Πύργος της Βαβέλ η Σύνοδος Κορυφής

Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί η πιο περίπλοκη σύνοδος κορυφής της Ε.Ε. και αυτό γιατί οι «27» πλέον χώρες της Ενωμένης Ευρώπης καλούνται να λύσουν το γόρδιο δεσμό που λέγεται Ευρωπαϊκή Συνταγματική Συνθήκη. Με 18 χώρες – μέλη της Ε. Ε, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα, να έχουν ήδη υιοθετήσει εδώ και δύο χρόνια τη Συνταγματική Συνθήκη της οποίας την πορεία ανέκοψε το αρνητικό δημοψήφισμα στη Γαλλία και το δεύτερο που ακολούθησε στην Ολλανδία. Οι «27» συζητούν τώρα να εγκρίνουν τις βασικές αρχές μιας νέας συμφωνίας, που η Γερμανική Προεδρία ονόμασε Μεταρρυθμιστική Συνθήκη. Πέρα από τη Γαλλία, που επιδιώκει κάποιες αλλαγές με σκοπό να περάσει αυτή τη φορά μέσω κοινοβουλίου και όχι με δημοψήφισμα τη συμφωνία που θα προκύψει, αρνητές μιας ενιαίας συνθήκης είναι οι Άγγλοι, ενώ για διαφορετικούς λόγους αντιτάσσονται και οι Πολωνοί.
Ο Τόνυ Μπλερ στην τελευταία του εμφάνιση σε Σύνοδο Κορυφής, πριν από την αποχώρησή του από την Πρωθυπουργία, επιδιώκει να ξηλώσει από τη Συνταγματική Συνθήκη ολόκληρο το κεφάλαιο των θεμελιωδών δικαιωμάτων στο οποίο περιλαμβάνονται και επίμαχα θέματα για ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες, όπως η προστασία της εργασίας και το δικαίωμα της απεργίας. Ακόμη, ο πρωθυπουργός της Μεγάλης Βρετανίας θεωρεί ότι δεν πρέπει να υπάρχει υπουργός Εξωτερικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αρνείται κάθε συζήτηση για ενιαία φορολογία, ενώ παράλληλα θεωρεί ότι πρέπει να διατηρηθεί το βέτο, στα θέματα δικαιοσύνης, εσωτερικών υποθέσεων, εξωτερικής πολιτικής, άμυνας και ασφάλειας.
Η άλλη πλευρά που εκφράζει σημαντικές αντιρρήσεις είναι η Πολωνία και το δίδυμο των αδελφών Καζίνσκι που βρίσκονται στην προεδρία και την πρωθυπουργία της χώρας. Εδώ οι αντιδράσεις αφορούν το περίπλοκο σύστημα λήψης αποφάσεων, που έχει καθιερωθεί να εκφράζει πλειοψηφικά το 55% των κρατών και το 65% του πληθυσμού της Ε.Ε. Κατά τους Πολωνούς ηγέτες το σύστημα αυτό δεν εξυπηρετεί τη νέα αυτή χώρα της Ε.Ε. και προτείνουν άλλους πολυπλοκότερους τρόπους στη λήψη των αποφάσεων, γεγονός που δημιουργεί τεράστια προβλήματα στην υπάρχουσα διαδικασία των ψηφοφοριών. Βεβαίως πίσω από αυτούς τους βασικούς αντιρρησίες, κρύβονται και αρκετοί άλλοι που ενδέχεται να χρησιμοποιήσουν την ευκαιρία που τους δίνεται στο Συμβούλιο Κορυφής για να εκφράσουν τις διαφορετικές τους απόψεις.
Η γερμανική Προεδρία έχει καταθέσει ήδη μια 11σέλιδη πρόταση. Με σκοπό να κινήσει και πάλι τη παγωμένη, εδώ και δύο χρόνια, διαδικασία του Ευρωσυντάγματος. Ήδη για να μην υπάρχουν αρνητικές σημειολογικές αναφορές, έχουν διαγραφεί οι λέξεις Σύνταγμα, ευρωπαϊκό έμβλημα, σημαία και κοινός ύμνος. Όμως πέρα από αυτά που αναφέρονται στις αντιρρήσεις Αγγλίας – Πολωνίας υπάρχουν και σε εκκρεμότητα και άλλα θέματα για συζήτηση, όπως η επικράτηση του ευρωπαϊκού νόμου πάνω στον εθνικό, η μεταφορά εξουσιών από τα κράτη-μέλη στις Βρυξέλλες και ο ρόλος των εθνικών κοινοβουλίων. Όπως γίνεται φανερό για να υπάρξει συμφωνία θα πρέπει να αφυδατωθεί πλήρως το αρχικό κείμενο της Ευρωπαϊκής Συνθήκης. Μένει επίσης να συμφωνηθεί το θέμα των ψηφοφοριών και των πλειοψηφιών καθώς και των περιπτώσεων του βέτο, προκειμένου να αποφασίσει ο σημερινός πύργος της Βαβέλ των «27», για το αύριο της Ευρώπης. Μιας Ευρώπης που δεν θα οδηγείται σε καμιάς μορφής ομοσπονδοποίηση που θα είναι στην ουσία μια μεγάλη ενιαία αγορά ελεύθερης διακίνησης αγαθών, χωρίς καμία πολιτική εμβάθυνση και πορεία προς την ενοποίηση. Μια Ευρώπη θα κληθεί μόνο να αντιμετωπίσει χωρίς όπλα τις επιθέσεις της παγκοσμιοποίησης από γίγαντες με ονοματεπώνυμο όπως είναι η Κίνα και η Ινδία.