Φαίνεται ότι οι πυρκαγιές δεν ολοκλήρωσαν ακόμη το καταστροφικό τους έργο. Και είναι λογικό. Δεν έχει περάσει το καλοκαίρι. Το αντίθετο θα έλεγε κανείς, βρισκόμαστε στη μέση και ουδείς γνωρίζει τη μας περιμένει ακόμη. Μετά το καύσωνα και με τις θερμοκρασίες να παραμένουν υψηλές, ήρθαν οι ισχυροί άνεμοι που βοηθούν την εξάπλωση των πυρκαγιών.
Και δυστυχώς είχαμε προχθές και τρεις νεκρούς. Πολλοί υποστηρίζουν οι άνθρωποι αυτοί χάθηκαν, επειδή τους έστειλαν σε μια χαράδρα από την οποία δεν είχαν δίοδο διαφυγής. Οι οργανωτικές αδυναμίες της πυρόσβεσης είναι παραπάνω από εμφανείς. Αυτό δεν εμποδίζει κάποιους να χρησιμοποιούν το θάνατο των ανθρώπων αυτών, για να επικαλεσθούν την αυτοθυσία των πυροσβεστών που είναι δεδομένη, παραβλέποντας τα λάθη και τις ευθύνες εκείνων που τους έστειλαν στη μοιραία πυρόσβεση.
Όμως και χθες πέρα από τις πυρκαγιές σε Λάρισα, Φωκίδα, Χανιά και Τρίκαλα, είχαμε και τη μεγάλη πυρκαγιά στο καταπράσινο νησί των Σποράδων, τη Σκιάθο, που ξεκίνησε από μια φλεγόμενη χωματερή.
Όλοι οι ασχολούμενοι με το περιβάλλον κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για τις πυρκαγιές που προκαλούνται από τις χωματερές. Παρ όλα αυτά μικροσυμφέροντα και μικροπολιτικές εμποδίζουν να αναπτυχθούν συστήματα σύγχρονης ανακύκλωσης και Χώροι Υγειονομικής Ταφής Απορριμμάτων, που να ανταποκρίνονται στα σημερινά δεδομένα της διαχείρισης των σκουπιδιών.
Γιατί όπως υποστηρίζουν οι ειδικοί, «εμπρηστές» είναι κατά βάση οι χωματερές, τα καλώδια της ΔΕΗ και ο καύσωνας που μπορεί εύκολα να ανάψει την πρώτη φλόγα, που πολλές φορές είναι η αφορμή, για να φουντώσει τη φωτιά.
Είναι προφανές ότι οι πυρκαγιές είναι εδώ και θα τις έχουμε μπροστά μας απειλητικές ολόκληρο τον Ιούλιο και τον Αύγουστο. Είναι επίσης γνωστό ότι κάτι δεν πηγαίνει καλά σε οργανωτικό επίπεδο, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει συχνά η έγκαιρη επέμβαση, που θα σβήσει τη φωτιά, πριν αυτή επεκταθεί και καταστεί ανεξέλεγκτη.
Γιατί, υπήρξαν τρεις ημέρες με πάμπολλες πυρκαγιές, λόγω του καύσωνα, αλλά στη συνέχεια δεν είχαμε έξαρση ικανή να δικαιολογήσει την αδυναμία των πυροσβεστικών δυνάμεων να επεμβαίνουν έγκαιρα για την κατάσβεσή τους.
Είναι προφανές ότι και τα μέσα δεν στάθηκαν ικανά να βοηθήσουν αποτελεσματικά και η οργάνωση δεν υπήρξε επαρκής και τέλος οι ηγεσίες αποδείχθηκαν κατώτερες των περιστάσεων.
Όμως, παρά τις αυταπόδεικτες αδυναμίες, δεν είδαμε αλλαγές ικανές να μας κάνουν περισσότερο ασφαλείς από την πύρινη λαίλαπα. Τα παθήματα δεν έγιναν μαθήματα. Αυτό, που ανησυχεί ιδιαίτερα, είναι το γεγονός ότι υπάρχει σύγχυση για το τι μέλλει γενέσθαι. Αν δηλ. λείπουν και πόσοι πυροσβέστες. Πόσοι εποχικοί χρειάζονται, πόσα και ποιο είδος αεροπλάνων, τι ελικόπτερα, πια οχήματα. Τι αντιπυρικές ζώνες, που πρέπει να τοποθετηθούν οι κρουνοί και που οι δεξαμενές. Πολλά γράφονται και περισσότερα ακούγονται, δημιουργώντας δυσκολία να ξεχωρίσει κανείς τα υπεύθυνα από τα ανεύθυνα, τις πολιτικές αντιπαραθέσεις από της αξιόλογες επισημάνσεις. Καταλήξαμε στα θέματα αυτά, που έχουν αντικειμενικές παραμέτρους, να θεωρούμε απόλυτο αυτό που υποστηρίζει το κόμμα μας, ενώ όλοι γνωρίζουμε ότι δεν είναι συχνά και το σωστό. Με αυτή την έννοια είναι ανάγκη, όλοι να γίνουμε ωριμότεροι να δούμε κατάματα τα προβλήματα και να τα αντιμετωπίσουμε πέρα και έξω από πολιτικές σκοπιμότητες
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου