Οι εξελίξεις σε Γαλλία -Τουρκία και η Ελλάδα

Οι εξελίξεις στην Τουρκία, αλλά και η εκλογή Σαρκοζί στη Γαλλία επιβάλουν μια πιο προσεκτική παρακολούθηση των γεγονότων που συμβαίνουν τόσο στον ευρωπαϊκό περίγυρο όσο και στην γειτονική μας χώρα. Η εκλογή Σαρκοζί στη Γαλλία σηματοδοτεί μια νέα εποχή για την Ευρώπη και τις σχέσεις της με τις τρίτες χώρες. Ο νέος γάλλος Πρόεδρος έχει δηλώσει ατλαντιστής και έχει ταχθεί εναντίον της ένταξης της Τουρκίας στην Ε.Ε. Αυτές του οι θέσεις ταυτίζονται με τις απόψεις της καγκελαρίου Μέρκελ που στο πρόσωπο του Σαρκοζί βρήκε έναν νέο εταίρο, πράγμα που σημαίνει ότι ο γαλλογερμανικός άξονας που αποτελεί την ατμομηχανή της Ε.Ε. θα επαναδραστηριοποιηθεί. Το ερώτημα είναι προς πια κατεύθυνση. Πόσο ευρωπαϊκά όμως και πόσο φιλοατλαντικά θα κινηθεί το δίδυμο Σαρκοζί – Μέρκελ.
Υπάρχει και η εκκρεμότητα της ευρωπαϊκής συνταγματικής συνθήκης, που την μπλοκάρισε το αρνητικό γαλλικό δημοψήφισμα, αλλά και η ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας, για την οποία έχει δηλώσει κάθετα αντίθετος ο Σαρκοζί.
Στο δυσκίνητο όχημα των «27» εταίρων της Ε.Ε. οι αποφάσεις στα μεγάλα θέματα λαμβάνονται με ομοφωνία, πράγμα που σημαίνει, ότι ο Νοκολά Σαρκοζί θα πρέπει να πείσει πολλούς με διαφορετικές απόψεις στον ευρωπαϊκό περίγυρο.
Βεβαίως η κατάσταση στην Τουρκία δεν ευνοεί τους θιασώτες της ενταξιακής της πορείας, μια και δοκιμάζονται αυτή την περίοδο και τα μικρά στίγματα εκδημοκρατισμού της και κανείς δεν γνωρίζει που θα πάει η χώρα αυτή, με δεδομένο ότι η κοινωνία της είναι βαθιά διχασμένη, ανάμεσα στους οπαδούς της μαντίλας, που κατά παράδοξο τρόπο υπερασπίζονται η Ε.Ε. και οι ΗΠΑ και όσους τάσσονται υπέρ της διατήρησης του κοσμικού κράτους, θέση με την οποία συμπαρατάσσονται και οι στρατιωτικοί.
Η σημερινή κρίση στην Τουρκία, δεν είναι η οποιαδήποτε. Ένα πραξικόπημα των στρατιωτικών δεν προσφέρεται έστω και σαν προσωρινή λύση, γιατί θα έχει σοβαρές επιπτώσεις για την Τουρκία, με πρώτη από αυτές τον ευρωπαϊκό αποκλεισμό της γειτονικής μας χώρας. Στο πρόσωπο του επόμενου Προέδρου θα παιχθεί ο όποιος συμβιβασμός. Κι αυτό γιατί κατά παράδοση ο Πρόεδρος μέχρι τώρα αποτελούσε το μάτι και το αυτί των στρατιωτικών. Αυτό το άτυπο status, επιδίωξε να αλλάξει ο Ταγίπ Ερντογάν με τον προώθηση του ισλαμιστή Αμπντουλάχ Γκιουλ στο ύπατο αξίωμα της Τουρκίας. Η κίνηση αυτή είχε σαν αποτέλεσμα να συνασπισθούν οι αριστεροί του Μπαϊκάλ με τους στρατιωτικούς και με τέχνασμα την απαρτία κατάφεραν να μπλοκάρουν αυτή την εκλογή.
