Τρίτη 3 Ιουλίου 2007

Τα χειρότερα για το περιβάλλον έρχονται στο άμεσο μέλλον

Το περιβάλλον αποτελεί ένα θέμα που ακόμη στην Ελλάδα αντιμετωπίζεται περισσότερο θεωρητικά και λιγότερο πρακτικά. Οι ακτιβιστές-οικολόγοι με διάφορες συμβολικές πράξεις προσπαθούν να ευαισθητοποιήσουν την κοινή γνώμη. Οι πράξεις αυτές, για αρκετούς, είναι μερικά πλάνα λίγο πριν από το τέλος των δελτίων ειδήσεων, κι αυτό είναι όλο.
Κατά γενική εκτίμηση τα θέματα οικολογικού ενδιαφέροντος δεν πουλάνε. Γι αυτό και είναι καταδικασμένα για την ώρα τουλάχιστον να φυτοζωούν στο περιθώριο της επικαιρότητας.
Γιατί μπορεί μέχρι τώρα, να ανεχόμαστε τις σωρούς των σκουπιδιών έξω από το σπίτι μας, μπορεί να κολυμπάμε παραβλέποντας τις πλαστικές σακούλες που κάποιοι πετάνε στη θάλασσα ή εγκαταλείπουν στις ακτές, μπορεί να μην σκεφτόμαστε ότι κάθε δένδρο που καίγεται περιορίζει το οξυγόνο που αναπνέουμε, όμως πολύ σύντομα αυτά που σήμερα παραβλέπουμε, θα τα βρούμε μπροστά μας και θα επηρεάσουν αρνητικά τη ζωή μας.
Γιατί σε βάρος του περιβάλλοντος δεν ασελγούν μόνο οι μεγάλοι και οι ισχυροί, το τραυματίζουμε όλοι μας με την ανεύθυνη συμπεριφορά μας.
Τις θάλασσες δεν τις μολύνουν μόνο κάποια σούπερ τάνκερ, που αδειάζουν το νερό για να ξεπλύνουν τις δεξαμενές τους από το πετρέλαιο, τις μολύνουμε κι εμείς όταν πετάμε σε αυτές ότι μας είναι άχρηστο.
Αλλά και στη στεριά δεν πάμε πίσω. Την ώρα που κατηγορούμε τις μεγάλες βιομηχανίες και τα πάσης φύσεως απόβλητά τους, που χωρίς επεξεργασία πετιόνται εδώ κι εκεί, εμείς αφήνουμε να γλιστρήσει έξω από το αυτοκίνητό μας από το άδειο πακέτο των τσιγάρων μας, μέχρι τα αλουμινένια κουτιά των αναψυκτικών και τα χαρτιά από τα παγωτά που καταναλώσαμε μέσα στο αυτοκίνητο. Η αλόγιστη χρήση των Ι.Χ. μεταβάλει τις πόλεις σε τεράστια θερμοκήπια. Κι αυτό γιατί μολύνει σε μόνιμη βάση τον αέρα που αναπνέουμε. Η Αττική χωρίς πράσινο θα μεταβληθεί σε θάλαμο δηλητηριωδών αερίων.
Τα σπίτια με πισίνες και κάθε λογής ανέσεις θα είναι σύντομα άχρηστα, σε ένα κατεστραμμένο περιβάλλον.
Προτιμότερο θα ήταν να αφήσουμε στα παιδιά μας ένα καθαρό περιβάλλον, παρά ένα σπίτι σε ένα χώρο που θα χρειάζεται κανείς συσκευή οξυγόνου για να ζήσει μέσα και έξω από αυτό.
Το θέμα λοιπόν δεν είναι απλά μια υπόθεση λίγων οικολόγων. Αφορά όλους τους πολίτες. Οφείλουμε όλοι να σεβόμαστε το περιβάλλον και να φροντίσουμε να το παραδώσουμε στα παιδιά μας, στην κατάσταση που το παραλάβαμε από τους γονείς μας.
Γιατί η προστασία του περιβάλλοντος δεν είναι υπόθεση μόνο λίγων οικολόγων, ή κάποιου κόμματος που δηλώνει οικολογικό. Είναι υπόθεση όλων των κομμάτων και των προσώπων που τα συγκροτούν. Και οι πολίτες έχουν ευθύνη που δεν πιέζουν πολιτικούς και κόμματα, να πάρουν συγκεκριμένα μέτρα για την προστασία του περιβάλλοντος.
Τα λόγια δεν αρκούν, κι από αυτά χορτάσαμε, τα έργα μετρούν, που δεν τα βλέπουμε. Πολίτες και πολιτικοί οφείλουν να εναρμονισθούν και να κινηθούν στην ίδια γραμμή πλεύσης, στον κοινό στόχο της σωτηρίας του περιβάλλοντος, που κινδυνεύει από όλους που ανεύθυνα το διαχειρίζονται.
Όλοι πρέπει τώρα να αναλάβουν τις ευθύνες τους.