Η θύελλα των οικονομικών μέτρων που έσπευσε η κυβέρνηση να εξαγγείλει υπό την πίεση των Βρυξελλών έδεσε εκτός επικαιρότητας ή μάλλον πέρασε στα ψιλά την επίσκεψη του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ.
Μια επίσκεψη που έγινε για το τίποτα μια και δεν πήγε ο Μπαν Κι Μουν στη Λευκωσία για να επισφραγίσει κάποια πρόοδο στις συνομιλίες Χριστόφια Ταλάτ στο κυπριακό, που συνεχίζονται εδώ και ενάμισι χρόνο, χωρίς να φαίνεται ότι οδηγούνται σε αίσιο αποτέλεσμα.
Όμως η επίσκεψη αυτή άφησε πίσω της νέους πονοκεφάλους στην ελληνοκυπριακή πλευρά μια και κάποιο ατόπημα του καθοδηγούμενου από τους συμβούλους του Ντάουνερ και Πάσκο Γενικού Γραμματέα δημιούργησε νέα εστία έντασης ανάμεσα στον Πρόεδρο Χριστόφια και τα κόμματα. Ο Μπαν Κι Μουν πήγε να συναντήσει τον ηγέτη της τουρκοκυπριακής κοινότητας Μεχμέτ Αλί Ταλάτ σε στο λεγόμενο Προεδρικό Μέγαρο κάτι που στο παρελθόν δεν έκαναν οι προκάτοχοί του Κουρτ Βαλντχάιμερ και Κόφι Ανάν. Κι αυτό γιατί το ψευδοκράτος που δημιουργήθηκε μετά την κατάληψη του βορείου τμήματος της Κύπρου το 1974 δεν αναγνωρίζεται από κανέναν και φυσικά τον ΟΗΕ που με πολλά ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας έχει καταδικάσει κάθε ενέργεια βίαιου διαχωρισμού της Μεγαλονήσου.
Αυτή η ενέργεια του Γ.Γ. που μεθοδεύθηκε από τους συμβούλους του δεν έγινε διόλου τυχαία. Είχε σκοπό να ενισχύσει τον Ταλάτ στις εκλογές που θα γίνουν στα κατεχόμενα στις 18 Απριλίου απέναντι στον έτερο υποψήφιο τον Ντερβίς Έρογλου που διεκδικεί την ηγεσία των τουρκοκυπρίων.
Πέρα από τα θέματα αυτά που μπορεί στους τρίτους να φαντάζουν ασήμαντα έχουν όμως ουσία και περιεχόμενο τόσο για την Κύπρο που έχει υποστεί την εισβολή και την κατοχή έκτοτε των τουρκικών στρατευμάτων το 1974, είναι και θέμα ουσίας που αφορά τον ΟΗΕ του οποίου ο ύπατος εκπρόσωπος ο Γ.Γ. εμφανίζεται να μην σέβεται τις αποφάσεις του Διεθνούς Οργανισμού που προΐσταται.
Όμως σε επίπεδο συνομιλιών τα πράγματα είναι περίπου στάσιμα παρά την σημαντική πρόοδο που ανακοίνωσαν ότι διαπίστωσαν μέσω του Μπαν Κι Μουν οι δύο πλευρές.
Δεν έχουν συζητηθεί σημαντικά κεφάλαια, όπως είναι το εδαφικό το περιουσιακό, η ασφάλεια και οι εγγυήσεις, έχει γίνει μια πρώτη καταγραφή των διαφορών των δύο πλευρών στα θέματα οικονομίας και Ευρωπαϊκής Ένωσης, ενώ η «σημαντική πρόοδος» εντοπίζεται στα θέματα διακυβέρνησης και διαμοιρασμού των εξουσιών.
Η ελληνοκυπριακή πλευρά δέχθηκε εκ περιτροπής προεδρία με αναλογία τέσσερα χρόνια ε/κ Πρόεδρος και δύο χρόνια τ/κ Πρόεδρος με Αντιπρόεδρο αντίστοιχα από την άλλη κοινότητα που θα εκλέγονται με σταθμισμένη ψήφο δηλ. το 20% των ελληνοκυπριακών ψήφων θα μετριέται για την εκλογή του τουρκοκύπριου Προέδρου. Στο υπουργικό συμβούλιο του ομοσπονδιακού κράτους η αναλογία στη σύνθεση του θα είναι οκτώ ελληνοκύπριοι και πέντε τουρκοκύπριοι. Για τη λήψη όμως κάθε απόφασης θα απαιτούνται οι ψήφοι δύο τ/κ βουλευτών.
Στη Βουλή η αναλογία ε/κ με τ/κ θα είναι 75-25 και στη Γερουσία 50-50. Στην αρμοδιότητα του Ομοσπονδιακού κράτους θα είναι η Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη, αλλά ο διαμοιρασμός των χωρικών υδάτων θα είναι 50-50.Τα συνιστώντα κρατίδια ε/κ και τ/κ θα έχουν στα χωρικά τους ύδατα την ευθύνη της έρευνας και της διάσωσης.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η αναλογία τ/κ και ε/κ σε επίπεδο πληθυσμού είναι 82% προς 18%. Οι έποικοι από την Τουρκία υπολογίζονται σε 180.000-200.000 σε σχέση προς τις 80.000 των τ/κ που παρέμειναν στο νησί. Η αναλογία σε επίπεδο περιουσιών 91% προς 9%.
Το έδαφος που έχουν καταλάβει οι Τούρκοι από το ’74 είναι το 37% της Μεγαλονήσου. Κατά τα άλλα η Κύπρος έχει ενταχθεί από το 2004 στην Ε.Ε. και έχει από το 2009 έχει ενταχθεί στην ΟΝΕ δηλ. έχει για νόμισμά της το ευρώ. Η Ευρωπαϊκή Ένωση θεωρεί με βάση τη σύμβαση προσχώρησης την Κύπρο ενιαίο κράτος στο οποίο για λόγους ανωτέρας βίας ,βλέπε στρατεύματα κατοχής, δεν εφαρμόζεται η εξουσία σε όλη την επικράτεια. Παρ όλα αυτά το 80% των τ/κ έχει πάρει ευρωπαϊκό διαβατήριο από την Κυπριακή Δημοκρατία. Στο σχιζοφρενικό αυτό σχήμα, η λύση μετά από 36 χρόνια κατοχής, παραμένει πάντα ζητούμενο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου