Τελευταία ευκαιρία

Παρά τις απεργίες, παρά τις αντιδράσεις, παρά τη γενική κατακραυγή το ασφαλιστικό και το εργασιακό πέρασαν από τη Βουλή με μικροαλλαγές που έγιναν για τα μάτια του κόσμου, έτσι σαν ασπιρίνη σε ασθενή με σοβαρή νόσο για να δοθεί η ευκαιρία σε διάφορα παπαγαλάκια να περάσουν το μήνυμα στη σοκαρισμένη κοινωνία ότι στο τέλος, στο παρά πέντε που λένε, κάτι καλύτερο έγινε.
Οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ το σκέφθηκαν καλύτερα και δεν αντέδρασαν υπερψηφίζοντας το νομοσχέδιο. Ποιος τολμάει στις μέρες μας να κατέβει σε εκλογές. Γνωρίζουν καλά ότι θα τους πάρουν με τις πέτρες οι ψηφοφόροι. Εξάλλου δεν ξεχνούν την προεκλογική φράση του Γ. Παπανδρέου ότι λεφτά υπάρχουν. Ούτε μπορούν να αγνοήσουν τον Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος που καθαρά και ξάστερα δήλωσε ότι γνώριζαν όλοι οι πολιτικοί αρχηγοί την οικονομική κατάσταση της χώρας από τον περασμένο Αύγουστο.
Την εβδομάδα που πέρασε την Τετάρτη, η Ν.Δ. δια του Προέδρου της Αντώνη Σαμαρά έδωσε στη δημοσιότητα τις προτάσεις της αξιωματικής αντιπολίτευσης για την συντομότερη έξοδο από την κρίση και κυρίως από το θανάσιμο εναγκαλισμό του ΔΝΤ και της τρόικας. Τις προτάσεις αυτές όπως ήταν φυσικό για την ελληνική πολιτική πραγματικότητα τις απέρριψε μετ επαίνων η κυβέρνηση που τις χαρακτήρισε θεωρητικές.
Το ίδιο βράδυ, την Τετάρτη, ο Πρωθυπουργός κάλεσε όλους τους βουλευτές να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων και να υπερψηφίσουν τα κυβερνητικά νομοσχέδια.
Το γεγονός ότι και τώρα την ώρα που η χώρα βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού τα κόμματα εξακολουθούν να παίζουν με τους όρους του παρελθόντος δηλ. η κυβέρνηση να μην ασχολείται με τις προτάσεις της αντιπολίτευσης και ταυτόχρονα να της ζητάει να υπερψηφίσει τα νομοσχέδια της, δείχνει ότι ουδέν μήνυμα έλαβαν οι πολιτικές δυνάμεις από την οικονομική καταστροφή της χώρας.
Με καταγγελίες του τύπου ότι οι προηγούμενοι έκαναν απάτες και μάλιστα όταν λέγονται σε διεθνή ΜΜΕ δεν κερδίζει η χώρα ούτε ένα πόντο από την χαμένη της αξιοπιστία. Το αντίθετο θα έλεγε κανείς. Όταν οι ξένοι ακούνε τους μεν να κατηγορούν τους δε λένε ότι όλοι ίδιοι είναι, βάζουν μηδέν στο επίπεδο αξιοπιστίας της χώρας και πάνε παρακάτω.
Έστω την υστάτη ώρα τώρα που το σκάφος βολοδέρνει στα κύματα με την αβεβαιότητα που υπάρχει για το μέλλον και με δεδομένα τα εξοντωτικά μέτρα για τους πολίτες που έχουν ήδη δρομολογηθεί, τα κόμματα ή τέλος πάντων όσα κόμματα έχουν πραγματική συναίσθηση των ιστορικών τους ευθυνών, οφείλουν να δουν μαζί τι μπορεί να γίνει, γιατί τα χειρότερα δεν πέρασαν το πιο πιθανό είναι ‘ότι έρχονται.
Οι κινήσεις Μέρκελ για αλλαγές στις υπάρχουσες συνθήκες που θα επιτρέπουν την έξοδο από το ευρώ σε χώρες που δεν συμμορφώνονται με τα κριτήρια του Μάαστριχτ, το κακό παρελθόν του ΔΝΤ σε σχέση με τις χώρες που χρηματοδότησε στο παρελθόν και τέλος το τεράστιο ελληνικό έλλειμμα που δεν διαγράφεται από τη μια στιγμή στην άλλη επιβάλλουν την αξιοποίηση όλων των δυνάμεων της χώρας για να υπάρξει μια χαραμάδα ελπίδας για το μέλλον.
Την ίδια ώρα πέρα από τις καταγγελίες για τις σπατάλες του ενός και του άλλου, είναι απόλυτη η κυβερνητική ευθύνη να ελέγξει πέρα από τους μισθούς τα πάσης φύσεως έξοδα του κράτους. Πολύ απλά το κόστος λειτουργίας του και να επιβάλει ελέγχους αυστηρές ποινές σε όσους χρησιμοποιούν ροζ γραμμές από τα τηλέφωνα του δημοσίου ή κάνουν λογαριασμούς σε κινητά ένδεκα χιλιάδων ευρώ το μήνα.
Παράλληλα να δουν και να θεσμοθετήσουν επιτέλους αυτό που ακούμε και δεν βλέπουμε τους νέους όρους της ανάπτυξης. Γιατί μόνο όσοι δεν έχουν μάτια δεν βλέπουν τα κλειστά μαγαζιά ακόμη και σε πρωτοκλασάτες περιοχές όπως είναι η Αράχοβα ή η Μύκονος.
Οι καιροί ου μενετοί ας μην το ξεχνούν οι κάθε λογής και μορφής άρχοντες αυτής της πολιτείας που βρίσκεται στο μάτι του κυκλώνα.