Επιχείρηση κλεισίματος των διόδων της φοροδιαφυγής

Σε ένα τοπίο κάθε άλλο από ξεκάθαρο, όπως αυτό της φορολογίας επιχειρεί η κυβέρνηση να βάλει μια τάξη, γνωρίζοντας εκ των προτέρων, ότι το εγχείρημα και δύσκολο είναι και ότι κατεστημένες νοοτροπίες και πρακτικές θα επιστρατευθούν για να το αφυδατώσουν στην πράξη. Ο κύριος όγκος της φοροδιαφυγής περνάει μέσα από την παροχή υπηρεσιών, τις πωλήσεις αγαθών και όχι από τους μισθωτούς ή τους συνταξιούχους.
Η κυβέρνηση και ορθά επαναφέρει τις αποδείξεις που θα αναγνωρίζει η εφορία και ένα ποσοστό 40%, θα εκπίπτει από το φορολογητέο εισόδημα. Είναι ένα κίνητρο για τον φορολογούμενο να ζητάει αποδείξεις, για επισκευές που κάνει στο σπίτι του και στο αυτοκίνητό του.
Πέρα από αυτό, ήταν καιρός η Εφορία να βάλει στο στόχαστρο τα κέντρα διασκέδασης που γδύνουν αφενός τους πελάτες και αφετέρου βρίσκονται εδώ και χρόνια για κάποιον ανεξήγητο λόγο στο απυρόβλητο των φορολογικών αρχών. Βεβαίως υπάρχουν και άλλα επαγγέλματα που έχουν ροπή στη φοροδιαφυγή και θα μπουν κι αυτά με τη σειρά τους στο στόχαστρο της εφορίας.
Τώρα λεπτό θέμα και δύσκολο στην εφαρμογή του είναι το μέτρο των «κινήτρων» που θεσπίζονται για όσους καταγγέλλουν εκβιασμούς από ελεγκτές του υπουργείου Οικονομικών. Κι αυτό γιατί πολλοί επιχειρηματίες ψιθυρίζουν, αλλά δεν τολμούν να καταγγείλουν για ευνόητους λόγους, ότι τα δύο πρόσωπα που αντικατέστησαν τον ένα που έκανε τους ελέγχους μαζί με τον προϊστάμενο και τον διευθυντή, σε κάποιες περιπτώσεις, έκαναν ομάδα και ζητούσαν ένα ποσό για να καλύψουν όλους, προκειμένου να κλείσουν τα βιβλία με ένα συμβολικό πρόστιμο.
Έτσι και το δημόσιο δεν εισπράττει και ο φορολογούμενος πληρώνει μαύρο χρήμα, για να γλιτώσει από τη δαγκάνα της εφορίας.
Σε μια προσπάθεια να αποκαλύπτονται αυτά τα κρούσματα των επίορκων εφοριακών, το υπουργείο Οικονομικών θεσπίζει επίσης εξονυχιστικό έλεγχο του πόθεν έσχες των εφοριακών και των τελωνειακών.
Ακόμη οι αποφάσεις των επιχειρήσεων που πρόκειται να ελεγχθούν θα λαμβάνονται σε κεντρικό επίπεδο, για να προληφθούν φαινόμενα εκβιασμού σε τοπικό επίπεδο από επίορκους ελεγκτές.
Η ανά τριετία αξιολόγηση των ελεγκτών και η απαγόρευση, για κάποιο χρονικό διάστημα από την συνταξιοδότηση τους, να εργασθούν ως φορολογικοί σύμβουλοι επιχειρήσεων στον ιδιωτικό τομέα, είναι επίσης μέτρα προς την ορθή κατεύθυνση.
Η παρακολούθηση από την κεντρική υπηρεσία του υπουργείου Οικονομικών της είσπραξης των ληξιπροθέσμων οφειλών κάθε Εφορίας, περιορίζει την παντοδυναμία των εφόρων, ενώ η διοικητική επίλυση της διαφοράς μεταξύ Εφορίας και ελεγχόμενης επιχείρησης, περιορίζει και τον τελικό χρόνο είσπραξης των οφειλομένων και δημιουργεί αποσυμφόρηση στα Διοικητικά Δικαστήρια.
Τέλος η δημιουργία του Εθνικού Συμβουλίου για την Αντιμετώπιση της Φοροδιαφυγής με τη συμμετοχή όλων των κοινωνικών εταίρων και εκπροσώπων των πολιτικών κομμάτων, δημιουργεί συνθήκες διαφάνειας σε ένα χώρο όπως αυτός των εσόδων του κράτους και τους καθιστά συνυπεύθυνους, ως ένα βαθμό, στη διαδικασία της είσπραξής τους.
Θα ήταν ευχής έργο τα μέτρα αυτά να αποδώσουν καρπούς, αλλά επειδή το «ελληνικό δαιμόνιο» πάντα τα καταφέρνει, χρειάζεται κι άλλα να γίνουν ίσως σε ένα επόμενο στάδιο.