Σε αυτό το πολιτικό σκηνικό στη γειτονιά μας και στην κεντρική Ευρώπη, η Ελλάδα καλείται να σταθμίσει τα συμφέροντα της και να κινηθεί ανάλογα μια και η αδράνεια που συχνά παρατηρείται, γιατί κάποιοι πολιτικοί κάνουν «αγγαρεία», και αφήνουν τον αυτόματο πιλότο να δουλέψει γι αυτούς και να υπάρξουν στρατηγικές και πολιτικές ικανές να ικανοποιήσουν επαρκώς τα ελληνικά συμφέροντα. Για να ξεπεράσει κάποτε η πολιτική τα λόγια, να προχωρήσει σε πράξεις και να ικανοποιήσει τα συμφέροντα των πολιτών.

Η επίσπευση των εκλογών και η ομάδα αγγαρείας

Όπως όλα δείχνουν ο τέταρτος χρόνος διακυβέρνησης από τη Νέα Δημοκρατία δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλά. Είναι ιδιαίτερα δύσκολος και μοιάζει τώρα διόλου εύκολο να τον διαβεί το κόμμα της εξουσίας ως το τέλος του, τον Μάρτιο του 2008. Κι αυτό, όχι γιατί το ΠΑΣΟΚ ζητάει επίμονα την άμεση προσφυγή στις κάλπες. Το πραγματικό πρόβλημα, που θα οδηγήσει όπως όλα δείχνουν το φθινόπωρο στις κάλπες, βρίσκεται εντός των τειχών της Νέας Δημοκρατίας. Η συνέχιση του μεταρρυθμιστικού έργου της κυβέρνησης μοιάζει δύσκολη, μια και την έχουν φρενάρει πράξεις και αδυναμίες, όχι ενός, αλλά πολλών υπουργών.
Δεν πρόφτασε να καθίσει η σκόνη από την αποπομπή Τσιτουρίδη, που κι αυτή πέρασε από το ζεστό στο κρύο πριν πραγματοποιηθεί και ήρθε ο λόγος Πολύδωρα στη Βουλή να μας πληροφορήσει, ότι εκτίει την ποινή του υπουργού και ότι κάνει αγγαρεία που κατέχει τον υπουργικό θώκο.
Όλα αυτά την ώρα που οι μολότοφ πέφτουν κάθε μέρα σαν την βροχή, σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη και οι κουκουλοφόροι καταστρέφουν ανενόχλητοι τις περιουσίες των πολιτών.
Αλλά το θέμα δεν περιορίζεται στον Β. Πολύδωρα. Υπάρχει πλέον θέμα και για τον Υπουργό δικαιοσύνης, που κάλυψε ήδη τον Γενικό Γραμματέα του για το θέμα της κόρης του, το όνομα της οποίας βρίσκεται στη λίστα του ανακριτή για την έρευνα που αφορά τις μετοχές φούσκες, αλλά τώρα πρέπει να ζητήσει και από το Πρόεδρο του Αρείου Πάγου που είναι προσωπική του επιλογή να δώσει εξηγήσεις για το «πόθεν έσχες» των περιουσιακών στοιχείων του γιου του. Φαίνεται όμως ότι δεν φτάνει ούτε αυτός ο πονοκέφαλος για τον πρωθυπουργό που έχει επανειλημμένα διακηρύξει ότι θα επιδείξει μηδενική ανοχή στη διαφθορά.
Από το υπουργείο Εξωτερικών πέφτουν η μία μετά την άλλη οι τορπίλες, με αποδέκτες τους ρώσους, την ώρα που ο Κ. Καραμανλής έχει στήσει μια σοβαρή διπλωματική γέφυρα που επισφραγίστηκε με την υπογραφή της συμφωνίας για την κατασκευή του αγωγού Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολη.
Βασιλικότερη του βασιλέως εμφανίστηκε η Ντόρα Μπακογιάννη όταν αρχικά τάχθηκε υπέρ της εγκατάστασης του αντιπυραυλικού συστήματος στην Πολωνία και την Τσεχία, για να διευρύνει στη συνέχεια τις προτάσεις της για την εγκατάσταση του συστήματος σε ολόκληρη την Ευρώπη. Παρά τις διορθωτικές κινήσεις, που στη συνέχεια έγιναν η ζημιά που προκλήθηκε είχε σαν αποτέλεσμα την δυσαρέσκεια των ρώσων και βεβαίως του μεγάρου Μαξίμου, που θεωρεί αυτές τις θέσεις εκτός κυβερνητικής γραμμής.
