Στο ερώτημα τι κάνουμε με το δάσος που κάηκε στην Πάρνηθα και σε άλλες περιοχές τις Ελλάδας, οι απαντήσεις ποικίλουν. Κι επειδή τώρα όλοι δηλώνουν στα τηλεοπτικά παράθυρα ειδικοί, όπως άλλωστε συμβαίνει σε κάθε θέμα, καλό είναι να αφήσουν το τα καμένα δάση ήσυχα κι η φύση θα φροντίσει για την αποκατάσταση του πρασίνου, αρκεί να μην επέμβει ο άνθρωπος και τα …ζώα.
Όπως μας πληροφορεί ο καθηγητής Περιβάλλοντος Νίκος Μάργαρης, στην Πάρνηθα, στην περιοχή που κάηκε, υπάρχει ένας υποόροφος, που είναι οι ρίζες του σχίνου, της κουμαριάς και του πουρναριού. Αυτές οι ρίζες σύμφωνα με τον Ν. Μάργαρη που αποτελούν το 60% του φυτού είναι ζωντανές και θα ανθίσουν πολύ σύντομα. Αυτές οι ρίζες θα συγκρατήσουν και το νερό της βροχής με συνέπεια να μην υπάρχει κανένα θέμα αντιπλημμυρικών έργων.
Κατά την άποψη του καθηγητή τα πεύκα, με τη ρητίνη που υπάρχει στον κορμό τους από την οποία βγαίνει το νέφτι που είναι εύφλεκτο υλικό, έκαψαν τα έλατα στην Πάρνηθα. Στο Πήλιο που οι δασολόγοι φύτεψαν μετά την πρώτη πυρκαγιά πεύκα, οι φωτιές επανήλθαν και έκαψαν το δάσος δύο ακόμη φορές. Αντίθετα στο Άγιο Όρος, που η φωτιά πριν δέκα χρόνια κατέκαψε τα πάντα, το δάσος αναγεννήθηκε από την τέφρα του επειδή οι μοναχοί αρνήθηκαν να κάνουν αναδάσωση. Το μόνο μέτρο που πήραν, ήταν να απαγορεύσουν σε οποιονδήποτε να παρέμβει στο δάσος. Ούτε ζώα, ούτε κόψιμο κορμών, ούτε υλοτόμοι που σέρνουν τα καμένα δέντρα και καταστρέφουν τους βλαστούς της φυσικής ανάπλασης του δάσους. Στην Πεντέλη όταν κάποιοι έκαναν στο παρελθόν αναδασώσεις, σκάβανε για να φυτέψουν ένα δένδρο και την ίδια ώρα κατέστρεφαν εκατό μικρά φυτά που είχαν βλαστήσει από μόνα τους.
Στον Εθνικό Δρυμό της Πάρνηθας είχαν βάλει ελάφια και είχαν επίσης μεταφέρει κρι-κρι από την Κρήτη. Τα ελάφια πολλαπλασιάστηκαν και έτρωγαν τους φλοιούς των ελάτων. Σε ένα οικοσύστημα με ζαρκάδια και ελάφια χρειάζονται και λύκοι προκειμένου να υπάρξει η προβλεπόμενη από την φύση ισορροπία.
Δεν είναι μόνο η απουσία της οργάνωσης, που έγινε φανερή στη διάρκεια των πυρκαγιών για την έγκαιρη αντιμετώπισή τους, είναι και τα πολλά και ποικίλα σενάρια για την αναδάσωση που ακούγονται από διάφορες πλευρές.
Ένα από αυτά ακούστηκε από το υφυπουργό Οικονομίας και βουλευτή της περιοχής Π.Δούκα, που πρότεινε τα 25.000 στρέμματα του καμένου δάσους της Πάρνηθας να τα αναλάβουν για αναδάσωση 25 εταιρίες. Κι επειδή και ο Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. Γ. Σουφλιάς, που ανέλαβε το θέμα μιλάει για αντιπλημμυρικά έργα και νέα δεντροφύτευση, μήπως θα ήταν χρήσιμο να απευθυνθούν στους ειδικούς και να αποφύγουν τους αλμπάνηδες. Γιατί στα καμένα, το δάσος περιμένουμε να ξαναδούμε και όχι τους κήπους της Βαβυλώνας. Το δάσος δεν είναι δημόσια έργα, για να τα αναλάβουν κάποιοι εργολάβοι. Δεν είναι κονόμα. Για την ώρα χρειάζεται φύλαξη από ζώα και ανθρώπους και τίποτα άλλο. Μπορούν άραγε αυτό το απλό, να το εξασφαλίσουν οι συναρμόδιοι υπουργοί Εσωτερικών, Δημόσιας Τάξης, Γεωργίας, Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων καθώς και οι Περιφερειάρχες, Νομάρχες, Δήμαρχοι, η Υπηρεσία Πολιτικής Προστασίας, η Πυροσβεστική και κάθε άλλος φορέας που εμπλέκεται στην Εθνική υπόθεση που λέγεται προστασία του Δάσους. Αν μπορούν να κάνουν το απλό ας το κάνουν κι ας αφήσουν την πολιτικολογία στην άκρη. Αν φυλάξουν τα καμένα θα προσφέρουν ένα κάποιο έργο. Τα πολλά λόγια είναι περιττεύουν …
Άρθρα, Σχόλια και Αναλύσεις... με την υπογραφή του δημοσιογράφου Τάσου Παπαδόπουλου