοχής ότι στην ελληνική υποστήριξη της ευρωπαϊκής προοπτικής της Τουρκίας, η απάντηση υπήρξε για μια ακόμη φορά αρνητική. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε το γεγονός, ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας από το Ερεβάν που βρέθηκε για επίσημη επίσκεψη, με αυστηρό μήνυμά του κάλεσε τη γείτονα χώρα να αποσύρει τα στρατεύματα κατοχής από την Κύπρο προκειμένου να ανταποκριθεί στους ενταξιακούς όρους και προϋποθέσεις που θέτει η Ε.Ε.
Η Τουρκία όχι μόνο δεν έκανε μεγάλα βήματα, όπως αυτό της απόσυρσης των 35.000 στρατιωτών από το κατεχόμενο βόρειο τμήμα της Κύπρου, δεν έχει προχωρήσει ούτε καν στην άρση του casus belli, με το οποίο απειλεί την Ελλάδα σε περίπτωση που η τελευταία επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 μίλια από τα έξι που είναι σήμερα στο Αιγαίο.
Για το λόγο αυτό άλλωστε η Άγκυρα δεν αναγνωρίζει το Δίκαιο της Θάλασσας, που θεσμοθετεί το δικαίωμα των 12 μιλίων στα χωρικά ύδατα, δίκαιο που έχει ήδη ενσωματώσει η Ε.Ε.
Αντί αυτού ζητάει από την Ελλάδα και διοχετεύει τώρα τις απαιτήσεις της, όχι μόνο μέσω της διπλωματικής οδού, αλλά τώρα και μέσω του Τύπου, να μειώσει τον εναέριο χώρο της από τα 10 στα έξι μίλια και ταυτόχρονα να παραιτηθεί από το δικαίωμα της επέκτασης των χωρικών υδάτων στα 12 μίλια και να αποδεχθεί τα ισχύοντα έξι, ως τελικό όριο με βάση το οποίο θα οριοθετηθεί η υφαλοκρηπίδα. Παράλληλα ζητάει να αποστρατικοποιηθούν τα νησιά του Αιγαίου και να συγκροτηθεί μια ελληνοτουρκική επιτροπή που θα εξετάσει βραχονησίδες και νησιωτικά συμπλέγματα προκειμένου να αποφανθεί ποια ανήκουν στην Ελλάδα και ποια στην Τουρκία.
Ούτε λίγο ούτε πολύ ζητάει να μοιράσουμε το Αιγαίο σε στεριά, θάλασσα και αέρα. Είναι προφανές ότι της Τουρκίας το αυτί δεν ιδρώνει. Δεν καταλαβαίνει, ούτε τι σημαίνει σεβασμός στο διεθνές δίκαιο, ούτε τι σημαίνει καλή γειτονία με μια χώρα της οποίας θα είναι ο αυριανός εταίρος, αν και εφόσον διαβεί τον μακρύ δρόμο, που την χωρίζει από την Ε.Ε.
Κάποιοι στην Αθήνα διατείνονται ότι το βαθύ κράτος στην Τουρκία εμποδίζει την κυβέρνηση Ερντογάν να κάνει κάποια βήματα προσέγγισης με την Ελλάδα. Αυτή η θεωρία δεν παρουσιάζει κανένα στοιχείο που να αποδεικνύει του λόγου το αληθές. Είναι εικασίες ορισμένων, που δεν αποδεικνύονται με κάποια χειροπιαστά αποτελέσματα.
Στα όσα απαράδεκτα και αβάσιμα που βάζει στο καλάθι η Τουρκία, η Ελλάδα πέραν από τα δικαιώματα της που απορρέουν από το Δίκαιο της Θάλασσας οφείλει να θέσει ένα ακόμη θέμα, αυτό της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης που θα βάλει και με το νόμο την Άγκυρα στη θέση της.