Ο δρόμος προς τις εκλογές μοιάζει στρωμένος με αγκάθια και ο πρωθυπουργός καλείται τώρα να σηκώσει μόνος το μεγαλύτερο βάρος των εκλογών, εκμεταλλευόμενος τη θετική του εικόνα όπως αυτή καταγράφεται επανειλημμένα στις δημοσκοπήσεις.
Το γεγονός ότι ακόμη και ο Γ. Αλογοσκούφης μίλησε δημόσια για εκλογές τον προσεχή Οκτώβρη, δείχνει ότι το αγώι δεν κατάφερε να ξυπνήσει τον αγωγιάτη. Το θέμα είναι αν μια τέτοια ασφυκτική χρονική περίοδος αφήνει περιθώρια αλλαγών στο κυβερνητικό σχήμα, ή αν θα πρέπει ο πρωθυπουργός να πορευθεί προς τις εκλογές με υπουργούς που εκτίουν ποινές και το κάνουν για αγγαρεία.

Η αγγαρεία να είσαι…υπουργός και οι καταδρομείς κουκουλοφόροι

Αγγαρεία κάνει στο υπουργείο Δημόσιας Τάξης μας είπε προχθές από το βήμα της Βουλής ο Βύρων Πολύδωρας. Για να προσθέσει ότι έχει την παραίτηση του στο τσεπάκι του στη διάθεση του πρωθυπουργού.
Ως τώρα ξέραμε ότι οι ασχολούμενοι με τα κοινά αγωνίζονται αρχικά να εκλεγούν βουλευτές και στην συνέχεια να προκριθούν ανάμεσα στους συναδέλφους τους, αν το κόμμα τους βρεθεί στην εξουσία, για να αναλάβουν ένα υπουργείο στη διάρκεια της κυβερνητικής θητείας.
Όμως εδώ βλέπουμε ότι τα πράγματα να έχουν αλλάξει. Ένας υπουργός δηλώνει ότι το υπουργιλίκι είναι γι αυτόν είναι αγγαρεία. Όλοι γνωρίζουμε ότι όποιος κάνει μια δουλειά σαν αγγαρεία και δεν αποδίδει σε αυτήν και οι υφιστάμενοι του βλέποντας τον προϊστάμενο να βαριέται τη ζωή του, τον μιμούνται και προσπαθούν να την κάνουν κι αυτοί γυριστή και να αφήνουν για αύριο ότι έχουν να φτιάξουν σήμερα.
Άντε με αυτή τη νοοτροπία να δραστηριοποιηθεί ο αξιωματικός ή ο αστυφύλακας, να τρέξει για να συλλάβει, όπως ζήτησε στην συνέχεια της ομιλίας του ο Βύρων Πολύδωρας τον γκαζάκια. Κι αυτός θα πει και δικαιολογημένα με την σειρά του, γιατί να ρισκάρω και να βάλω σε κίνδυνο τη σωματική μου ακεραιότητα, αφού ακόμη και ο πολιτικός μου προϊστάμενος δηλώνει ότι κάνει αγγαρεία στο υπουργείο Δημόσιας Τάξης.
Βεβαίως πήραν και τα εύσημα από τον υπουργό Δημόσιας Τάξης οι κουκουλοφόροι που έριξαν ριπές στο αστυνομικό τμήμα της Ν. Ιωνίας, όταν τους αποκάλεσε καταδρομείς. Οι έχοντες εκπληρώσει την στρατιωτική τους θητεία γνωρίζουν ότι η προσφιλέστερη άσκηση των καταδρομέων, είναι να πιάνουν στον ύπνο ένα εχθρικό στρατόπεδο και να εξουδετερώνουν τους αντιπάλους τους. Με αυτή την έννοια κατά Πολύδωρα, έδρασαν οι καταδρομείς κουκουλοφόροι και στο αστυνομικό τμήμα των Εξαρχείων.
Τώρα άντε ο πολίτης να ζητήσει το αυτονόητο. Την ασφάλεια που οφείλουν να του παρέχουν οι πενήντα και πλέον χιλιάδες αστυνομικοί, που υπηρετούν στα σώματα ασφαλείας, που σε ποσοστό αναλογικά με τον πληθυσμό είναι περισσότεροι από κάθε άλλη ευρωπαϊκή χώρα. Θα του απαντήσουν ότι αγγαρεία κάνω. Ή το σημαντικότερο, εγώ μεροκάματο βγάζω στην αστυνομία βρέθηκα όχι γιατί το ήθελα, αλλά μου εξασφάλιζε έτσι μια θέση στο δημόσιο.
Εξάλλου είναι κοινό μυστικό ότι σε μια ληστεία η αστυνομία φτάνει τις περισσότερες φορές τελευταία. Όταν έχουν εξαφανιστεί οι ληστές και έχουν μείνει όρθια ή οριζοντιωμένα τα θύματά τους.
Όμως οι πολίτες κάνουν από την πλευρά τους την αγγαρεία και πληρώνουν τους φόρους τους για να συντηρηθεί ένας στρατός που είναι αναποτελεσματικός στα καθήκοντά του, κι αυτό φαίνεται να μην συγκινεί τον αρμόδιο υπουργό που βγαίνει επί είκοσι χρόνια βουλευτής και φαίνεται να έχει ψιλοβαρεθεί και αυτό το ρόλο, για τον όποιο μίλησε ελαφρώς απαξιωτικά μια και θεώρησε περίπου δεδομένη την επανεκλογή του.
Καταλήγοντας την ομιλία του στη Βουλή και με στιλ Δον Κιχώτη είπε στο δραματικό του κρεσέντο «θα παλέψω μόνος μου», θέλοντας έτσι να συγκινήσει τους βουλευτές την αντιπολίτευσης που δεν τον συνδράμουν και του ζητούν κι από πάνω και τα ρέστα, που σημαίνει με μια λέξη παραίτηση από τον υπουργικό θώκο.

Τα εξοπλιστικά το δημόσιο χρέος και οι πραγματικές ανάγκες

Κόσμος πάει κι έρχεται αυτές τις ημέρες στο «Πεντάγωνο» με σκοπό να προωθήσει την πραμάτεια του σε οπλικά συστήματα. Το νέο πακέτο των εξοπλισμών προβλέπει την διάθεση ενός ποσού 25 δις ευρώ που έχει ανοίξει την όρεξη των προμηθευτών αεροπλάνων, φρεγατών, τεθωρακισμένων οχημάτων και άλλων εξοπλιστικών προγραμμάτων. Ήδη το προηγούμενο πακέτο των εξοπλιστικών δημιούργησε τεράστιο πρόβλημα στην εθνική οικονομία, ανάγκασε την κυβέρνηση να εκδώσει μέσω του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους τα γνωστά δομημένα ομόλογα, για να μην εμφανίζονται στο επίσημο δημόσιο χρέος. Σε μια χώρα 10 εκατομμυρίων που το δημόσιο χρέος της ξεπερνάει τα 280 δισεκατομμύρια ευρώ και οι ετήσιοι τόκοι φτάνουν τα 10 δις ευρώ, κάθε νέα δαπάνη οφείλει να μην παραβλέπει αυτά τα πραγματικά δεδομένα. Δεν είναι τυχαίο επίσης το γεγονός, ότι στα εξοπλιστικά οι προμήθειες που κυκλοφορούν ζαλίζουν από τα μηδενικά που εμπεριέχουν, ενώ πολλά οπλικά συστήματα που αγοράστηκαν στο παρελθόν σαπίζουν σε κάποιες στις αποθήκες ή κρίθηκαν ακατάλληλα για να εξυπηρετήσουν το σκοπό για τον οποίο αγοράστηκαν.
Ήδη πρόσφατα αγοράστηκαν 30 F-16 και οι αμερικανοί πιέζουν για την ενεργοποίηση της οπσιόν για 10 ακόμη, την ώρα που ο τύπος αυτός εγκαταλείπεται από τους κατασκευαστές του και τη θέση του παίρνει το νέο F-18 για το οποίο έχει ήδη εκδηλώσει ενδιαφέρον η Τουρκία. Αυτό σημαίνει ότι όταν θα παραλαμβάνει η Ελλάδα μετα από 3-4 χρόνια τα F-16, τότε θα προκύπτει η ανάγκη να προχωρήσει σε μια νέα παραγγελία του βελτιωμένου τύπου, για να ισορροπήσει την αγορά της γειτονικής μας χώρας.
Πολλοί ειδικοί γύρω από τα θέματα των εξοπλιστικών προγραμμάτων υποστηρίζουν ότι οι ελληνικές ανάγκες θα μπορούσαν να καλυφθούν με αντιαεροπορικά συστήματα μικρού, μεσαίου και μεγάλου βεληνεκούς, αντί των πολλών και ποικίλλων κατηγοριών πολεμικών αεροσκαφών.
