Επιτέλους καραγκιοζλίκια τέλος. Υπό την πίεση της κοινωνίας και δυστυχώς των ξένων επιτηρητών αποφάσισαν να επιλέξουν πρωθυπουργό και νέα κυβέρνηση. Ποιος θα το πίστευε. Η Ελλάδα γύρισε πολλές δεκαετίες πίσω. Στου Όθωνα τα χρόνια, στου Χαρίλαου Τρικούπη τα χρόνια και πάει λέγοντας…
Ων ουκ έστι ο αριθμός των προσώπων που ακούστηκαν αυτές τις πέντε ημέρες ως υποψήφιοι για την τρίμηνη πρωθυπουργία. Διαρροές από εδώ, διαρροές από εκεί μπέρδεψαν έλληνες και ξένους δημοσιογράφους που έχουν κατακλύσει την Αθήνα περιμένοντας να βγει ο άσπρος καπνός από το προεδρικό μέγαρο…
Και μετά τις διαρροές οι διαψεύσεις. Οι μεν κατηγορούσαν τους δε ρίχνοντας την ευθύνη της κωλυσιεργίας ο ένας στον άλλο. Η πολιτική ανωριμότητα στο απόγειό της. Είναι να απορεί κανείς και να διερωτάται σε πια πρόσωπα έχει εναποθέσει το μέλλον του ο ελληνικός λαός…
Δυστυχώς πληρώνει ο ελληνικός λαός της επιλογές του. Τις οικογένειες που κυβερνούν τη χώρα εδώ και πολλές, πολύ σωστά ο φιλόσοφος Σ. Ράμφος τις συνέδεσε με τα σόγια και τις φάρες του παρελθόντος που συνδέονται με δεσμούς αίματος, θυμίζοντας μεσαιωνικό σύστημα διοίκησης…
Η χώρα μας ζει αυτές τις ημέρες τον απόλυτο ευτελισμό του πολιτικού συστήματος. Το προσωπικό και το κομματικό συμφέρον βρέθηκε υπεράνω του γενικού και του εθνικού. Η αδυναμία ήταν των προσώπων να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων απόλυτα εμφανής…
Για το αύριο της πατρίδας μας που βρίσκεται σε θανάσιμο κίνδυνο, αλήθεια ποιος από αυτούς νοιάζεται ; Όλο αυτό το παρωχημένο πολιτικό σύστημα, μας έμαθε όλα αυτά τα χρόνια, να επιδιώκουμε το βόλεμα μας και τίποτα άλλο. Σε αυτόν τον έλληνα ποντάρουν για να διατηρούνται στην εξουσία…
Το ερώτημα που τίθεται είναι αν και πότε θα ξυπνήσουμε, αν θα βάλουμε σε πρώτο πλάνο το συλλογικό αντί του ατομικού συμφέροντος. Αν θα πούμε πρώτα η Ελλάδα και αν θα τους πετάξουμε στην Καιάδα, μια ώρα αρχύτερα, συνειδητοποιώντας ταυτόχρονα την καταστροφή που έχουν προκαλέσει στην πατρίδα μας. Έχουν πια καταστεί αναξιόπιστοι και περίγελοι τόσο εντός όσο και εκτός των τειχών…
Από εμάς εξαρτάται…
2 σχόλια:
Μέρες ανήμερες… μέρες που η παρουσία σας κύριε Παπαδόπουλε από την τηλεόραση είναι επιβεβλημένη τη στιγμή που γίνεται τιτάνιος αγώνας από όλους για τη διαμόρφωση της κοινής γνώμης.
Τα δελτία έχουν μετατραπεί σε επιθεώρηση πολιτικού θεάτρου. Ο τηλεθεατής, είτε παραμυθιάζεται είτε προσπαθεί να προσδιορίσει πίσω από το θέαμα, το κίνητρο του λόγου ή της τοποθέτησης του κάθε παρουσιαστή ειδήσεων κλ.
Μας λείπει η δική σας νηφάλια και ψύχραιμη αντιμετώπιση των πραγμάτων. Η δική σας ποιότητα.
Ανάμεσα στα άλλα που εύχομαι πια, εύχομαι να σας ξαναδώ καθώς το kontra με την αποχώρηση σας έχασε την αλήθεια και την αίγλη του.
Σας ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια. Επειδη θέλω να σας κοιτάω καθαρά στα μάτια είμαι εκτός... Γιατί έχω πάνω απ όλα την πατρίδα μου...Τ.Παπ.
Δημοσίευση σχολίου