Το πιό σύντομο ανέκδοτο

Το πιο σύντομο ανέκδοτο στην Ευρώπη σήμερα, που γελάει και ταυτόχρονα ανησυχεί με τα ελληνικά μπακαλοτέφτερα των δεικτών της οικονομίας, είναι «Greece statistics». Είναι αντίστοιχο με το ανέκδοτο που έλεγαν στην Ελλάδα πριν είκοσι χρόνια «Αλβανός τουρίστας». Και βεβαίως το «Αλβανός τουρίστας» δεν ισχύει πια, γιατί οι γείτονες μας βγήκαν από την απομόνωση, ταξιδεύουν, εργάζονται στην Ελλάδα και άλλες χώρες και φυσικά προοδεύουν. Αντίθετα στη χώρα μας τα πράγματα πάνε από το κακό στο χειρότερο. Γιατί η άθλια κατάσταση των δημοσίων οικονομικών είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου.
Στο βάθος όλων αυτών βρίσκεται η ίδια η ελληνική κοινωνία. Γιατί σε αυτή οφείλει να απευθυνθεί ο πολιτικός κόσμος και να της πει τα πράγματα με το όνομά τους. Να τους τα πει ωμά και ψυχρά στη γλώσσα των αριθμών. Όχι των μαγειρευμένων αριθμών. Αλλά αυτών που αποτυπώνουν είτε το θέλουμε είτε ότι την πραγματική εικόνα της οικονομίας.
Είναι καιρός να θυμηθούμε με όλα τα λάθη και τις παραλήψεις του τι είπε ο Κ. Καραμανλής όταν οδήγησε τη χώρα σε πρόωρες εκλογές για την οικονομία. Τι μας υποσχόταν το ΠΑΣΟΚ που ζητούσε την ψήφο μας και πια είναι εν τέλει η εικόνα της οικονομίας χωρίς κανενός είδους φτιασιδώματα. Η αλήθεια γυμνή μπροστά στον καθρέφτη μας.
Το ΠΑΣΟΚ διατεινόταν ότι χρήματα υπάρχουν και θα μπορούσε να ανατρέψει με αυτά την αρνητική εικόνα της οικονομίας. Αντιδρούσε στην πώληση της Ολυμπιακής και έταζε εκ νέου συμμετοχή του κράτους σε αυτήν. Έλεγε ότι θα αλλάξει τη σύμβαση με την Cosco για το λιμάνι του Πειραιά. Είπε ότι δεν θα εξισωθούν τα όρια συνταξιοδότησης ανδρών και γυναικών στο δημόσιο. Ακόμη μίλησε για το ασφαλιστικό που δεν χρειαζόταν αλλαγές. Να λοιπόν που τώρα έρχεται η πραγματικότητα να ανατρέψει όσα προεκλογικά εξαγγέλθηκαν. Και βεβαίως από την άλλη πλευρά αποδεικνύεται ότι τα ελλείμματα ήταν υπερδιπλάσια το χρέος φανερό και κρυφό υψηλότερο και η ανεργία πολύ μεγαλύτερη αν αφαιρέσει κανείς την κομπίνα των stage και των συμβάσεων έργου που έφτιαξαν μια νέα στρατιά ανθρώπων που ζητούν ομαδική τακτοποίηση στο δημόσιο κατά το πρότυπο των 250.000 συμβασιούχων του 2004 που υποσχέθηκε τότε προεκλογικά η Νέα Δημοκρατία να τακτοποιήσει.
Η νέα κυβέρνηση εμφανίζεται παγιδευμένη στις πρόσφατες προεκλογικές εξαγγελίες της. Και ακούμε πάλι το ίδιο τροπάρι που είπε το 2004 η Ν.Δ. για το ΠΑΣΟΚ. Μας δώσατε ψεύτικα νούμερα. Και ύστερα διερωτώνται γιατί μια μεγάλη μερίδα της κοινής γνώμης λούζει τους πολιτικούς με διάφορα ακατονόμαστα πολιτικά επίθετά.
Ακούμε τώρα από την κυβέρνηση ότι θα οδηγηθούν ενώπιον της δικαιοσύνης οι επίορκοι δημόσιοι λειτουργοί, εκείνοι δηλ. που παρουσίαζαν ψεύτικους αριθμούς για την πορεία της οικονομίας και εξεταστική επιτροπή για τα πολιτικά πρόσωπα. Κι αυτό, γιατί ήδη από την Ευρωπαϊκή Ένωση μας είπαν το αυτονόητο: Γιατί δεν παραπέμπετε στη δικαιοσύνη όσους εμφάνιζαν ψεύτικους αριθμούς για τα οικονομικά της χώρας;
Στην Ελλάδα όμως που το ψέμα είναι η αρχή για την πολιτική επιβίωση, των πολλών δυστυχώς στα δημόσια πράγματα της χώρας ποιος να καταγγείλει ποιόν και ποιος να βάλει τα χέρια του στα αναμμένα κάρβουνα για να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά.
Στα λόγια ακούμε πολλά και θα ακούσουμε στο προσεχές μάλλον ακόμη περισσότερα. Οι πράξεις που μετράνε αναμένονται να υλοποιηθούν.
Λίγοι , που η φωνή τους πνίγηκε από τους πολλούς, που έχουν μάθει να επιβιώνουν με το ψέμα, τόλμησαν να πουν τα πράγματα με το όνομά τους. Όμως η δίψα για την εξουσία τους παραμέρισε. Τώρα μένει να δούμε αν η κυβέρνηση θα τολμήσει να πει την αλήθεια στον ελληνικό λαό και αν η κοινωνία με την σειρά της θα αποδεχθεί τις θυσίες που καλείται να κάνει προκειμένου η ελληνική οικονομία να βρεθεί σε φάση ανάκαμψης. Εκτός αν κυβέρνηση και η κοινωνία εξακολουθήσουν να καταχρεώνουν την οικονομία της χώρας εγκληματώντας εναντίον των παιδιών τους και των επόμενων γενναίων.