Η Ελλάδα μπορεί να επικαλείται τα μεγάλα εξοπλιστικά προγράμματα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, όμως αυτό δε λαμβάνεται υπόψη από τους ευρωπαίους, στους οικονομικούς δείκτες που οφείλει να επιτυγχάνει η χώρα, για να βρίσκεται χωρίς προβλήματα στη ζώνη του ευρώ. Είναι λοιπόν σύνθετο το πρόβλημα που συνδέει τα εξοπλιστικά προγράμματα με τον προϋπολογισμό και τις οικονομικές δυνατότητες της χώρας.
Και το ερώτημα που προκύπτει είναι κατά πόσο οι ανάγκες των αρχών του 21^ου αιώνα της χώρας μας, παρουσιάζονται ίδιες με αυτές των πρώτων χρόνων της μεταπολίτευσης, στη διάρκεια των οποίων ούτε το σύμφωνο της Βαρσοβίας είχε διαλυθεί, ούτε η χώρα βρισκόταν εντός των πυλών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στην κρίσιμη αυτή εξίσωση χρειάζεται να επικεντρωθεί το κυβερνητικό ενδιαφέρον, μετά και την έξοδο της χώρας από την επιτήρηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τα υπερβολικά ελλείμματα του πρόσφατου παρελθόντος, τα οποία κατάφερε να περιορίσει κάτω από τα όρια που έχουν τεθεί για τις χώρες της ευρωζώνης.
Γιατί τα χρήματα στο δημόσιο τομέα δεν περισσεύουν μάλλον λείπουν από ότι δείχνει και το υψηλό χρέος που υπάρχει και δεν μειώνεται, αλλά αντίθετα αυξάνεται κατά έτος.

Οι πολιτικές εξαγγελίες και η καθημερινή πραγματικότητα

Στη λογική του συμψηφισμού κινήθηκε η χθεσινή συζήτηση στη Βουλή για τα ομόλογα μια και απ ότι αποκαλύφθηκε η έκδοση των δομημένων χρονολογείται από το 1999. Κατά τα άλλα η συζήτηση στο Κοινοβούλιο σε επίπεδο αρχηγών κομμάτων που έγινε με πρωτοβουλία του ΚΚΕ είχε για θέμα της την αγροτική πολιτική. Βεβαίως συζητήθηκε και το θέμα αυτό εν μέσω αντεγκλήσεων κυβέρνησης και αντιπολίτευσης για το ποιοι και πότε εξέδωσαν τα δομημένα ομόλογα. Το ερώτημα που παραμένει αναπάντητο είναι πόσα ομόλογα κατευθύνθηκαν προς τα Ασφαλιστικά Ταμεία και τι προμήθειες από τους κάθε λογής μεσάζοντες εισπράχθηκαν.
Στο μεγάλο θέμα της αγροτικής πολιτικής ακούσαμε μεταξύ άλλων την κυβέρνηση να μιλάει αύξηση των εξαγωγών στα τρία τελευταία χρόνια κατά 33% και της παραγωγής βιολογικών προϊόντων από το 0,8% στο 3%, ενώ για την μεγάλη διαφορά τιμής ανάμεσα στην τιμή του παραγωγού και αυτήν του καταναλωτή δεν υπήρξε κανένα νεώτερο, υπέρ της μιας ή της άλλης πλευράς και σε βάρος των μεσαζόντων. Κάποια άλλα ενδιαφέροντα που ακούστηκαν στη διάρκεια της συζήτησης αφορούν τον αριθμό των αγροτών που από 765.000 και 20,5% του ενεργού πληθυσμού που υπήρχαν πριν δύο δεκαετίες περιορίστηκαν στις 500.000 και στο 12,5% σήμερα. Πιο ενδιαφέρον στοιχείο είναι αυτό που αφορά την εισφορά των αγροτών στο ΑΕΠ που από το 10,4% περιορίστηκε στο 4,4% την ίδια περίοδο.
