Με μικρούς συμβιβασμούς η κυβέρνηση πέρασε και το ασφαλιστικό των δημοσίων υπαλλήλων. Ο Ιούλιος και οι υψηλές θερμοκρασίες στάθηκε σύμμαχος της κυβέρνησης, μια και ο καύσωνας αποθάρρυνε κάθε ενδιαφερόμενο για περαιτέρω κινητοποιήσεις.
Η ευκολία στη νομοθετική «τακτοποίηση» του ασφαλιστικού δεν προδικάζει και ανάλογη ήρεμη πορεία στον μέλλον. Ήδη οι θιγόμενοι ετοιμάζονται για μια σειρά αγωγών που θα κάνουν με τις δικαστικές αποφάσεις που θα ακολουθήσουν τη ζωή των κυβερνητικών αξιωματούχων ιδιαίτερα δύσκολη.
Όπως είναι γνωστό αρκετά άρθρα του νομοσχεδίου έχουν κριθεί από το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους αντισυνταγματικά και είναι θέμα χρόνου να επιβεβαιωθεί και δικαστικά αυτή η νομική γνωμοδότηση.
Η κυβέρνηση αγνόησε αυτές τις γνωμοδοτήσεις επιμένοντας στην νομοθετική της ρύθμιση και αφήνοντας το πρόβλημα να αιωρείται στο μέλλον. Σε σχετικές ερωτήσεις οι αρμόδιοι υπουργοί δήλωσαν ότι αν υπάρξουν σχετικές δικαστικές αποφάσεις που θα δικαιώνουν τους πολίτες σε προσφυγές τους τόσο για τις συγχωνεύσεις των ταμείων όσο και για τις περικοπές των δώρων των συνταξιούχων, αλλά και του Λάφκα είπαν ότι αν συμβεί θα διαβουλευθούν με τους Ευρωπαίους Εταίρους και με το ΔΝΤ.
Μια ανατροπή όμως του μνημονίου μπορεί και να σημαίνει και διακοπή των δόσεων από πλευράς τρόικας μια και οι επιτηρητές καραδοκούν.
Από την άλλη πλευρά ανάσα για κυβερνητικές σκληρές για τους εργαζόμενους αποφάσεις, υπήρξε η συμφωνία εργοδοτών και εργαζομένων για μια νέα συλλογική σύμβαση εργασίας που βγάζει έξω από την αντιπαράθεση την πλευρά των εργοδοτών. Η κυβερνητική πίεση στο φίλα προσκείμενο προεδρείο της ΓΣΕΕ απέδωσε καρπούς. Το κερασάκι που έκαμψε τις αντιρρήσεις των συνδικαλιστών ήταν η αύξηση μετά ένα χρόνο στο 1,5% που είναι το ύψος του ευρωπαϊκού πληθωρισμού σε αντίθεση με τον ελληνικό που τρέχει με ποσοστό άνω του 5%.
Βεβαίως η συμφωνία τελεί υπό την αίρεση της έγκρισης του ΔΝΤ κάτι που χωρίς περιστροφές δήλωσε και ο αρμόδιος υπουργός Ανδρέας Λοβέρδος.
Παράλληλα οι εργαζόμενοι εξασφάλισαν την κατοχύρωση δώρων και επιδομάτων για τους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα και των ΔΕΚΟ.
Τώρα ουδείς γνωρίζει τι τους επιφυλάσσει το μέλλον, αλλά και τι άλλο θα μπορούσαν να κάνουν για να κρατήσουν μια τελευταία γραμμή άμυνας στην θηριώδη αφαίμαξη των εισοδημάτων τους που πίπτει ως πέλεκυς επί της κεφαλής τους.
Δεν είναι λίγοι εκείνοι που θεωρούν ότι ο προσεχής χειμώνας θα είναι ο πιο οδυνηρός που έζησαν οι πολίτες αυτής της χώρας μετά το τέλος του πολέμου. Η ύφεση θα κτυπήσει κόκκινο και η ανεργία θα ξεπεράσει το 15%. Σε αυτό το κύμα ανεργίας με τις επιχειρήσεις να κλείνουν η μια μετά την άλλη με πιο άραγε αναπτυξιακό πρόγραμμα θα απαντήσει άραγε η κυβέρνηση;
Αισίως βρισκόμαστε στο Ιούλιο, με την Βουλή κλειστή και το αναπτυξιακό νομοσχέδιο να αγνοείται.
Όταν ο κλάδος της οικοδομής μαραζώνει, ο τουρισμός παρουσιάζει πτώση και η εμπορική κίνηση έχει σοβαρά μειωθεί, πως απαντά και με πιο αναπτυξιακό πρόγραμμα η κυβέρνηση;
Βεβαίως και λόγω της θηλιάς που έχει βάλει το ΔΝΤ στις δημόσιες επενδύσεις το κράτος αδυνατεί να υποκαταστήσει τον ιδιωτικό τομέα στο σκέλος αυτό της ανάπτυξης.
Με τα λουκέτα στα πάσης φύσεως μαγαζιά να πολλαπλασιάζονται καθημερινά το αύριο μοιάζει τώρα πιο δύσκολο για κάθε μορφής εμπορική δραστηριότητα σε Αθήνα και περιφέρεια.
Το θέμα είναι αν θα επιβιώσει το υποζύγιο μετά την αφαίρεση του σανού από τον στάβλο. Δύσκολοι καιροί για όσους θα ζήσουν αυτό τον χειμώνα σε αυτή την χώρα του ακαταλόγιστου των πολιτικών ευθυνών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου