Τα Σαββατοκύριακα οι πολιτικοί αρχηγοί τα αφιερώνουν στους ψηφοφόρους της επαρχίας. Όταν ανηφορίζει ό ένας, κατηφορίζει ο άλλος. Έτσι χθες ο Πρωθυπουργός κατέβηκε στο Ηράκλειο και ο αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης ανέβηκε στα Γιαννιτσά. Ο πρώτος με αφορμή το συνέδριο που επιβάλλει προσυνεδριακές ομιλίες και ο δεύτερος προκειμένου να επικοινωνήσει με το λαό, μια και το προγραμματικό συνέδριο του κόμματός του πραγματοποιήθηκε προ μηνός. Τι επιδιώκουν οι δύο αρχηγοί στην ιδιότυπη αυτή κούρσα που κάνουν σε όλη την Ελλάδα; Ο Κ. Καραμανλής να διευρύνει την ψαλίδα και να πετύχει μια άνετη νίκη στις προσεχείς εκλογές, που μόνο ο ίδιος γνωρίζει στην πραγματικότητα πότε θα διεξαχθούν και ο Γ. Παπανδρέου να δει επιτέλους την πλάστιγγα των ποσοστών, που δίνουν οι συχνές δημοσκοπήσεις, να εμφανίσει έστω και ένα μικρό προβάδισμα προς την πλευρά του ΠαΣοΚ. Τώρα θα πει κανείς δύο μονάδες συν πλην είναι στα όρια του στατιστικού λάθους, πράγμα που σημαίνει ότι η προσεχής αναμέτρηση θα είναι ως την τελευταία στιγμή αμφίρροπη. Αυτό όμως δεν ικανοποιεί τον αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, γιατί στα άλλα στοιχεία στον καταλληλότερο για Πρωθυπουργό και στην παράσταση νίκης ο Κ. Καραμανλής και η Νέα Δημοκρατία προηγούνται μακράν κάθε στατιστικού λάθους. Και επειδή όπως όλα δείχνουν τα ομόλογα, που μονοπώλησαν την επικαιρότητα εδώ και τρεις μήνες, δεν περιόρισαν τη δύναμη την κυβέρνηση, το ΠαΣοΚ ξεκίνησε τον τραχύ αγώνα ανά την Ελλάδα, με σκοπό να πείσει την κινούμενη άμμο των λεγόμενων και άστεγων κομματικά κεντρώων να προτιμήσουν αυτή τη φορά το Κίνημα αντί της Ν.Δ. Στις ομιλίες τους πάντως αξίζει να σημειωθεί ότι οι αρχηγοί αποφεύγουν σαν τον διάολο το λιβάνι δύο λέξεις. Ο Κ. Καραμανλής τη λέξη «επανίδρυση», σύνθημα των προηγούμενων εκλογών της Ν.Δ. και ο Γ. Παπανδρέου τη λέξη «σοσιαλισμός». Ο τελευταίος δεν είπε τη λέξη «σοσιαλισμός» ούτε μια φορά στις ομιλίες του στο πρόσφατο προγραμματικό συνέδριο, ενώ ο Πρωθυπουργός παίζει τώρα στον πολιτικό του λόγο τη λέξη «μεταρρύθμιση» που είναι ηπιότερη της «επανίδρυσης» του κράτους, δεν φοβίζει τους βολεμένους και δεν απειλεί με τσουνάμι τη δημόσια διοίκηση. Όταν κάποιος κατέχει την εξουσία, είναι μέσα στο κράτος, δεν είναι το ίδιο με εκείνον που είναι στην αντιπολίτευση δηλ. στην απ έξω. Ο κατέχον δεν επανιδρύει, μεταρρυθμίζει. Εξάλλου οι μεταρρυθμίσεις σηκώνουν πολύ νερό. Κι αυτό εξυπηρετεί πολιτικούς και πολιτικές. Αίφνης μεταρρύθμιση μπορεί να χαρακτηρισθεί η αποκρατικοποίηση του ΟΤΕ. Άλλο αν επιβάλλεται εξ ανάγκης, γιατί το ταμείο είναι μείον κι αν δεν πουληθούν τα φιλέτα των ΔΕΚΟ δεν βγαίνει ισοσκελισμένος για την χρονιά ο προϋπολογισμός. Μεταρρύθμιση και όχι φυσικά επανίδρυση είναι ο νέος Κώδικας Δήμων και Κοινοτήτων, που ρυθμίζει τα της λειτουργίας του Πρώτο Βαθμού Τοπικής Αυτοδιοίκησης, χωρίς όμως να ανατρέπει κατεστημένα και βολεμένους, που δεν έχουν καταφέρει στις περισσότερες περιπτώσεις ούτε την πόλη τους να διατηρήσουν καθαρή. Το κράτος δυστυχώς, παρά τα όσα λέγονται και ακούγονται, παραμένει βαρύ και ασήκωτο, για κάθε δημιουργικό πολίτη. Δεν είναι φιλικό ούτε στο νέο επιστήμονα, με την ουσιαστική έννοια της λέξης, ούτε προς κάθε άνθρωπο, που θέλει με υγιείς όρους να μπει στην περιπέτεια του επιχειρείν. Αν δεν έχεις μπάρμπα στην Κορώνη, ταλαιπωρείσαι σε κάθε σου βήμα. Κι αυτά τα χρόνια νοσήματα της δημόσιας ζωής, οι πολιτικές δυνάμεις δεν έχουν βρει ακόμη τη συνταγή να τα θεραπεύσουν. Γι αυτό και ο ενδιάμεσος χώρος, παραμένει ιδιαίτερα δύσπιστος, γιατί φοβάται τους «Δαναούς και δώρα φέροντας».