Σε ότι αφορά το λάδι και το έτος τυποποίησης που προηγήθηκε απέχει πολύ από του να είναι ένα ξεχωριστό προϊόν στις αγορές του εξωτερικού. Στην Κίνα κάποιοι επιτήδειοι συμπατριώτες μας, σε συνεργασία με κινέζους αντίστοιχης συμπεριφοράς, εξάγουν υποτίθεται τυποποιημένο λάδι, που το μόνο που λείπει από το περιεχόμενο του είναι το υψηλής ποιότητας ελληνικό ελαιόλαδο, εξαπατώντας με το αζημίωτο τους καταναλωτές και ταυτόχρονα δυσφημώντας το καλύτερο ενδεχομένως προϊόν της χώρας μας.
Πέρα από αυτές τις μικρές και μεγάλες κομπίνες που το ελληνικό κράτος αγνοεί, υπάρχουν και τα εμπόδια που μπαίνουν σε κάθε έντιμο εξαγωγέα ελληνικών γεωργικών προϊόντων. Πρόσφατα, έλληνας επιχειρηματίας θέλησε να εξάγει ποσότητες κρασιών στην τεράστια αγορά της Κίνας και από το Γενικό Χημείο του Κράτους ζήτησε να του αναλύσει το περιεχόμενο του προϊόντος για να στείλει το περιεχόμενο της ανάλυσης ως συνοδευτικό απαραίτητο για τις αρχές της μεγάλης αυτής αγοράς. Από το Γενικό Χημείο του είπαν ότι δεν κάνουν ανάλυση στο κρασί σε ιδιώτες, γιατι ο νόμος το προβλέπει μόνο για τους συνεταιρισμούς. Απευθύνθηκε λοιπόν ο επιχειρηματίας στον αρμόδιο υφυπουργό Α. Κοντό μέσω φίλου του υπουργού και του ζήτησε το αυτονόητο, να τακτοποιήσει αυτή την δυσμενή για τους ιδιώτες εξαγωγείς ρύθμίση, για να πάρει την απάντηση του ράθυμου κράτους ότι θα χρειαστεί ένας ολόκληρος χρόνος για να αλλάξει ο σχετικός νόμος. Αυτή είναι δυστυχώς η απογοητευτική εικόνα του κράτους, που από τη μια βγάζει απαγορευτικό στο σοβαρό επιχειρηματία και από την άλλη αφήνει ανεξέλεγκτο την απατεώνα που πουλάει ακατάλληλα για κατανάλωση προϊόντα.
Κατά τα άλλα ακούσαμε στη Βουλή πολλά αισιόδοξα και υποσχέσεις από όλους για τους αγρότες. Μόνο που η καθημερινότητα διαψεύδει και τους μεν και τους δε, που με την πολυνομία τις άπειρες εγκυκλίους και τα παραθυράκια, εμποδίζουν κάθε σοβαρό επιχειρηματία να δραστηριοποιηθεί αφήνοντας ελεύθερο το πεδίο στους κάθε λογής αετονύχήδες να λειτουργούν ανεξέλεγκτα.

Οι εξελίξεις στην Τουρκία αξίζουν ιδιαίτερης προσοχής

Με πρόωρες εκλογές απάντησε ο Ταγίπ Ερντογάν στο στρατιωτικό κατεστημένο, που μέσω της απόφασης του Συνταγματικού Δικαστηρίου επιχείρησε να κόψει το δρόμο προς την Προεδρία της Δημοκρατίας ενός εκπροσώπου του πολιτικού ισλάμ.
Δεν έκανε όμως αυτό που ήθελαν οι στρατιωτικοί, να ρίξουν την κυβέρνηση και να της περιορίσουν την κοινοβουλευτική της δύναμη μέσα από μια νέα εκλογική διαδικασία προκειμένου να αναγκαστεί μέσω της συναλλαγής με τα κόμματα της αντιπολίτευσης να ενδώσει σε πρόσωπο της αρεσκείας του κεμαλικού κατεστημένου. Από την πλευρά του ο Ερντογάν επιδιώκει τώρα να περάσει απευθείας στο λαό την επιλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας με τροποποίηση του ισχύοντος συντάγματος.
Αυτό η εξέλιξη οδηγεί την γειτονική μας χώρα σε μια νέα περιδίνηση από την οποία ουδείς γνωρίζει πως θα εξέλθει. Στο πλευρό του Ερντογάν βρίσκεται ήδη η Ε.Ε. αλλά και οι ΗΠΑ, που προειδοποίησαν τους στρατιωτικούς για τους κινδύνους που εγκυμονεί μια περαιτέρω ανάμειξή τους στην πολιτική ζωή της χώρας. Αποδεικνύεται παράλληλα σε καλό παίκτη της πολιτικής σκακιέρας ο Ερντογάν, που δήλωσε ότι η εξέλιξη ήταν μια σφαίρα κατά της Δημοκρατίας. Ο Τούρκος πρωθυπουργός έχει ήδη στο παρελθόν φυλακιστεί από τους στρατιωτικούς για τις ιδέες του και σήμερα έχει την τόλμη να τα βάλει μαζί τους και να εκμεταλλευτεί στο έπακρο τόσο την πορεία της χώρας προς την Ευρώπη όσο και την στήριξη των ΗΠΑ που έστειλαν ανάλογες προειδοποιήσεις προς τους στρατιωτικούς.
Η απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου για την ακύρωση της εκλογικής διαδικασίας του κοινοβουλίου μπορεί να χαρακτηρίσθηκε πραξικοπηματική από νομικούς κύκλους της Άγκυρας, εν τούτοις το πιο πιθανό είναι ότι απέτρεψε ένα ενδεχόμενο πραξικόπημα των στρατιωτικών που δεν συμφωνούσαν με την εκλογή ενός ισλαμιστή του Αμπντουλάχ Γκιούλ στο ύπατο αξίωμα της χώρας, που κατά παράδοση αποτελεί τον θεματοφύλακα του κεμαλισμού στην Τουρκία.
Στην όλη αυτή εξέλιξη η δήλωση της υπουργού Εξωτερικών Ντόρας Μπακογιάννη που αναφέρει ότι η χώρα μας θέλει στα σύνορά της μια σταθερή ευρωπαϊκή Τουρκία υπήρξε ιδιαίτερα προσεκτική για να μην θεωρηθεί ότι παρεμβαίνει στα εσωτερική της γειτονικής μας χώρας.
Πάντως, παρά την ήρεμη αυτή δήλωση της Ντόρας Μπακογιάννη, η ελληνική πλευρά παρακολουθεί με προσοχή και κάποια ανησυχία τα τεκταινόμενα στην Τουρκία, μια και όλοι γνωρίζουν ότι η γειτονική μας χώρα συνηθίζει να κάνει εξαγωγή στις εσωτερικές της εξελίξεις.
Η διαφαινόμενη κάποια εκτόνωση αρχικά χθες, δεν συμπλήρωσε ούτε ένα εικοσιτετράωρο. Δεύτερη δικαστική ήρθε να ταράξει και πάλι τα νερά παρεμβαίνοντας στην ημερομηνία των εκλογών την οποία θέλουν να μεταθέσουν, από τις 24 Ιουνίου που πρότεινε ο Ερντογάν, στις 22 Ιουλίου.
Στην προοπτική της εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας από το λαό, αντέδρασε και ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης της Τουρκίας ο Ντενίζ Μπαϊκάλ , που χαρακτήρισε τον Πρόεδρο που θα εκλέγεται από το λαό Σουλτάνο, αποδίδοντας έτσι αιχμές προς την πλευρά του Ερντογάν ότι στην ουσία εμφορείται από ιδέες που παραπέμπουν στην Οθωμανική περίοδο που καταδίκασε με την παρουσία του στην πολιτική σκηνή πριν 85 χρόνια ο Κεμάλ Ατατούρκ.
Τα εσωτερικά της Τουρκίας μπορεί να μοιάζουν για κάποιους μακρινά, αλλά δεν είναι και οφείλει να τα παρακολουθεί η ελληνική πλευρά με μεγάλη προσοχή, για να μην η διένεξη αυτή βρει την «λύση» της, με επιθετικές ενέργειες προς την ελληνική πλευρά.

Το ουσιαστικό «πόθεν έσχες» των δημοσίων λειτουργών

Τα πάσης φύσεως σκάνδαλα, που μοιάζουν με σεισμικές δονήσεις αρκετών ρίχτερ, που κατά καιρούς ταρακουνούν το δημόσιο βίο της χώρας, αποτελούν μικρές βόμβες στα θεμέλια της δημοκρατίας. Η ατιμωρησία έχει αποθρασύνει πολλούς, που απομυζούν χρήματα των φορολογουμένων πολιτών, χρησιμοποιώντας τις άφθονες τρύπες που υπάρχουν στο δημόσιο, που όπως όλοι γνωρίζουμε, είναι φτηνό στα πίτουρα και ακριβό στις κότες.
