Κυριακή 27 Αυγούστου 2006

Τα δάση κινδυνεύουν από τα…αιγοπρόβατα!

Όπως κάθε φορά, έτσι και φέτος με τις πυρκαγιές, η υπερβολή παίρνει τη θέση της νηφάλιας αντιμετώπισης του προβλήματος. Στον λαϊκισμό έχουν ήδη προσχωρήσει και ορισμένα ΜΜΕ με πρώτα από όλα τα ηλεκτρονικά, με αποτέλεσμα την παραπληροφόρηση μια και οι από του τηλεοπτικού άμβωνος ρήτορες, αναγάγουν εαυτούς σε ειδικούς επί παντός επιστητού και στην προκειμένη περίπτωση σε περιβαλλοντολόγους, δασολόγους, πυροσβέστες και αεροπόρους.
Καταλογίζουν ευθύνες και εκδίδουν καταδικαστικές αποφάσεις με περισσή ευκολία. Το όλο παιχνίδι κρατάει λίγα μόλις εικοσιτετράωρα. Όσο και οι πυρκαγιές. Μόλις αυτές σβήσουν, κλείνουν και οι κάμερες, μια και μετακομίζουν σε κάποιο άλλο εντυπωσιακό θέαμα. Το αύριο δεν τους απασχολεί.
Είναι αλήθεια ότι οι πυρκαγιές της Χαλκιδικής και της Μάνης απέδωσαν φέτος ένα θλιβερό ρεκόρ στην καμένη ελληνική γη. Από 32.000-44.000 χιλιάδες στρέμματα, ήταν ο απολογισμός των καμένων εκτάσεων από το 2002 έως πέρσι. Φέτος στα ήδη καμένα 45.000 στρέμματα, προστέθηκαν ακόμη 50.000 της Χαλκιδικής και άλλα 30.000 της Μάνης με αποτέλεσμα να φτάσουμε τα 125.000 στρέμματα καμένης γης.
Συνιστά αυτό το γεγονός οικολογική καταστροφή; Οι ειδικοί των οποίων η φωνή λίγο ακούγεται, γιατι τα όσα λένε δεν δημιουργούν υψηλή τηλεθέαση, λένε όχι. Κι αυτό γιατί το δάσος αναπαράγεται από μόνο του. Εξάλλου και τα δένδρα έχουν ένα όριο ζωής, που είναι ίσο με αυτό του ανθρώπου που δεν ξεπερνά κατά μέσο όρο τα 80 χρόνια.
Στην Κασσάνδρα για παράδειγμα το δάσος είχε καταστραφεί από πυρκαγιά το 1981. Ξανάγινε όμως το δάσος μέσα σε αυτά τα 25 χρόνια. Η φύση έχει προβλέψει για όλα ,αρκεί να μην παρέμβει ο άνθρωπος και τα … αιγοπρόβατα!!! Ο άνθρωπος με την μπουλντόζα και τα αιγοπρόβατα που τρώνε τα ψυχανθή, που είναι η πρώτη βλάστηση των νέων φυτών.
Βεβαίως στη Μάνη κάηκαν και πολλά ελαιόδενδρα και εδώ το θέμα είναι διαφορετικό, μια και δημιουργούνται σοβαρά προβλήματα με τους αγρότες που χάνουν περιουσίες και εισοδήματα. Χάθηκαν και κατοικίες, αλλά και κινητές αξίες από τις πυρκαγιές. Οι αποζημιώσεις είναι το ένα θέμα και το άλλο τι κάνει η πολιτεία από εδώ και πέρα, μετά τις αμήχανες δηλώσεις των υπουργών. Γιατι ούτε οι συγνώμες , ούτε οι αναποδιές που επικαλέστηκαν κάποιοι ,ούτε οι δηλώσεις του τύπου, όλα έγιναν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, δείχνουν υπεύθυνη αντιμετώπιση ενός προβλήματος που αντιμετωπίζει η χώρα μας κάθε καλοκαίρι.
Όπως λένε οι ειδικοί, η φύση μπορεί να αντιμετωπίσει τις καταστροφές από τις πυρκαγιές χωρίς την ανθρώπινη παρέμβαση.
Τι χρειάζεται να κάνει η πολιτεία ; Να εμποδίσει να εισβάλουν στην καμένη γη οι οικοπεδοφάγοι και τα αιγοπρόβατα. Να φτιάξει αντιπυρικές ζώνες και να διευρύνει τον στόλο των Καναντέρ. Τα γερασμένα αεροπυροσβεστικά, τα παλιά είναι του 1974, επιβάλλεται να αντικατασταθούν με νέα,που να μπορούν να απογειωθούν και με υψηλότερες των 38ο θερμοκρασίες και τα 22 να γίνουν 52 και να είναι κάθε χρόνο Ιούλιο και Αύγουστο ετοιμοπόλεμα. Εξάλλου τι κοστίζουν κάθε 10 Καναντέρ. Όσο ένα
F – 16. Με πέντε λοιπόν λιγότερα F – 16, θα είχε η χώρα μας μια σοβαρή προστασία από τις πυρκαγιές και θα μπορούσε να καλύψει ακόμη και ανάγκες γειτονικών χωρών. Αυτή την ευθύνη έχει η εκάστοτε κυβέρνηση και η ολιγωρία δεν είναι μόνο σημερινή είναι και χθεσινή και προχθεσινή. Γιατι η ευθύνη της εξουσίας αναφέρεται σε τρεις λέξεις. Προγραμματισμός, συντονισμός και έλεγχός. Αυτά άραγε που μαθαίνουν οι πρωτοετείς φοιτητές των πανεπιστημιακών σχολών, τα γνωρίζουν οι ασχολούμενοι με τα κοινά;