Σάββατο 5 Νοεμβρίου 2011

Παίζουν στα ζάρια το αύριο μας...

Τι να πούμε τι… Περί χαρτοπαικτών μπλοφαδόρων πρόκειται και όχι σοβαρών και υπεύθυνων πολιτικών. Το διακύβευμα όμως τα χρήματά τους αλλά η ίδια η πατρίδα μας. Την παίζουν στα ζάρια. Στην πλάτη του ελληνικού λαού κάνουν παιχνίδια, κολπάκια και ελιγμούς με προφανή σκοπό ο ένας να κρατηθεί πάσι θυσία στην εξουσία και ο άλλος να εισπράξει εδώ και τώρα τα μεγαλύτερα δυνατά εκλογικά κέρδη…
Οι βουλευτές ως πιόνια στην πολιτική σκακιέρα από τη μια χειροκροτούν κι από την άλλη σιωπούν. Κάποιοι διαφώνησαν μπροστά στις κάμερες, αλλά όταν ήρθε η ώρα του λογαριασμού έσπευσαν στο μαντρί, γιατί ως γνωστόν γνωρίζουν καλά ότι έξω καραδοκεί ο λύκος…
Το ΠαΣοΚ και ο αρχηγός του θέλουν το δεκανίκι των υπολοίπων αλλά κρατούν το μέλι της εξουσίας ολότελα δικό τους. Από την άλλη πλευρά η Ν.Δ. και ο αρχηγός της ζητούν στην ουσία μια υπηρεσιακή κυβέρνηση που θα κάνει σε ένα μήνα εκλογές και ταυτόχρονα της ζητούν να υπογράψει τη νέα δανειακή σύμβαση…
Όμως οι κανόνες του παιχνιδιού έχουν ήδη ανατραπεί. Οι απαιτήσεις των δανειστών είναι σκληρότερες από χθες και μια κυβέρνηση συνεργασίας δεν μπορεί να διεκπεραιώσει τις τεράστιες υποχρεώσεις σε χρόνο μηδέν. Με λίγα λόγια δεν μπορούν να έχουν και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο…
Βεβαίως μπορεί στην ενδοχώρα να ακούμε όλα αυτά και να τρίβουμε τα μάτια μας ελπίζοντας ότι ζούμε ένα εφιαλτικό όνειρο, στον διεθνή μας όμως περίγυρο μας θεωρούν τρελούς, αυτοκαταστροφικούς, ανεύθυνους, ανίκανους και τέλος απατεώνες…
Εδώ και ένα χρόνο είχα υποστηρίξει από τηλεοράσεως την αποψη του σχηματισμού μιας κυβέρνησης, από πρόσωπα εγνωσμένου κύρους που θα την στήριζαν τα δύο μεγάλα ή και περισσότερα κόμματα, η οποία αδιαφορώντας για το πολιτικό κόστος θα έπαιρνε τα ενδεικνυόμενα μέτρα προκειμένου η χώρα να βγει από τα τραγικά της αδιέξοδα…
Από τότε κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι. Και τα πράγματα έγιναν πολύ χειρότερα. Σήμερα λόγω της απειλής της άμεσης πτώχευσης, είναι ανέφικτα η άμεση προσφυγή στις κάλπες. Την ύστατη αυτή ώρα μια κυβέρνηση εθνικής ενότητας, χωρίς την παρουσία πολιτικών προσώπων που δεν είναι αποδεκτά από τους πολίτες θα ήταν μια κάποια λύση. Μια κυβέρνηση με χρονικό ορίζοντα 5-6 μηνών που θα καταλαγιάσει την οργή της κοινής γνώμης που έχει συσσωρεύει απέναντι στο χρεοκοπημένο πολιτικό σύστημα…
Μια τέτοια έντιμη πολιτική συζήτηση δεν έχει γίνει από τους πολιτικούς αρχηγούς. Καρέκλες και σκοπιμότητες κράτησαν έξω από κάθε συζήτηση μια ρεαλιστική λύση…

2 σχόλια:

Nemesis είπε...

Δυστυχώς δεν υπάρχουν αυτή την στιγμή πολιτικά πρόσωπα που να είναι αποδεκτά από τους πολίτες, τόσο καλά τα κατάφεραν.
Η έντιμη λύση, για να μην αιματοκυλιστεί, η χώρα είναι οι εκλογές. Αν οι εταίροι μας θεωρούν τον εαυτό τους έντιμο και δεν φοβούνται την σοφία του λαού ας μας δώσουν την 6 δόση όπως συμφωνήσαν μετά την επιπλέον περικοπή μισθών, συντάξεων, εφεδρεία κτλ.
Γιώργος Σ

Ανώνυμος είπε...

ΟΙ του ΠΑΣΟΚ έχουν πλέον γίνει συνεργοί σε ένα έγκλημα εναντίων του Ελληνικού λαού υπό την καθοδήγηση του ΓΑΠ. Καθώς δεν ήξεραν τι ψήφιζαν τώρα κατά τη γνώμη μου έχουν πανικοβληθεί οι περισσότεροι. Δεν μπορούν να υπάρξουν χωρίς τον ΓΑΠ εκτός συστήματος, έξω από το μαντρί. Θα τους "φάει ο λύκος" (ο λαός που έχει εξεγερθεί). Τους έχει δέσει χειροπόδαρα. Είναι χαμένοι πολιτικά και κοινωνικά τουλάχιστον. Ως εκ τούτου έχουν περάσει σε φάση επιβίωσης κοινωνικής και πολιτικής. Πολύ φοβάμαι λοιπόν ότι υπό τον ΓΑΠ θα φτάσουν μέχρι τα άκρα προκειμένου να σώσουν το πολιτικό και κοινωνικό τους τομάρι. Ούτε ψύλος στον κόρφο τους δεν θά θελα να είμαι.
ΑΜ