Έτσι μένει να ταλαιπωρείται ο έντιμος πολίτης και να «εξυπηρετούνται» όσοι κάνουν δουλειές κάτω από το τραπέζι.
Από την άλλη πλευρά, δεν είναι λίγοι εκείνοι που κατέχουν θέσεις ευθύνης στο δημόσιο και ξαφνικά από το τίποτα εμφανίζονται με τεράστιες περιουσίες. Το «πόθεν έσχες» που έχει θεσπισθεί εδώ και μερικά χρόνια για πολιτικούς, δικαστές, δημόσιους λειτουργούς αλλά και δημοσιογράφους, ελάχιστα έχει αποδώσει μια και οι σχετικοί φάκελοι δεν ελέγχονται εξονυχιστικά, ενώ οι πονηροί δηλ. όσοι έχουν να κρύψουν κάτι φροντίζουν μέσω off shore εταιριών ή με δάνεια που παίρνουν για τα μάτια του κόσμου από τράπεζες να καλύπτουν επενδύσεις που δεν δικαιολογούνται από την εργασία τους.
Στο πρόσφατο παρελθόν αποκαλύφθηκε και τώρα βρίσκεται στην δικαστική εκκαθάριση, ένα μεγάλο κύκλωμα μέσα στους κόλπους της ίδιας της δικαιοσύνης, με αποτέλεσμα να πληγεί σοβαρά ένας σημαντικός πυλώνας αξιών και θεσμών της κοινωνίας.
Προχθές σε δημοσίευμα κυριακάτικης εφημερίδας εμφανίζεται γιός ανώτατου δικαστικού που μέχρι το 2005 εμφανιζόταν στην εφορία ως ανεπάγγελτος να κατέχει πανάκριβα σπίτια, οικόπεδα πολλών στρεμμάτων, σκάφος και αυτοκίνητο συνολικής αξίας 1,8 εκατομμύρια ευρώ, προκαλώντας εύλογα ερωτήματα στην κοινή γνώμη για τον τρόπο που αποκτήθηκαν όλα αυτά.
Γιατί σε αυτή την περίπτωση ισχύει αυτό που λένε για την γυναίκα του Καίσαρα, που δεν πρέπει μόνο να είναι έντιμη, αλλά και να δείχνει έντιμη.
Υποχρέωση κάθε δημόσιου λειτουργού είναι να απαντά σε τέτοιου είδους δημοσιεύματα, με συγκεκριμένα στοιχεία και να μην καταφεύγει σε γενικόλογες απαντήσεις, που αναφέρονται σε συκοφαντίες αποφεύγοντας στην ουσία να μιλήσουν για τα καταγγελλόμενα.
Αλλά είναι και υποχρέωση της Πολιτείας να επιλέγει σε θέσεις υψηλής ευθύνης πρόσωπα με παρελθόν χωρίς σκιές. Το κακό παράδειγμα λειτουργεί ως άλλοθι για πολλούς που παρανομούν, μια και το χρησιμοποιούν για τα δικά τους ανομήματα.
Το δυσάρεστο της εποχής είναι ότι θεωρείται μέγιστο προσόν για κάποιον που αναλαμβάνει ένα δημόσιο αξίωμα, η εντιμότητα, αντί να είναι προαπαιτούμενο και ζητούμενα η ικανότητα και φυσικά τα τυπικά και τα ουσιαστικά προσόντα.
Αυτή η λεγόμενη θωράκιση της Πολιτείας με νέα όργανα που θα ελέγχουν τους επίορκους ουδέν έχει αποδώσει, μια και καινούργια κόλπα εφευρίσκονται για να παρακάμψουν οι επίορκοι τους κάθε λογής φραγμούς.
Όπου υπάρχει συναλλαγή του πολίτη με το δημόσιο, εκεί ξεφυτρώνουν όπως τα παράσιτα στους αγρούς και οι άνθρωποι της διαφθοράς.
Αν δεν απαλλαγεί ο δημόσιος βίος της χώρας από τα βάρη των επιόρκων, θα έχει μπροστά του και τις παρενέργειες, που είναι οι αντικοινωνικές συμπεριφορές κάποιων νέων που εμπνέονται από τα κακά παραδείγματα και τα ανταποδίδουν με βίαιες αντιδράσεις και πράξεις.