Οι ελληνικές διαβεβαιώσεις ότι δεν υπάρχει πρόβλημα και όλα βαίνουν καλώς μετά την ενεργοποίηση του μηχανισμού στήριξης δεν έχουν πείσει όπως όλα δείχνουν τις αγορές που προεξοφλούν νέα δυσμενή εξέλιξη για την πολύπαθη ελληνική οικονομία.
Σε μια έρευνα του Bloomberg το 76% των αναλυτών και των επενδυτών υποστηρίζει ότι τα πράγματα μετά την παρουσία του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου στην Ελλάδα δεν θα πάνε καλύτερα, αλλά χειρότερα. Και το χειρότερο ότι το 41% υποστηρίζει ότι η Ελλάδα στο τέλος αυτής της δραματικής διαδρομής θα βρεθεί εκτός ευρωζώνης.
Οι ανησυχίες των πολιτών δεν είναι διόλου τυχαίες. Η παντελής έλλειψη αξιοπιστίας του πολιτικού λόγου έχει οδηγήσει πολλούς στις αγκάλες της κάθε λογής και μορφής φημολογία.
Ποιόν να πιστέψει. Όταν καθημερινά βομβαρδίζεται κυριολεκτικά από σκάνδαλα, μίζες και χρηματισμούς. Υποστηρίζουν πολλοί ότι δεν είναι όλοι οι ίδιοι. Το πρόβλημα είναι ότι και αυτοί που δεν είναι ίδιοι συναίνεσαν είτε λόγω κομματικής πειθαρχίας είτε λόγω αβουλίας στην μεγάλη κατηφόρα της χώρας.
Και δυστυχώς όπως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις τα ξέρα καίνε και τα χλωρά.
Το εμπορικό ισοζύγιο μας λένε ότι μειώθηκε στο 15,8%. Όμως και το νούμερο αυτό είναι δυσθεώρητα υψηλό και με δεδομένη την απουσία παραγωγής ελληνικών προϊόντων δεν έχει περιθώρια να μειωθεί περισσότερο.
Όμως τα μέτρα που ήδη υλοποιούνται ανεβάζουν στα ύψη την ανεργία. Ήδη το ποσοστό της τον περασμένο Μάρτιο έφτασε στο 11,6%.
Ζητούμενο παραμένει η ανάπτυξη που δεν φαίνεται στο ορατό μέλλον να παίρνει σάρκα και οστά. Ακόμη να φέρει στη Βουλή η αρμόδια υπουργός Λούκα Κατσέλη το νομοσχέδιο για την ανάπτυξη την ώρα που όλα τα άλλα ν/σ που αφαιρούν εισοδήματα από εργαζομένους και συνταξιούχους έχουν γίνει νόμοι και βρίσκονται εν ισχύ.
Και να σκεφθεί κανείς ότι δεν αρκεί ένας νόμος για να έρθουν στη χώρα μας επενδύσεις. Χρειάζεται να σηκώσει ολόκληρος ο κρατικός μηχανισμός τα μανίκια του και βεβαίως να πεισθούν οι επενδυτές ότι αξίζει να έρθουν στην Ελλάδα. Η μέχρι τώρα εμπειρία τους αποτρέπει. Να δούμε αν τα ταξίδια του Πρωθυπουργού θα αποδώσουν.
Η Λιβύη πάντως που κάλεσε τους έλληνες κατασκευαστές να δραστηριοποιηθούν και πάλι στην χώρα αυτή, χρωστάει ήδη ένα σεβαστό ποσό σε πολλούς από αυτούς.
Όλα δείχνουν ότι τα λόγια των πολιτικών δεν καθησυχάζουν τους πολίτες. Είναι δύσπιστοι γιατί δεν ταυτίζονται με τα έργα. Πέρα λοιπόν από τα επικοινωνιακά κόλπα, που καταρρέουν την επομένη, σαν χάρτινος πύργος, χρειάζονται πράξεις για να πεισθούν οι πολίτες. Κι αυτές ακόμα τις περιμένουμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου