Σάββατο 3 Οκτωβρίου 2009

Κρίσιμη ψήφος για εξουσία με αγκάθια

Η προεκλογική μάχη τελείωσε και δεν μένει τώρα παρά να δούμε, πια θα είναι αύριο το βράδυ η απόφαση του κυρίαρχου λαού.
Βεβαίως ο λαός καλείται κατά το Σύνταγμα να αποφασίσει με την ψήφο του και να δώσει εντολή διακυβέρνησης για την επόμενη τετραετία.
Τον λαό, στον οποίο τώρα όλοι προσφεύγουν ζητώντας την ψήφο του, θα τον ξαναθυμηθούν στις επόμενες εκλογές. Ενώ τώρα τον προσεγγίζουν φιλικά και του υπόσχονται λαγούς με πετραχήλια την Δευτέρα θα τον έχουν ξεχάσει. Θα θρονιαστούν στα πολυτελή γραφεία της εξουσίας, θα χαθούν στα αναπαυτικά καθίσματα των πανάκριβων, αλλά οικολογικών αυτοκινήτων τους και θα είναι απρόσιτοι στους κοινούς θνητούς δηλ. τους πολίτες. Το επόμενο ραντεβού τους με τους πολίτες θα είναι, πότε άλλοτε, στην επόμενη προεκλογική περίοδο.
Για τις αυριανές εκλογές δεν είναι λίγοι οι πολίτες που προβληματίζονται ιδιαίτερα. Δεν είναι απλώς αναποφάσιστοι, προσπαθούν να ζυγίσουν τη μια την άλλη ή την τρίτη απόφασή τους. Σκέπτονται όχι το καλύτερο αύριο, για τους ίδιους και τα παιδιά τους, αλλά το μικρότερο κακό που θα προκύψει από την άλφα την βήτα ή την τρίτη επιλογή τους. Εδώ δεν υπάρχει δίλημμα υπάρχει σοβαρό πρόβλημα. Πρόβλημα για το αύριο. Βεβαίως ο ωχαδερφισμός ορισμένων που μπορεί να και αρκετοί δεν φτάνει στο αύριο. Βολεύεται στο σήμερα. Όμως, για όσους δεν σκέπτονται όλα αυτά, μια και η ζωή είναι μικρή και δεν μπαίνουν στον κόπο να κουράσουν το μυαλό τους, θα τα δούμε εν τάχει μήπως και τους συγκινήσουν.
Και αρχίζουμε με τα χοντρά. Το έλλειμμα επί του ΑΕΠ έφτασε αισίως το 8%. Ο ρυθμός ανάπτυξης έχει αρνητικό πρόσημο. Η ανεργία όπως όλα δείχνουν θα βρεθεί σύντομα σε διψήφια ποσοστά. Το 2009 το ελληνικό δημόσιο θα δανειστεί το ποσό ρεκόρ που φτάνει τα εξήντα δισεκατομμύρια και το συνολικό χρέος θα φλερτάρει τα τριακόσια δισεκατομμύρια.
Αυτά τα προβλήματα σε ένα κράτος που αδυνατεί να εισπράξει τις οφειλές των τριάντα και πλέον δισεκατομμυρίων, που δεν μπορεί να ελέγξει τα έξοδά του, που δεν είδε την μεγάλη κρίση που ξεκίνησε εδώ κι ένα χρόνο και που νομίζει ότι μπορεί να ξοδεύει περισσότερα, απ όσα εισπράττει, είναι βουνό που δύσκολα μπορεί να διαβεί ένας ξυπόλητος άνθρωπος.
Υπάρχει θα πει κανείς το ΕΣΠΑ το κοινοτικό χρήμα που μπορεί να κινήσει την οικονομία και να δημιουργήσει ανάπτυξη και νέες θέσεις εργασίας. Όμως και αυτό θα τελειώσει το 2013 όπως και οι κοινοτικές επιδοτήσεις. Και μετά τι γίνεται; Και δεν είναι μόνο τα οικονομικά.
Υπάρχουν και αυτά που αποκαλούμε εθνικά. Τα ελληνοτουρκικά παρά τις κουμπαριές τα ζεϊμπέκικα και την θερμή υποστήριξη της ενταξιακής πορείας της Άγκυρας, πάνε από το κακό στο χειρότερο, ενώ το ίδιο συμβαίνει και στο σκοπιανό που έχει εγκαταλειφθεί στην τύχη του. Τέλος το κυπριακό έχει κακοφορμίσει. Οι διαπραγματεύσεις από τις οποίες η Αθήνα είναι παντελώς απούσα, βρίσκονται στο πιο κρίσιμό τους σημείο και το αύριο μπορεί να οδηγήσει στα χειρότερα μια και η Τουρκία έχει προβάλλει στη διεθνή κοινότητα την εικόνα του μέρους που θέλει διακαώς λύση την οποία δεν αποδέχονται οι ελληνοκύπριοι.
Απέναντι σε αυτά τα καυτά προβλήματα θα καθίσει την προσεχή Δευτέρα ο επικεφαλής του κόμματος που θα συγκεντρώσει την προτίμηση των ψηφοφόρων και για αυτά θα πρέπει να πάρει κρίσιμες αποφάσεις. Η εξουσία δεν είναι ούτε περίπατος, ούτε θώκος άνετος για να βολευτούν οι ορδές των στελεχών. Είναι μεγάλη ευθύνη όχι μόνο στο σήμερα αλλά και στο αύριο αυτής της χώρας.

Δεν υπάρχουν σχόλια: