Χαράς ευαγγέλια. Ο Πρόεδρος Ομπάμα ανακοίνωσε στον Πρωθυπουργό της χώρας μας ότι καταργείται η βίζα για όσους ταξιδεύουν από την Ελλάδα στις ΗΠΑ. Έτσι η χώρα μας έγινε η 24η της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην οποία δεν θα ισχύει το καθεστώς της βίζας. Κατόπιν όλων αυτών είναι να μην πανηγυρίζουν οι έλληνες. Δεν είναι και λίγο. Να πηγαίνεις σε μια κοτζάμ Αμερική και να μην σου ζητάνε την τριτοκοσμική βίζα. Κατά τα άλλα στα ταξίδια του ο κ. Παπανδρέου σε Ευρώπη και ΗΠΑ εισέπραξε πολλά εύγε για τα επώδυνα για τον ελληνικό λαό μέτρα που πήρε και ευχές να ξορκίσουν τους κερδοσκόπους που αναγκαστούν κατόπιν όλων αυτών να κατεβάσουν τα επιτόκια προκειμένου να δανειστούμε από τις διεθνείς αγορές με τόκους που δεν θα είναι διπλάσιοι αυτών της Γερμανίας και άλλων χωρών της Ευρώπης.
Κατόπιν όλων αυτών η αγωνία τώρα μετατοπίζεται στον προσεχή Απρίλιο ή Μάιο όταν θα βγει η χώρα στο παζάρι των αδυσώπητων αγορών για να ζητήσει να δανειστεί το όχι ευκαταφρόνητο ποσό των 22 δις ευρώ.
Με ποιο επιτόκια θα μας δανείσουν; Θα εισακουστεί η Μέρκελ, ο Σαρκοζί και ο Ομπάμα που έδωσαν ψήφο εμπιστοσύνης στον Γ.Παπανδρέου; Ή αυτοί θα εξακολουθήσουν τον χαβά τους και για να δώσουν ζεστό χρήμα θα απαιτήσουν για μια ακόμη φορά δυσθεώρητα επιτόκια;
Βεβαίως ο κ. Σαρκοζί είπε ότι αν οι κερδοσκόποι επανεμφανισθούν υπάρχει, σχέδιο που δεν αποκάλυψε, στήριξης της ελληνικής οικονομίας. Όμως να μας δανείσουν απευθείας οι ισχυροί εταίροι δεν μπορούν. Το απαγορεύουν τόσο οι συνθήκες της ΟΝΕ όσο και τα άσχημα οικονομικά των πάλε ποτέ ισχυρών της ευρωζώνης. Να φτιάξουν ένα ευρωπαϊκό ταμείο στήριξης δεν προλαβαίνουν γιατί αυτό θέλει χρόνο και συμφωνίες δύσκολες στο σημερινό πύργο της βαβέλ των «27». Τι θα γίνει; Θα το δούμε όπως και τα χειρότερα που μας περιμένουν.
Γιατί είναι απλό. Η βόμβα των αδυναμιών του κοινού νομίσματος δυστυχώς έσκασε στα ελληνικά χέρια. Και όπως είναι φυσικό αυτός που παθαίνει την μεγαλύτερη ζημιά είναι εκείνος που βρίσκεται πιο κοντά στην έκρηξη. Οι γύρω τραυματίζονται, άλλος λιγότερο και άλλος περισσότερο.
Υπάρχει και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο που μπορεί να μας δανείσει με χαμηλά επιτόκια. Είναι μια κίνηση που δεν αρέσει καθόλου στους ευρωπαίους εταίρους μας. Γιατί θα μας οδηγήσει από την αγκαλιά των Βρυξελλών στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού.
Όμως για να λέμε και του στραβού το δίκιο η Ελλάδα μοιάζει με κάποιον που βγαίνει από ένα καζίνο έχοντας φάει όλη την περιουσία του. Στην προσπάθεια του να βρει χρήματα καταφεύγει στους αετονύχηδες που περιμένουν έξω από τους οίκους της θεάς τύχης οι οποίοι για να τον δανείσουν του παίρνουν και το σώβρακο.
Με ποιες εγγυήσεις να δανείσει κανείς μια χώρα που εισπράττει το χρόνο πενήντα δισεκατομμύρια ευρώ και ξοδεύει πάνω από εκατό. Πως θα αποπληρώσει τα χρέη της η Ελλάδα που κάθε χρόνο αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο;
Πήρε μέτρα και μάλιστα δυσβάσταχτα. Μειώθηκαν οι δαπάνες του κράτους και 10-15%. Και τι έγινε; Για να έρθουμε στον προϋπολογισμό στο επίπεδο ίσα βάρκα ίσα νερά που λένε θα πρέπει να μειωθούν οι δαπάνες κατά 50%. Είναι εφικτό κάτι τέτοιο; Όχι φυσικά.
Και τι μέλλει γενέσθαι; Ένας θεός ξέρει. Κι επειδή ο λαός παρά τα λάθη στις επιλογές των προσώπων που ασκούν την εξουσία και στην άποψη εγώ να περνάω καλά κι άλλοι ας πάνε να πνιγούνε, έχει αλάθητο το ένστικτο του κινδύνου, όπου σταθείς κι οπού βρεθείς από τον ταξιτζή μέχρι τον δικαστή ένα και μοναδικό ερώτημα σου υποβάλουν. Τουλάχιστον θα σωθούμε με αυτά τα μέτρα που πήρε η κυβέρνηση; Τι να τους απαντήσει ένας εχέφρων συνομιλητής.
Είναι θέμα παιδείας, είναι θέμα νοοτροπίας όλων μας, είναι θέμα εκ βάθρων αλλαγής του κράτους, είναι θέμα τελικά πολιτικής… Το βέβαιο είναι ότι δεν είναι θέμα αριθμών και οικονομίας…Θα το καταλάβουμε, θα το καταλάβουνε… Ένας Θεός ξέρει…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου